Lid sinds

11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Opdracht #453 - Volgende fase

 

Wat is er toch met iedereen? Ik hoor nooit meer wat van de rest. Ze weten toch zelf ook wel dat het niet makkelijk is om door te gaan. Ik ben er toch wel een beetje klaar mee. Wanneer ze mij nodig hebben zeg ik ook gewoon nee. In gedachten verzonken staat Louise naar buiten te kijken. In haar hoofd is het een grote chaos maar om haar heen nog erger. Er komt niks meer uit haar handen. Het is al drie maanden geleden dat Piet is overleden maar zijn kopje staat nog steeds op dezelfde plek, alsof hij zo weer terug komt. Louise weet wel dat de mensen om haar heen haar vreemd vinden, en ze hoort ze wel achter haar rug om smoezen, maar wat moet ze dan? Piet en zij zijn zo lang samen geweest en Piet was altijd degene die haar door het diepste dal omhoog trok. Zonder zijn raad is ze radeloos…Louise schrikt op van het geklepper van de brievenbus, O ja, ze had de deurbel nog steeds niet weer aangesloten, want dat melodietje kon ze nog steeds niet verdragen. Toch iemand maar eens vragen om dat te veranderen. Louise loopt naar de voordeur en ziet Kim en Hans voor de deur staan met bloemen. Ook dat nog. denkt ze bij zichzelf, maar tovert toch een brede glimlach op haar gezicht. ‘Kom binnen, ik wilde net koffie zetten.’ Hans loopt naar de lederen stoel waar Piet altijd zat en begint te huilen. ‘Ik mis hem zo,’ snikt Hans ‘Hij was mijn grote broer en ik weet niet beter of hij was er altijd. Het is zo oneerlijk, waarom gaan de goeie altijd veel te vroeg?’ Louise staat met de mond vol tanden en weet even niet wat ze moet zeggen. Ze voelt boosheid opkomen. Hallo, Piet is míjn man, is míjn verdriet, wie denk je wel die je bent om daar ook aanspraak op te maken? Kom je nou voor jezelf of voor mij? Jullie gingen niet altijd zo leuk met elkaar om hoor! Dit alles schiet door haar hoofd maar ze durft het niet te zeggen want ze schaamt zich dat ze dit denkt. Ze weet ook wel dat Piet en Hans twee handen op één buik waren. Wat zou Piet doen? denkt ze bij zichzelf. Helemaal niks. hoort ze in haar hoofd. Het is net of Piet haar stuurt en het helderder wordt in haar hoofd. Ze realiseert zich dat ze niet alleen is met haar verdriet. Ze loopt naar Hans en legt een hand op zijn onderarm. Hij kijkt haar aan en verontschuldigt zich voor zijn emoties. Dan pas durft ze haar hart te luchten. Dat ze boos is op Piet en zich in de steek gelaten voelt. Dat ze jaloers is op andere stelletjes die nog wel samen leuke dingen doen. 

De boosheid die al die tijd gesluimerd heeft, komt er in alle heftigheid uit, en Louise voelt zich iets lichter worden.

Oma Vis

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Welkom op het forum!

Beeldend verhaal met een kop en een staart. Ik zie het zo voor mij gebeuren.
Ons zeer gewaardeerd forumlid en interpunctist Fief is bij deze opdracht nog niet verschenen, maar ik kan mij goed voorstellen dat bij het lezen haar vingers jeuken om te wijzen op alle ontbrekende komma's. Het gebrek aan komma's leest onprettig, maar kan ook nog eens voor verwarring zorgen. Zo bleef ik steken bij 'Piet haar man is 3 maanden geleden overleden'. Ik dacht dat de hoofdpersoon dus Piet heet en moest denken aan 'Alle mooie vrouwen heten Piet' uit een lied van Theo Nijland, maar ik begrijp dat Piet de naam is van haar echtgenoot. Als 'haar man' tussen komma's had gestaan, was het meteen duidelijk. Overigens vind ik 'haar man' een overbodige toevoeging, want het blijkt wel uit het verhaal. Schrijf cijfers in verhalen liever uit, dus niet 3 maanden, maar drie maanden.
Advies: verdiep je eens goed in de regels van kommagebruik.

Je zou nog eens kunnen kijken of er woorden en zinnen geschrapt kunnen worden. Bijvoorbeeld en zin als Louise staat met de mond vol tanden en weet even niet wat ze moet zeggen. lijkt mij een beetje dubbelop.

Je hebt de titel overgenomen van de opdracht, maar je mag je verhaal een eigen titel geven. 'Gedeelde smart' lijkt mij wel toepasselijk, maar wellicht kom je zelf met iets.

Mooie vondst: Zonder zijn raad is ze radeloos.

Lid sinds

11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Musonius, heel erg bedankt voor je heldere feedback. Dit is mijn allereerste verhaal en ik wil graag meer leren. Ik kwam dit forum per toeval tegen omdat ik op zoek was naar een cursus schrijven. Ik zal me verdiepen in alle stijlen en hoop zo te groeien. Toch nog best lastig om maximaal aantal woorden te gebruiken. Blijkbaar vertel ik vaak meer dan nodig is wanneer ik praat 🤭

Oma Vis 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Oma Vis, welkom op het forum. Op zich een mooi verhaal, maar het verdient nog enige aandacht qua schrijfstijl en interpunctie. Laat je echter door mijn opmerkingen hieronder niet ontmoedigen. Ik kijk uit naar je volgende verhaal. 

