#447 De uil die geen oehoe kon zeggen

Vader Uil keek terneergeslagen naar zijn vrouw en schudde zijn hoofd.
'Ik denk dat ik de handdoek in de ring gooi. '
'Maar... '
Vader schudde zijn hoofd.'Olivier doet geen oehoe... hij doet Boe!!! '
Hij schudde zijn verenpak en draaide zich om. 'Hij zal ons nest moeten verlaten.

'Olivier zat bij zijn vriend in een hoekje van het hol en staarde naar de grond.
'Zomaar uit huis gezet. '
Zijn stem stierf weg.'Alleen maar omdat ik geen oehoe kan roepen. '
Konijn Walther probeerde iets te bedenken om zijn vriend op te beuren maar kon zo snel niets verzinnen. Op dat moment werd er hard op de deur gebonst.
Vogel Harry stond met een koffertje in zijn poot voor de deur en liep gelijk door.
'Ho,ho,wat is dit, 'vroeg Walther overrompeld.' Wat kom te doen? '
'Mijn nest is niet meer van mij, ' antwoordde Harry met een grafstem.
Oprecht geschokt keek Olivier Harry aan.'Hoe bedoel je? '
'Een of andere grote vogel vloog mijn nest binnen en gooide ons eruit. '
Een snik brak door in zijn stem.'Ik keek net naar mijn favoriete tv programma toen het gebeurde. '
Olivier en Walther wisselden een snelle blik.
'Misschien hebben wij een oplossing, 'fluisterde Walther in zijn oor.

Olivier moest even op adem komen toen hij samen met Harry boven in de boom zat. Door het gebladerte heen zag hij een grote zwarte vogel op zijn gemak in het nest van Harry zitten.
'Dat is de schurk.' siste Harry.'Het is mijn nest. Die vogel moet eruit. '
Zijn stem klonk woedend.
Olivier rekte zich uit en haalde diep adem. Voorzichtig zonder een geluid te maken kroop hij naar het nest. Zijn hart klopte als een razende, zijn bek was droog. Nu was hij de vogel op een centimeter genaderd. 'BOEBOEBOE...!!!!'
De verrassing was compleet. In blinde paniek viel de vogel uit het nest. Takken en bladeren braken af op zijn tocht naar beneden. Kraaiend vloog de vogel weg en was binnen een paar seconden een stipje aan de hemel.
'Zo, 'zei Olivier trots.'Die zien we niet meer terug. '