Lid sinds

2 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#458 Schijt aan spijt

 

Ik was mijn boodschappen aan het inladen op de parking toen een zwarte BWM, waaruit luide muziek knalde, de parkeerplaats naast mij instoof en mijn autootje op een haar na miste. “Hela, let toch op!” riep ik nijdig naar het gezette machomannetje terwijl hij zich uit zijn auto hees. Hij draaide zich om, deed zijn zonnebril naar beneden en keek me spottend aan alvorens zijn weg naar de supermarkt verder te zetten.
Furieus plaatste ik de laatste zak in de koffer en sloeg deze met een klap dicht. Terwijl ik de winkelkar vooruit duwde om terug te brengen viel mijn oog op een donker hoopje. Haastig plaatste ik de kar terug in de rij en liep met gezwinde tred naar het hoopje dat er door een hond achtergelaten werd.
Terwijl ik vluchtig om me heen keek diepte ik een opgefrommeld mondmasker op uit mijn handtas. Dit zal de klus wel klaren. Ik legde het mondmasker op het hoopje en nam het geheel op. Ik keek nog een laatste keer achteloos om me heen en plette het mondmasker met inhoud op de voorruit van de BMW. Alsof ik de ruit aan het poetsen was, wreef ik heen en weer. Dat zal hem leren! Snel gooide ik het mondmasker in de vuilnisbak en stapte in mijn auto.
Net op tijd, want de machoman kwam alweer uit de winkel. Ik grinnikte en draaide de sleutel om… Niets. Shit, dit meen je niet! Ik draaide nog een keer aan de sleutel, maar mijn autootje maakte enkel een zielig pruttelend geluidje.
Iemand tikte tegen mijn raam. “Problemen?” vroeg de kwal, die toch niet zo een kwal bleek te zijn. “Doe de motorkap eens open, dan kijk ik of hem weer aan de praat krijg.” Shit, wat had ik spijt van mijn actie.

 

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Sara, wat een hilarisch verhaal. Ik zie de ik-persoon zo die poep op het raam smeren. Ze zal op dat moment inderdaad genieten van haar daad, maar ik voel op het eind ook met haar mee. Ja, spijt zal ze zeker hebben. Goeie titel ook. Graag gelezen.
Tip: probeer het verhaal eens in de tegenwoordige tijd te zetten. Vaak leest het dan nog iets spannender.

Terwijl ik de winkelkar vooruit duwde om terug te brengen viel mijn oog op een donker hoopje. ---> Misschien iets actiever: Terwijl ik de winkelkar terugbracht, viel mijn oog op een donker hoopje. (dat je hem vooruit duwt en dat je hem terug wil brengen is informatie die we tussen de regels kunnen lezen en naar mijn idee niet expliciet benoemt hoeft te worden.)

Haastig plaatste ik de kar terug in de rij en liep met gezwinde tred naar het hoopje dat er door een hond achtergelaten werd. ---> het hoopje lag er al, dus werd moet was zijn. Een woord als "er" kun je veelal weglaten.  ... dat door een hond achtergelaten was.

Terwijl ik vluchtig om me heen keek diepte ik een opgefrommeld mondmasker op uit mijn handtas.  ---> Tussen keek en diepte hoort nog een komma. 
Vorige zin begin je ook met "terwijl". Van je vorige verhaal weet ik dat dit een favoriet woord van je is, maar het is een woord dat je ook kunt vermijden door de zin iets anders te formuleren. Bijvoorbeeld:
Vluchtig keek ik om me heen en diepte een opgefrommeld mondmasker op uit mijn handtas. 

 “Problemen?” vroeg de kwal, die toch niet zo een kwal bleek te zijn. ---> "die niet zo'n kwal bleek te zijn" zou ik of weglaten (je vult het nu voor de lezer in die dat zelf ook bedenkt), of iets later zetten. Dat hij niet zo'n kwal blijkt te zijn, komt voor mij pas tot uitdrukking als hij aanbiedt de motor weer aan de gang te krijgen.
Hij bleek toch niet zo'n kwal te zijn. Shit, wat had ik spijt van mijn actie.

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Heerlijk verhaal en zeker spijtig. Ik vond het vlot ondanks de verleden tijd. De verleden tijd kun je gebruiken wanneer je meer afstand wilt scheppen van een situatie. De tegenwoordige tijd verkleint de afstand, brengt het verhaal dichtbij alsof je het nu beleeft als lezer. Goed aan dit verhaal is dat je hoofdpersoon een ontwikkeling doormaakt die goed in het aantal woorden past.