Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#465 Julia

Een (zoetsappige) liefdesverklaring van een Romeo:

Ik heb een kettinkje gekocht met de eerste letter van haar naam. Julia, heet ze, van Shakespeares Romeo en Julia. Telkens als ik een woord hoor met de eerste letter zeg ik haar naam er achteraan: jammer Julia, jarige Julia, ja Julia. Ja ik wil met je trouwen, in je armen liggen, hand in hand door het park lopen. Ja Julia, ik wil de eerste zonnestralen op je huid zien als we ‘s morgens wakker worden. Jij bent meer mijzelf dan ik ben, laat mij je niet ontglippen. De letter glijdt door mijn vingers, soepel, rond en scherp, zoals de scherpe randjes van haar geest en haar rondingen. Haar geur, die bitterzoet rozemarijn is. Zoals ze bij schemerlicht haar boek weglegt om de kaarsjes aan te steken en ik dan een langgerijpte wijn ontkurk. Zoals olijven vol van smaak zijn, daar doet ze mij aan denken. Ze is als de kleuren van vallende bladeren in goudgeel, rode oker en vurig oranje. Ze is het frisgroen van de eerste bladeren in de lente, de bloemen in het veld, die ik dan pluk en in een vaas zet. Mijn vingers komen bij het einde van de letter die ergens halverwege het alfabet staat, maar die voor mij het begin, het midden en het einde is. En ik denk alleen maar, ja, ja ik wil. Ja is Julia van begin tot eind. 

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Marjan, welkom op het forum. Ik vind het een mooie liefdesverklaring. De liefde van Romeo voor Julia spat van het scherm. Graag gelezen.

De aankondiging dat het een liefdesverklaring is, zou voor mij weggelaten kunnen worden. Het blijkt wel uit het verhaal.
Ik zou in ieder geval het woord zoetsappig weglaten. Naar mijn idee is het aan de lezer om dat te bepalen. En ja, het is zoetsappig, maar in de sfeer van Romeo en Julia ook heel mooi.

Je hebt het nu achterelkaar doorgeschreven. Misschien is het mooier als je ergens een witregel zet, of een paar zinnen op een volgende regel beginnen. Bijvoorbeeld in het begin de zin "De letter glijdt door mijn vingers ..." en aan het eind de zin "Mijn vingers komen ..."

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Marjan, een overweldigende liefdesverklaring als eerste bijdrage. Dat belooft nog veel goeds, ik hoop hier meer van je te lezen. Ik zou smelten als iemand mij zo de liefde verklaarde.
Eens met de opmerkingen van Fief; de hele ondertitel kan wat mij betreft weg (het verhaal spreekt voor zich) en laat je tekst niet één groot grijs blok zijn, dan leest het ook prettiger.

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Marjan, het meeste is al gezegd hierboven. Daarnaast ben ik beetje in de war. De meeste tekst doet vermoeden dat het nog een romance moet worden, maar ergens halverwege lijkt het erop dat het al een stel is: "Zoals ze bij schemerlicht haar boek weglegt om de kaarsjes aan te steken en ik dan een langgerijpte wijn ontkurk"

Grtz,
Taco

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Bedankt voor de complimenten en de tips! Dat neem ik zeker mee voor de volgende keer. En ik snap ook waar de verwarring zit, daar heb ik (in de vlugheid waarmee ik het schreef) niet helemaal bij stilgestaan. 

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooie ode aan Julia waarop je ons trakteert. Er zit een heerlijke flow in waardoor ik begrijp dat je het als één blok schrijft als één lange adem. Vaak worden teksten beter leesbaar gevonden als het in alinea's is opgedeeld. Maar soms wordt een monoloog ook in één lange alinea gebracht. Ik ben benieuwd naar wat er verder gaat gebeuren tussen de hoofdpersoon en Julia.