Musonius wees je al op een aantal aandachtspunten, het kommagebruik en een eigen titel. Daarnaast mis ik in een aantal zinnen punten en hoofdletters. Het gebruik van aanhalingstekens is ook aan regels gebonden. Op de site van Onze Taal en Taaladvies.net kun je veel opzoeken. Het is altijd raadzaam je tekst voor het plaatsen nog eens goed na te kijken. Lees ook eens de andere verhalen en de commentaren die daarbij staan, daar steek je ook veel van op.

https://onzetaal.nl/taalloket/aanhalingstekens-en-leestekens

‘Ook dat nog’ denkt ze bij zichzelf maar tovert toch een brede glimlach op haar gezicht ‘Kom binnen, ik wilde net koffie zetten”  ---> 
Gedachten hoeven niet tussen aanhalingstekens. Je gebruikt nu enkele en dubbele ah-tekens door elkaar. Maak een keuze welke ah-tekens je gebruikt om een gesproken zin te noteren. 
Achter gezicht en zetten in deze zin hoort een punt. 
Ook dat nog, denkt ze bij zichzelf, maar tovert toch een brede glimlach op haar gezicht. "Kom binnen, ik wilde net koffie zetten.” 

‘ik mis hem zo’ snikt Hans ‘Hij was mijn grote broer en ik weet niet beter of hij was er altijd. Het is zo oneerlijk, waarom gaan de goeie altijd veel te vroeg?’  ---> Kijk ook eens kritisch naar deze zin. Er ontbreken hoofdletters, komma's en punten. Bij de zin die ik hiervoor aanhaalde, gebruik je dubbele ah-tekens voor een gesproken zin. De juiste manier is:
"Ik mis hem zo," snikt Hans. "Hij was mijn grote broer en ik weet niet beter of hij was er altijd. Het is zo oneerlijk, waarom gaan de goeie altijd veel te vroeg?"

Zij en Piet  ---> meestal noem je jezelf als tweede. Piet en zij

Louise schrikt op van het geklepper van de brievenbus, o ja ze had de deurbel nog steeds niet weer aangesloten want dat melodietje kon ze nog steeds niet verdragen.  ---> een zin als deze leest niet fijn zonder komma's. Bovendien zijn het twee zinnen.
Louise schrikt op van het geklepper van de brievenbus. O ja, ze had de deurbel nog steeds niet weer aangesloten, want dat melodietje kon ze nog steeds niet verdragen. 

“hallo Piet is mijn man, is mijn verdriet, wie denk je wel die je bent om daar ook aanspraak op te maken? Kom je nou voor jezelf of voor mij? Jullie gingen niet altijd zo leuk met elkaar om hoor….’  ---> Je begint hier met dubbele ah-tekens en sluit met enkele. Een zin begint altijd met een hoofdletter, ook een gesproken zijn. Achter hallo hoort ook een komma.
De puntjes op het eind noem je een beletselteken en die bestaat uit drie puntjes.

Hij kijkt haar aan en verontschuldigd zich ---> verontschuldigt zich

Dat ze boos is en in de steek gelaten voelt door Piet.  ---> ... en zich in de steek gelaten voelt

Kijk ook even naar de grote witregels tussen de alinea's. 

Lid sinds

11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank je wel Fief, 

Nu ik zo al je verbeterpunten bekijk, snap ik helemaal wat je bedoelt. Ik zal de komende week meer lezen op dit forum en hopelijk kunnen jullie het verschil maar vooral de vooruitgang zien. 

Hartelijke groet, Oma Vis

Lid sinds

2 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Hallo Oma Vis, ook van mij welkom. Fief en Musonius hebben je al uitgebreid technische feedback gegeven, dus ik ga dat niet meer herhalen. Ik heb je verhaal graag gelezen en kijk uit naar een volgende inzending.

 

Lid sinds

4 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Oma Vis,

Bedankt voor het insturen van het verhaal. Gedachten horen niet tussen aanhalingstekens. Houd ze gewoon normaal of cursiveer ze. De nodige opmerkingen over interpunctie zijn al gemaakt, daar heb ik verder niets aan toe te voegen. Voor de rest vind ik het qua inhoud een mooi verhaal, over hoe opgekropte emoties je kunnen belemmeren, tot het moment dat je ze uit. Zelfexpressie is een belangrijk onderdeel van rouw, dus in dat opzicht komt dat helemaal overeen.

Ik hoop dat je iets aan mijn commentaar hebt!

Lid sinds

11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Anna.saffier, 

Ik vind het heel erg fijn dat je wat zegt over de gedachten. Ik zat te twijfelen of het cursief kon of zo. Soms vind ik het rommelig staan in een stuk tekst maar kan het altijd uittesten natuurlijk. Ook bedankt voor je compliment.

Groet van Oma Vis

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Oma Vis, de volgende keer kun je beter de nieuwe versie erboven zetten zodat we kunnen vergelijken. Ook is het handig om dat te doen voor de nieuwe opdracht er is. Nu gaat iedereen aan de gang met een nieuw verhaal en zal er minder op een verhaal van een vorige opdracht gereageerd worden.

Ik heb het verhaal niet helemaal gelezen, maar het ziet er nu uit als een blok tekst. Alinea's scheppen lucht en overzicht in een verhaal. Cursieve tekst zou ik alleen gebruiken om buitenlandse woorden te schrijven. Gedachten kun je gewoon schrijven.