Lid sinds

1 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 456 Karma

Met een winkelmandje op haar rollator schuifelt ze door de supermarkt.
Bij de groenteconserven blijft ze staan, haar blik scant het aanbod.
‘Hé, jij daar, vakkenvuller. Help eens even.’
De scholier met het blauwwit gestreepte jasje kijkt op en komt naar haar toe.
‘Wat kan ik voor u doen, mevrouw?’
‘Waarom staat die dure zooi zo voor het grijpen en moet een mens haast op de grond gaan liggen voor een fatsoenlijke prijs?’
Hij haalt zijn schouders op.
‘Nou, sta daar niet zo onnozel. Pak voor mij het goedkoopste potje groente.’
Hij bukt en laat twee potjes zien; een met bruine bonen en de ander met rode kool. ‘Voor 69 cent kunt u kiezen uit deze twee, er zit evenveel in. Zegt u het maar.’
‘Ik wil de rode kool.’
Hij legt het potje in haar mandje.
‘Kan ik nog iets voor u betekenen?’
Zonder te antwoorden gaat ze verder naar het volgende winkelpad.
Hij onderdrukt de neiging om zijn tong uit te steken.
‘Fijne dag nog, mevrouw.’

Bij de broodafdeling liggen alleen nog een casino en een wittebroden met een kortingssticker; het is immers al vijf uur geweest.
Ze kijkt om zich heen en scharrelt naar de schappen met beschuit en roggebrood. Achter de beschuitrollen haalt ze het halfje volkoren tevoorschijn, dat ze daar die ochtend heeft verstopt.
Zwaaiend met het brood benadert ze degene die de broodsnijmachine aan het schoonmaken is.
‘Weet je wel dat het al bij half zes is? Doe hier eens gauw die kortingssticker op!’
‘Waar haalt u dat brood vandaan, mevrouw?’
Een benige vinger wijst naar de lege schappen. ‘Dit was de laatste die daar lag, samen met die andere broden. Maar die hebben wel een sticker.’
‘Dan heeft mijn collega deze over het hoofd gezien. Excuses, mevrouw. Kijk eens, hier heeft u uw sticker. Wilt u verder nog iets?’
‘Nee, anders zeg ik dat wel.’
‘Fijne dag nog, mevrouw.’

Een kwartiertje later komt een ambulance voor de supermarkt tot stilstand. Als de twee verpleegkundigen de gestruikelde oude dame overeind helpen, vallen een ons rosbief en een tablet chocolade uit haar mantelpakje op het trottoir.

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Chezz, je schotelt ons een lekker eigenzinnige oude dame voor. Persoonlijk vind ik haar houding beter bij een welgestelde, krenterige dame passen. Ik geef het oude dametje groot gelijk dat ze op deze manier op de kleintjes probeert te passen. Eerlijk gezegd vind ik niet dat ze deze karma verdient, bij een krenterige dame daarentegen wel. Dan zou ik de uitgestoken tong van de vakkenvuller wel waarderen en leest het op het eind meer als "boontje komt om haar loontje". Nu vind ik het eigenlijk wel zielig voor het vrouwtje.
Maar de tekst is vlot geschreven en in die zin graag gelezen.

Ze kijkt om zich heen en scharrelt naar de schappen met beschuit en roggebrood. Achter de beschuitrollen haalt ze het halfje volkoren tevoorschijn, dat ze daar die ochtend heeft verstopt.  --> ik weet niet of dit geloofwaardig is. Het is een vrouwtje dat minder goed ter been is, zou zij 's morgens al naar de supermarkt schuifelen enkel en alleen om een halfje brood achter de beschuiten te verstoppen? Zou dat halfje ondertussen niet opgemerkt zijn? 

Je tekst is langer dan 300 woorden. Naar mijn idee kun je met schrappen en anders formuleren nog een aantal woorden weg kunnen werken. 

Weet je wel dat het al bij half zes is, maar ik zie geen plakker met 50 procent korting. Hier, doe die sticker er maar snel op.’  ---> Als je hier het middelste gedeelte weglaat, bespaar je weer een paar woorden. 
Weet je wel dat het al bij half zes is? Hier, doe die 50 procent sticker er maar snel op.’

