#444 Tweestrijd

Hoi Willy, je zette me op het verkeerde been. Knap gedaan. Het is nogal een geheim dat iemand met je deelt. Mooi beschreven.

Ze nam waar voor Eva, die normaal gesproken op de woensdagochtend ingeroosterd stond. -->de komma hoeft hier niet.

Toen Eva haar belde, een beroep op haar deed en uitlegde waarom … Er brak iets in haar. ---> dit leest zo niet fijn. Misschien:
Toen Eva haar belde, een beroep op haar deed en uitlegde waarom, brak er iets in haar.

Voor het eerst had ze verteld over haar eigen zwangerschap, haar eerste. ---> actiever lees het: 
Voor het eerst vertelde ze over haar eigen zwangerschap, haar eerste.

Je hp lijkt overweldigd door schuldgevoelens die alle kanten opgaan en mij laat het ook wat verward achter. Ik denk omdat het voor mij niet duidelijk is naar wie het schuldgevoel nu overheerst. Ook vind ik het lastig voor te stellen dat Eva (waarvan ik me voorstel dat ze rond de veertig jaar is) niet haar partner inlicht, maar wel een collega die dan weer de beste vriendin van die partner is. Ik vind het een boeiend onderwerp en het zette me aan het denken.

Willy, 

Degelijk geschreven. De verhouding tussen woorden die je besteedt aan ruimte/decor en woorden die je besteedt aan de beleving zou iets meer in het voordeel van de beleving mogen liggen.

('ze was zelf ook een vrouw' is wat mij betreft overbodig)

Dag Willy, 

Bedankt voor je inzending. De opdracht is naar mijn idee niet helemaal goed gegaan. Er is zowaar sprake van een bekentenis, maar niet in de vorm die voor de opdracht bedoeld was. Dat gaat om een terugvertelling van de hoofdpersoon. 

Daarnaast gebruik je heel veel woorden voor het schetsen van een decor. Dat is in een kort verhaal, waar je maar zeer beperkt de ruimte hebt, niet handig. Probeer in plaats daarvan iets meer duidelijkheid te geven aan de gevoelens en gedachten van de hoofdpersoon.

Voor mij is het niet helemaal duidelijk wat er nu eigenlijk gebeurt. Over wie hebben we het, over Eva of over Maria? En welke rol speelt Roelof in het verhaal? Ik denk dat het verhaal beter tot haar recht komt in een andere setting. Een plek of moment waar de hoofdpersoon meer geconfronteerd wordt met wat er aan de hand is, maakt het verhaal spannender.

Nog een kleine opmerking: ik vind persoonlijk de uitspraak ‘waarnemen voor’ iets te zwaar voor iemand die moet invallen in een winkel. Het is taalkundig wel correct, maar ik zou toch een woord als ‘invallen’ kiezen. Dit soort woordkeuzes lijken misschien onbelangrijk, maar ze bepalen de toon en de stijl van het verhaal. 

Ik hoop dat je iets aan mijn commentaar hebt!

@ Fief
Bedankt voor je feedback. 
Je hebt gelijk, de komma tussen 'Eva' en 'die' kan weg. 

Toen Eva haar belde, een beroep op haar deed en uitlegde waarom … Er brak iets in haar. ---> dit leest zo niet fijn. Misschien:
Toen Eva haar belde, een beroep op haar deed en uitlegde waarom, brak er iets in haar.
 

 De zin leest inderdaad soepeler zoals jij het voorstelt. Toch denk ik er nog even over na. Het is een heftig moment waar je door de ... even langer bij stilstaat dan wanneer je de zin in een ruk leest. Ik twijfel nog even.

Voor het eerst had ze verteld over haar eigen zwangerschap, haar eerste. ---> actiever lees het: 
Voor het eerst vertelde ze over haar eigen zwangerschap, haar eerste.

Dat leest inderdaad actiever. Ik heb voor deze zin echter bewust de voltooid verleden tijd gebruikt i.t.t. de voorgaande zinnen. Omdat het ook in letterlijke zin voltooid verleden tijd is. Ze heeft het nu, na 20 jaar, eindelijk uitgesproken.

Nogmaals dank. Je feedback vind ik waardevol en het stemt tot nadenken.

@ mespunt

Bedankt voor je reactie. 
Fijn om te weten hoe het verhaal bij jou als lezer overkomt.

Misschien helpt de titel je om het verhaal wat duidelijker voor de geest te krijgen? De schuldgevoelens beperken zich inderdaad niet richting 1 persoon.
Ik denk na over je opmerking richting Roelof. Misschien laat ik 'beste' voor 'vriend' vervallen. Dat maakt het verhaal mogelijk al iets geloofwaardiger. Stof tot nadenken dus. :)

De tweestrijd begrijp ik, maar de metalige smaak van de koffie suggereert in mijn beleving dat je hp niet volledig achter (haar keuze voor) abortus staat en daarmee wordt het naar mijn idee wat veel. Hoewel ik metalig smakende koffie interessant gevonden vind, denk ik dat ik je verhaal zonder die laatste zin sterker vind.

