Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#465 - ketting

 

Terwijl Tom Hanks en Meg Ryan elkaar verliefd aankijken op één van de hoogste gebouwen van New York, gaat de deurbel. Ik neem een slok wijn en sta op van de hoekbank.

‘Was je je sleutel nu alweer…’
Voor ik het doorheb, word ik met een flinke armzwaai tegen het haltafeltje aangesmeten. Twee grote lijven dringen langs me heen.
Versuft leun ik tegen de muur, ik hoor hoe kasten en lades opengetrokken worden. Voor ik het weet, zijn ze terug in de gang.

‘Pak haar telefoon,’ bast degene die met twee laptops en de Ipad in zijn handen de deur uit rent.
De andere man komt op me af. Ik kan me niet verroeren, zonder moeite kan hij de telefoon uit mijn achterzak graaien. Zijn andere hand gaat richting mijn keel. Een vinger glijdt via het kuiltje in mijn hals naar het dunne gouden kettinkje, met daaraan de letter J.
‘Deze is je vast heel wat waard.’ Zijn stem fluistert de met verschaalde sigarettengeur omgeven woorden in mijn oor, zijn vingers beroeren het sieraad. Even sta ik nog bewegingloos, dan breng ik mijn knie zo hard mogelijk omhoog, recht in zijn kruis.
‘Vuile trut,’ brengt hij raspend uit, terwijl hij zich in zijn volle lengte opricht. Met één hand knijpt hij mijn keel dicht, waarbij hij me tegen de muur duwt. Met zijn andere hand rijt hij mijn bloesje open. Mijn voeten bungelen boven de grond.
Buiten toetert een auto, drie keer snel achter elkaar. De man kijkt naar de deur en dan weer naar mij.
‘Ik krijg je nog wel.’ Hij laat me los en rukt in één beweging het kettinkje van mijn hals. Dan is hij verdwenen.

Pas als Jasmine vijf minuten later verschrikt haar hoofd om de nog openstaande voordeur steekt, komen de eerste tranen.

 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Spannend verhaal!

Voor mij gaat de overgang van het opstaan van de hoekbank naar 'Was je je sleutel...' te snel. In mijn hoofd staat ze nog bij de hoekbank, ik denk dat ze tegen zichzelf praat of aan het praten is terwijl ze naar de deur loopt maar ze blijkt de deur al open gedaan te hebben. 
Ik ben verder wel benieuwd naar haar emoties. Ik lees vooral wat ze doet en niet zozeer wat ze voelt. 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Schrijfdeb, spannend geschreven. De overval vind ik levensecht beschreven. Voor mij is de overgang van hoekbank naar voordeur niet te snel. De witregel ertussen geeft een tijdsverschil aan. In die tijd ben je naar de voordeur gelopen. Misschien: Ik neem nog vlug een slok wijn en sta op van de bank. Ik sluit me wel aan bij Dreaming wat betreft de emoties bij het slachtoffer, aan de andere kant gebeurt het waarschijnlijk zo snel dat je geen tijd hebt om na te denken. Het gebeurt en je pas later besef je pas wat er is gebeurt.
Graag gelezen.

Mijn voeten bungelen boven de grond. ---> dit is het enige wat ik niet direct voor me zie. Wel de hand om de keel en het openscheuren van het bloesje. Ik denk dat je niet zomaar iemand aan zijn keel op kunt tillen met één hand. In de film ziet het er wel spectaculair uit, maar in de film kan alles. 

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoy, ik vond het een spannend verhaal. Plastisch geschreven ook (vbv via kuiltje in mijn hals, ...).

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Schrijfdeb, je beschrijft een angstige situatie heel levendig. Heel goed gedaan!
Wel heb ik twee kleine puntjes:
- Deze is je vast heel wat waard. roept bij mij een andere verwachting op; als iemand dit tegen je zegt, verwacht je dat diegene jou daar geld voor wil vragen. Een sieraad heeft vaak emotionele waarde, waardoor je van het slachtoffer meer geld kunt afpersen dan wanneer je het via een heler verpatst. (even voor de goede orde; ik spreek hier niet uit ervaring ... 😜)
- Vanaf het begin vertel je het verhaal vanuit de de HP, op het laatst is het perspectief veranderd in een verteller die het tafereel aanschouwt. Misschien kun je een andere oplossing bedenken om de link tussen de J en de naam van het slachtoffer te leggen.  

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Deb, ook ik vind het een spannend verhaal. Lekker vlot geschreven. Ik ben het niet met Ton eens wat de perspectief verandering betreft. Voor mij leest het hele verhaal vanuit de HP, maar misschien zie ik het verkeerd.

Ik weet dat 300 woorden weinig is, ik zou wel willen weten waarom bij haar een huisoverval gedaan wordt.

GG,
Taco

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dit verhaal komt binnen! De witregel geeft inderdaad een tijdsprong aan. Je hoeft niet ieder moment te beschrijven. Het verhaal heeft een hoog tempo en is erg spannend. De letter J blijft hangen door de opmerking, wat de ketting waard is. Dit wordt nog eens versterkt door de dreiging dat hij nog eens zal terugkomen.