Buurvrouw Jacqueline bezit een weelderige boezem en zodra Jos zijn voordeur zachtjes sluit - om geen geluidsgolven door de gang te laten galmen - speurt hij het trappenhuis af met ogen die geloven dat zombies elk moment kunnen verschijnen. Hij vreest niets meer dan Jacqueline tegen de borst te lopen. Of erger nog, haar bij de lift te zien wachten. Dan wenkt ze hem met een flirterige vingerbeweging en zullen zij samen van de zevende naar de begane grond afdalen. 

'Dag buurman,' zeggen de lippen-rond-mondopening. 

'Jackie,' mompelt hij, zijn blik vastgepind op zijn tenen-in-moccassins.

'Mooie dag,' huppelen tepels-in-topje, die hij niet direct bekijkt, maar die zijn perifere blik binnendringen als zombies in een bloederige horrorscène. 

Geen spoor van Jacqueline. Jos zucht opgelucht en zijn rectum ontspant. Waarom verstijven die spieren bij de gedachte aan haar? 

Hij drukt tien keer op de liftknop, kijkt driemaal opnieuw in de gang - geen Jacqueline, geen zombies, enkel lentezon die door het enige raam schijnt - en drukt nog zeven keer op de knop. Domme, trage lift, denkt hij. Had hij naar zijn vader geluisterd en iets nuttigs gestudeerd, dan had hij in een fatsoenlijk complex gewoond met een snelle lift en gewone vrouwen. 

Hij overpeinst de lasagne die hij zal kopen bij de Albert Heijn om de hoek. 

Niet echt, hij denkt aan Jacqueline. De lentezon schittert. Het weerbericht voorspelt weinig goeds voor Jos: twee weken onafgebroken zonneschijn! Jacqueline zal haar terras gebruiken, waar zijn woonkamerraam recht op uitkijkt, normaliter bewoont door een blauwe GFT-zak en een Coolblue-doos vol lege flessen Pinot, die ze elke donderdag om drie uur in de glasbak gooit. 

Dat wordt een ligzetel en een buurvrouw-exposé. Een naaktvertoning! Een brutale provocatie!

De lift piept. Waarom wil ze bruine tieten, vraagt Jos zich af, zon is kanker, en kanker wil niemand.

De liftdeuren openen. 

'Mooie dag,' zeggen uitstekende tepels-in-blouse.

'Jackie,' kwijlt hij.

'Dag, buurman!'

Haar hakken tikken streng op de gangvloer, haar sleutel schiet in haar sleutelgat en sneller dan een pijl uit een boog vlamt de buurvrouw haar appartement in.

De knal van de voordeur-in-slot klinkt als een champagnekurk, denkt Jos.

Fiesta!