@JanP

De wonderen zijn de wereld nog niet uit, om maar een cliché te gebruiken. ;)
Goed om je hier weer eens te lezen. 
Ik hoop dat dit betekent dat je zelf ook weer schrijft en misschien over niet al te lange tijd opnieuw een goed boek de wereld in stuurt.  :)

Je opmerkingen neem ik ter harte. Je hebt gelijk. Ik las pas een column over het toepassen van (meer) zintuigelijke waarnemingen. Dat leek me wel wat, maar in deze korte tekst is het inderdaad verhoudingsgewijze een beetje teveel.

(Aan de andere kant liet je elkaar als vrouw in een situatie als deze niet vallen) ^^ beter, denk ik.

Bedankt voor je zeer gewaardeerde feedback. 
 

@Anna.saffier

Ik heb zeker iets aan je feedback, en ja ik heb me niet helemaal aan de opdracht gehouden.
Het kost mij moeite om tell i.p.v. show aan te houden. Het lukt misschien beter wanneer ik de herinnering van Maria de boventoon had laten voeren.
Ik laat het verhaal zo staan en waag me aan een herschrijf met meer tell. Lukt het me voordat de volgende opdracht er is, dan plaats ik hem hier en anders hou ik het voor mezelf als een mooie oefening.
Bedankt voor de opdracht en de feedback.

@ mespunt

Ik twijfelde voor ik het plaatste zelf ook over die laatste zin. Dat jij de metalige smaak interpreteert als spijt vind ik interessant. Ik laat het (voorlopig) staan (hangt af van de herschrijf). Kennelijk voegt het toch iets toe.

Nogmaals dank!

De metalige smaak associeer ik met bloed, in de mond en aan de handen, en dus met moord, wat ik een heftige associatie vind voor iemand die zelf deze keuze heeft gemaakt. Dat wil niet zeggen dat ze spijt heeft, maar comfortabel lijkt het mij in elk geval niet. Je snijdt hiermee een veel breder en nogal uitgekauwd thema aan en voor mij leidt dat af van de tweestrijd, die op zichzelf interessant genoeg is. Een ander denkt er wellicht heel anders over. Ik vind het leuk om hierover op deze manier van gedachten te wisselen.

Dag Willy,

In eerste instantie begreep ik het niet. Ik moest het verhaal nog is overlezen om te begrijpen wat er eigenlijk aan de hand was. Ik vond het interessant om te zien hoe de bekentenis naar boven kwam en waar die voor stond. Ook doordat je mij eerst op een verkeerd spoor zette, vond ik het intrigerend hoe dat op het einde anders werd. Graag gelezen. 

Groetjes.

Hoi Willy, fijn je hier weer te treffen. De tweestrijd vind ik goed geschetst. De relatief uitvoerige decorschets stoort mij in deze context niet; in dit verhaal past het goed zoals je het waar en waarom van de plaats van handeling beschrijft, de associatie van de windgong met haar eigen verleden brengt ook haar gedachten op gang. De laatste zinnen maken het verhaal helemaal af.
 

@ mespunt
Nogmaals dank.
Terzijde, ik vind het thema niet uitgekauwd maar actueel, gezien de huidige ontwikkelingen rondom abortus.

@Sensei
Bedankt voor het lezen en reageren.

@TonBadhemd

Ook leuk om hier weer eens te zijn. Wel was ik vergeten hoeveel tijd het kost om alle verhalen te lezen en op een aantal te reageren. Op álle verhalen reageren gaat me echt niet lukken. ;-)
Ik kom nog wel even bij jouw verhaal langs. 

Verder ben ik blij me je reactie. Ik vind zelf de setting ook prima, maar dat kan komen doordat ik zelf een winkel had en uit eigen ervaring weet dat dit soort gedachten daar plaatsvinden. 
Wat je schrijft, over de windgong, is precies zoals ik het in gedachten had. Een soort bruggetje van heden naar verleden.

Mooi om te lezen hoe verschillend lezers het verhaal beoordelen. Het sterkt mij in de gedachte dat feedback belangrijk is, maar dat je ook moet oppassen dat je naar aanleiding daarvan het verhaal niet teveel aanpast. 
Zo vind ik 'invallen voor' inderdaad beter dan 'waarnemen'. Omdat dit twee collega's betreft. In  mijn geval, als eigenaar, nam een medewerkster voor mij waar. Zij runde op dat moment de toko. Ik schreef dus teveel vanuit mijn eigen werkelijkheid en te weinig vanuit mijn personage, want die verhoudingen liggen anders.
De setting veranderen doe ik niet, want dan is het verhaal niet meer mijn verhaal. 

Ach, het is zo'n mooi vak, schrijven. :-D 

Ach, het is zo'n mooi vak, schrijven. :-D

Van harte mee eens, Willy! 

HI Willy, ik heb je verhaal met plezier gelezen. Het is herkenbaar en ik werd geraakt door de bekentenis. 

Daarnaast gebruik ik je tekst én de feedback van Anna om de opdracht goed te begrijpen. Dat vind ik lastig, dat kan je ook zien in mijn stuk, maar zo'n opdracht geeft er voor mij wel een extra uitdaging aan. Maar ik moet nog wel even puzzelen voordat ik het snap. Ik ga verder met lezen, groet, Esther