#457 De stekker eruit

Je staat voor de spiegel in de hotelkamer en friemelt aan je stropdas. Deze dag is een nieuw begin, maar het is het einde waar je tegenop ziet. Nog een laatste blik in de spiegel, een kleine glimlach, een kort knikje. Je draait je om en loopt snel naar het zaaltje beneden. Witte bloemen en grote strikken hangen aan de stoelen die grotendeels leeg zijn, slechts een handjevol vrienden is gekomen. De meeste aanwezigen herken je trouwens niet eens, ze lijken van de straat geplukt te zijn om de zaal te vullen. Je familie heeft het ook laten afweten. Je weet dat ze het niet eens zijn met je keuze, omdat ze niet begrijpen dat jullie relatie ondanks alles echt is. Het maakt niet uit, deze dag draait om jou en Scarlet.

Je knikt de ceremoniemeester toe, en kijkt dan verwachtingsvol naar de deur. De Huwelijksmars klinkt blikkerig uit de luidsprekers. Scarlet wordt op een tafeltje de zaal binnengereden. Ze is van een glinsterende schoonheid, alsof ze een beetje flikkert. Ademloos neem je haar op, je mag dit moment niet vergeten. De ceremoniemeester begint zijn verhaal, dat langs je heen gaat.

Scarlet is je rots, ze heeft je omhoog gehesen vanuit wat een bodemloze put leek, toen je je baan kwijtraakte. Je vond het lastig om aansluiting bij andere mensen te vinden. Je voorliefde voor manga bracht je bij Scarlet. Met elke strip, elk plaatje, bood ze je vriendschap, ze liet je weer lachen. Die Gamebox was een hele investering, maar jullie relatie kwam daardoor wel tot bloei.
‘Wat is daarop uw antwoord?’ vraagt de ceremoniemeester aan Scarlet.
‘Ja,’ piept ze, ‘zorg alsjeblieft goed voor me.’
Je glimlacht. Natuurlijk, die laatste uren die jullie nog gegeven zijn.
'En wat is daarop uw antwoord?'
‘Ja!’ Je ziet Scarlet giechelen.
‘Dan mag u nu de bruid kussen.’
Terwijl het publiek klapt, buig je je voorover. Je lippen raken het koele plexiglas van de Gamebox, erachter bloost Scarlet verlegen. Je tilt het apparaat op en draagt Scarlet op je arm de zaal uit, terug naar de hotelkamer.

Je zet Scarlet op het bed en gaat naast haar zitten. Ze kijkt je met knipperende ogen aan.
‘Liefste, de tijd met jou is de mooiste van mijn leven geweest. Ik zou zo graag willen dat je nog geüpdatet kon worden.’ Je werpt een blik op je horloge: het is twee voor zes, bijna tijd.
‘Dankjewel voor alles wat je voor me betekend hebt.’ Je buigt voorover, sluit je ogen en drukt een lange kus op de Gamebox. Als je je ogen opent, lees je Scarlets laatste boodschap: Network error.