Bij de laatste alinea vind ik het niet logisch dat het ambulancepersoneel het dametje alleen overeind helpen. Zouden omstanders dat al niet geprobeerd hebben? Zeker bij oudere personen zullen ze iemand voor de zekerheid meenemen. Waarom leggen ze haar niet op een brancard waarbij dan de gestolen goederen onder haar mantel vandaan komen? 

Lid sinds

1 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Beste Fief, zeer bedankt voor je uitvoerige reactie. Je hebt er veel werk van gemaakt, geweldig!
De dame in kwestie zag ik bij het schrijven als iemand uit de gegoede kringen, ze is al wat ouder, heeft niet zo veel te makken en is te gierig om een dubbeltje uit te geven. Haar komaf schetste ik (wellicht onvoldoende?) met het dragen van een mantelpakje. De wijze waarop ze het personeel toespreekt zou dat ook moeten illustreren, maar ik beheers het schrijven van (het accent van) 'kakmadams' onvoldoende.
Je feitelijke vragen rondom het verstoppen van  het halfje volkoren kan ik niet anders weerleggen dan met de opmerking dat dit verhaal pure fictie is, wat niet wegneemt dat je au fond gelijk hebt. Dat geldt ook voor je volgende twee opmerkingen.
Je suggestie om de zinsnede over de 50procent-plakker weg te laten neem ik in dank over; het is daarvoor al duidelijk dat er na vijf uur een kortingssticker op brood zit, de hoogte van die korting is niet zo belangrijk voor dit verhaal.
De laatste alinea; ik wilde met de ambulance een spectaculair element toevoegen. Dat ze omstanders die haar te hulp schieten van zich afsnauwt, past geheel in het beeld van een dame die zich uitsluitend door professionals - in casu de ambulanceverpleegkundigen - wil laten helpen. (ik beken dat ik dit nu ter plekke bedenk).
Deze alinea bevat met het karma ook de moraal van dit verhaal; wie steelt en het personeel toesnauwt, komt nog eens lelijk te vallen.
De groeten van Chezz

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Vlot geschreven verhaal maar na het lezen vind ik de dame in kwestie te karikaturaal opgezet. Ik bedoel alle informatie over haar wijst in een dezelfde richting. De ambulance is pas spectaculair als er een opbouw is van spanning, niet wanneer je het samenvat. Ik heb er niet uit gehaald dat ze zich alleen overeind wil laten helpen door professionals. Wat kan gebeuren tijdens het schrijven is dat je ideeën in je gedachten hebt maar dat je ze niet opschrijft. Ernaar hinten kan, een goede hint geeft net genoeg duiding. De moraal is duidelijk, misschien overduidelijk.

Lid sinds

2 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Chezz, ik vond dit een goed bedacht en prettig geschreven verhaal. Ik denk niet dat een klant in een supermarkt ooit iemand met 'vakkenvuller' heeft aangesproken, maar met krenterige rollatordametjes weet je maar nooit. Toen ze 's morgens het halfje volkoren verstopte had ze beter al meteen de rosbief meegenomen, die zou dan nog verser geweest zijn.

Lid sinds

1 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Beste Odile, ik dank je voor je feedback. Het zich laten helpen door professioneel ambulancepersoneel stond er ook niet in, het was een ingeving die ik kreeg bij mijn reactie aan Fief; op dat moment vond ik dat passend in de schets van mijn personage.
Het vertalen van ideeën tijdens het schrijven naar hinten in het verhaal lijkt me inderdaad nog een aandachtspuntje voor mij. Dankjewel.
De groeten van Chezz

Lid sinds

1 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Beste Schmetterling, dankjewel voor je compliment. De dame in kwestie heb ik niet ontmoet, maar in haar kakmadam-vocabulaire zou de aanspreking best denkbaar zijn. In supermarkten worden de vleeswaren volgens mij in de koop van een dag enkele malen vers aangevuld, dus vermoedelijk heeft zij die middag toch relatief verse plakjes gejat.
De groeten van Chezz

Lid sinds

1 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

PS
Bij het lezen van enkele andere bijdragen zie ik dat de bron van het gekozen woord erbij staat.
Voor zover dat gewenst is vermeld ik nog dat ik koos voor het woord BOODSCHAP, uit Ja-maar wat als alles lukt? van Berthold Gunster. 2009, p. 147
De groeten van Chezz