#462 - Slecht weer brengt een nieuwe vriend met zich mee
Kevin kijkt naar buiten. Er komen donkere wolken aan. Als ik nu weg ga, dan red ik het misschien nog naar het station voordat de regen met bakken uit de hemel komt, denkt hij. Kevin is liever te vroeg op zijn werk, dan drijfnat. Vlug schiet hij in zijn regenpak en zegt zijn gezin gedag.
Hij is nog geen 300 meter van huis als het begint te regenen, steeds harder. Teleurgesteld wil hij sneller fietsen, maar zijn oude fiets maakt het hem niet makkelijk en geld voor een auto is er helaas niet. Het regent inmiddels zo hard dat hij besluit ergens te schuilen. Hij springt onder een smal afdakje bij de bakkerswinkel en bekijkt de donkere lucht.
Niet veel later komt er iemand naar buiten, samen met een overheerlijke walm van versgebakken brood.
'Goedemorgen meneer,' zegt de jongeman vriendelijk. 'Kan ik u ergens mee helpen?'
De regen is inmiddels omgeslagen naar hagel.
'Ik ben bang van niet, meneer,' antwoordt Kevin. 'Ik hoop dat ik heel even gebruik mag maken van uw afdakje om de ergste hagel af te wachten.'
'Uiteraard kan dat, maar waarom komt u niet even binnen?'
'Wat ontzettend aardig, dankjewel,' zeg ik, en ik stap de heerlijk ruikende bakkerswinkel binnen.
De jongeman wijst naar een van de bistrosetjes die binnen staan en gebaart dat ik kan gaan zitten. Ik knik en doe mijn natte regenjas uit. Even later staat hij naast mij met twee koppen versgemalen koffie.
'Dit is een goed moment voor koffie. Doe je mee?', vraagt de jongeman met een glimlach van oor tot oor.
Ik sta paf en antwoord stotterend: 'Eh nou, dat vind ik heel erg vriendelijk van u, maar eh…' Beschamend kijk ik naar beneden. 'Een kop koffie kan ik mij niet veroorloven.'
'Dat hoeft ook niet', zegt hij. 'Deze krijg je van mij. Ik ben Thomas en deel graag dit koffiemoment met je.' Thomas zet de koffie neer en gaat ook aan het tafeltje zitten. 'Ik sta met plezier om 4.00 uur op om brood te bakken, maar het is soms wel een eenzaam beroep. Dus wat zeg je ervan, koffie?'
Ik geef hem een brede glimlach. 'In dat geval, heel graag. Ik ben Kevin,' en ik schud Thomas de hand. We drinken de koffie, praten over onze gezinnen en ik merk dat we gelijke interesses hebben. Na 20 minuten moet ik toch echt verder naar mijn werk. Gelukkig is het opgehouden met regenen. Ik bedank Thomas en geef hem nogmaals een hand.
'Jij ook bedankt, Kevin! Dit doet mij goed, kom gauw nog eens langs.'
Met een brede glimlach en een nieuwe vriend stapt Kevin weer op zijn fiets.
Welkom op het forum, Esther…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Welkom op het forum, Esther. Een prettig en verrassend verhaaltje. Je ruikt zo de verse koffie. Op het einde schrijf je 'onze gezin' maar gezin is een 'het' woord dus wordt het 'ons' gezin. Graag gelezen.
Dankjewel, Gi! En bedankt…
Lid sinds
1 jaar 5 maandenRol
Dankjewel, Gi! En bedankt voor je fijne terugkoppeling. Je hebt helemaal gelijk! Dat moet inderdaad 'onze gezinnen' zijn, want de mannen praten ieder over hun eigen gezin. Ik heb het nog even aangepast, dank!
Hoi Esther, welkom op het…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Esther, welkom op het forum. Wat een mooie binnenkomer. Graag gelezen. Ik vond nog wel wat dingetjes in de tekst, maar verder met plezier gelezen.
Je begint het verhaal in de derde vorm (Kevin, hij), maar dan ga je verderop in het verhaal over op de ik-vorm om daarna weer te eindigen in de derde vorm. Je moet kiezen voor een van de twee.
'Goedemorgen meneer,' --> voor een aanspreking hoort een komma.
'Goedemorgen, meneer,'
300 meter, 20 minuten --> getallen worden in een verhaal doorgaans voluit geschreven.
driehonderd meter, twintig minuten
De regen is inmiddels omgeslagen naar hagel. ---> naar mijn idee moet het zijn:
De regen is inmiddels omgeslagen in hagel. Of: De regen is inmiddels overgegaan in hagel.
Met een brede glimlach en een nieuwe vriend stapt Kevin weer op zijn fiets. ---> zoals het er nu staat, leest het alsof Kevin met de nieuwe vriend op zijn fiets stapt. Misschien:
Een nieuwe vriend rijker stapt Keven met een brede glimlachweer op zijn fiets.
Met een brede glimlach om zijn mond en een nieuwe vriend rijker, stapt Kevin weer op zijn fiets.
laatste zeur: de titel zou van mij pakkender mogen, maar dat is een kwestie van smaak. Ik zou bijvoorbeeld eerder kiezen voor iets als:
Slecht weer brengt nieuwe vriendschap.
Vriendschap in de regen
Slecht weer, nieuwe vriendschap
Met regen komt nieuwe vriendschap
Goed gezelschap in de regen
Hoi Esther, Je verhaal is…
Lid sinds
4 jaar 6 maandenRol
Hoi Esther,
Je verhaal is heel erg simpel, in de goede zin van het woord! Je beschrijft in eenvoudige taal en met alledaagse dialogen een heel mooi moment tussen twee vreemden. Normaalgesproken moet je oppassen met zinnen als:
'Uiteraard kan dat, maar waarom komt u niet even binnen?'
Die zinnen zijn zo standaard, dat ze al gauw hol of als opvulling van papier overkomen. Maar hier geeft dat 'alledaagse vriendelijke' juist extra kracht aan het verhaal mee. Dat heb je erg mooi gedaan!
Het enige moment waar dat 'simpele' een hikje heeft, is in het begin. De eerste alinea zegt weinig meer dan dat het slecht weer is, zonder dat er een verdere introductie van het verhaal of het personage wordt gegeven. Dus die mag óf weg, of een stuk korter, met een zin als: Kevin dacht de aankomende wolkbreuk voor te zijn, maar hij heeft pech vandaag.
Maar dat neemt niet weg dat je een mooi, hartverwarmend verhaal hebt geschreven.
Goed gedaan!
Groet,
Nadine
Hi Nadine en Fief, Dank…
Lid sinds
1 jaar 5 maandenRol
Hi Nadine en Fief,
Dank voor de goede terugkoppeling! Hier heb ik wat aan. Dit was mijn eerste bijdrage, maar wat leuk dat je van de wekelijkse schrijfopdracht nog zoveel kunt leren! Harstikke bedankt allebei voor deze mooie motivatie.
Groetjes Esther