Hoi Tania, welkom op het forum. Een leuk verhaal over angst voor de poetswoede van je buurvrouw. Daar kun je heel onrustig van worden. Naar mijn mening een goede invulling van de opdracht. Graag gelezen.

Waarom dat zo is, hoor ik je vragen? ---> deze zin voegt voor mij niets toe. 

Zij begint te poetsen als gek.  ---> begint te poetsen leest niet lekker. Ook deze zin zou van mij weg mogen. In de zin erna (gebruik je ook al poetsen) lees je wel dat ze poetst als een gek.

In de laatste alinea's ga je helemaal los met "wanneer" en "we willen/willen we". Hier struikel ik enigszins over. Als je meer varieert met woorden, leest het aantrekkelijker.
Ze moedigt al haar buren aan hetzelfde te doen, want we willen toch een schone straat. We willen toch dat bezoekers onder de indruk zijn van onze straat. ---> Als je deze zinnen iets anders formuleert, kunt je al 1x "we willen" weghalen. Voor mijn gevoel hoort hier een vraagteken aan het eind te staan. Bijvoorbeeld:
Ze moedigt al haar buren aan hetzelfde te doen, want we willen toch een schone straat en dat bezoekers onder de indruk zijn van onze straat?

Welnee, dat willen we helemaal niet, we willen met rust gelaten worden, we willen zelf kunnen kiezen wanneer en hoe we onze huizen poetsen, als we deze al willen poetsen. ---> Hier kun je een krachtiger statement van maken zonder al die herhalingen. Bijvoorbeeld:
Nee! We willen met rust gelaten worden, zelf kunnen kiezen of, wanneer en hoe we onze huizen willen poetsen!

Ook het woord "wanneer" zou je kunnen minderen. 
Ik kom pas terug naar huis wanneer de poetswoede van mijn buurvrouw bedaard is, wanneer ik helemaal zeker ben dat haar huis blinkt van boven tot onder.  --->  Als je deze zin iets anders formuleert, kun je al twee keer "wanneer" schrappen. Bijvoorbeeld:
Ik kom pas terug naar huis als de poetswoede van mijn buurvrouw bedaard is en ik helemaal zeker ben dat haar huis blinkt van boven tot onder. 

Graag gelezen. Je trekt me nog niet echt het verhaal in, omdat je vooral 'vertelt'. Daardoor zie ik het wel voor me, maar sta ik er niet tussen. Je praat als het ware tegen me aan. Ik weet niet of je 'show don't tell' kent. Zo niet, Google daar eens op.

Ik ben benieuwd naar meer verhalen van je.

Hallo Tania, je frustratie betreffende je buurvrouw doet me bijna geloven dat het een autobiografisch verhaal is. Knap. Ik ben het met Fief eens wat betreft het aantal herhalingen, maar ik begrijp jouw uitleg ook. 

Doordat je tell gebruikt krijg je meer afstand van het verhaal. Bij show, een soort van beeldend schrijven als een film, komt het verhaal dichterbij. Inhoudelijk vind ik de situatie mooi neergezet. Wanneer je het in een scène giet zou het meer gaan leven. Lees een paragraaf van een favoriet boek en kijk hoe daar in een scène het verhaal verteld wordt.