Lid sinds
1 jaar 6 maandenRol
- Gewone gebruiker
Mee het graf in
Moeder had zelf alles al geregeld voor haar begrafenis. Niemand hoefde in het zwart want uiteindelijk ging ze naar de lieve Heer en daar moest iedereen blij om zijn. Zelfs de kist had ze uitgezocht en de liederen die moesten worden gezongen als ze naar binnen werd gereden.
Ik zat naast haar en hield haar broze hand voorzichtig vast. Haar oogleden trilden en haar adem ging hortend. Er waren nog een paar dunne lijntjes die haar verbonden met het leven.
'Ik moet je nog iets vertellen.liefje, 'zei ze met raspende stem. Haar ogen gleden mijn kant op.'Je moet het je oude moeder niet kwalijk nemen, dat... '
Ik trok een wenkbrauw op.'Je moet niet praten, het is te vermoeiend.ma. '
Een grimas trok over haar uitgemergelde gezicht.
'De man waarvan je altijd dacht dat het je vader was, die... '
Ik hield mijn adem in en zette me schrap voor wat er ging komen.
Het leek alsof de duisternis dieper en intenser werd. Ze slaakte een kreet en blies haar laatste adem uit.
Ik parkeerde voor het huis van mijn zus en rende bijna de stoep op. Ze zag me aankomen en deed de deur open.'Is ze? '
Ik knikte snikkend en liet me in haar armen vallen.'Ja, de schouwarts is geweest. We moeten de begrafenis regelen. '
Zus loodste me naar de kamer en ging naar de keuken om koffie te maken. Ik hoorde het gerammel van kopjes en lepeltjes.
'Is ze vredig heengegaan? '
Als verdoofd keek ik voor me uit.' Er is iets.'
Ik stond op en liep naar de keuken. In een spiegel zag ik donkere kringen onder mijn ogen. Zus stond met de rug naar me toe koffie in te schenken.
'Ze zei iets wat me de rillingen over de rug deed lopen. '
'Oh? '
'De man waarvan je dacht dat het je vader was. '
Kletterend vielen de kopjes op de grond.
'Wat, 'riep ik uit.'Wat weet jij hiervan? '
Zus haar gezicht was bleek, alle bloed was eruit weggetrokken.
Ze zocht steun bij het aanrecht en staarde naar de ravage op de grond.Toen keek ze me aan.
'De man van wie je altijd dacht dat het je vader was... '
Ze schudde haar hoofd alsof het haar moeite kostte de herinneringen weer een plaats te geven.
'Ze moest er toen met iemand over praten, 'fluisterde ze.'Jij bent geboren uit een stormachtige, korte verhouding. '
Ik trilde over mijn hele lichaam en tranen stroomden over mijn wangen.
'Wie... wie was het dan? '
Zus schudde haar hoofd.'Ze heeft haar geheim mee het graf in genomen. '
Mijn benen werden slap en met een hartverscheurende kreet viel ik op de grond.
Dag Schrijvenisfijn, …
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
Dag Schrijvenisfijn,
Bedankt voor je inzending. De opdracht om het verhaal na te vertellen, is mijns inziens niet helemaal gelukt. Het leest nog steeds als een scène weg. Je vertelt het verhaal in de verleden tijd, maar we zien geen hoofdpersoon aan het woord die het verhaal écht navertelt.
Qua inhoud vind ik het verhaal lastig. Ik kan de dynamiek tussen de personages niet echt peilen. De tekst roept erg veel vragen bij me op. Is de mogelijkheid een andere vader te hebben erger dan dat de moeder komt te overlijden? Daar lijkt het nu wel op. Dat kan, maar het komt bij mij onrealistisch over op een of andere manier.
Daarnaast vind ik het verhaal te zwaar. De personages gillen, de woordkeuze is zwaar en heftig. Zorg dat je, zelfs bij hartverscheurende situaties, momenten van licht toevoegt. Dit zorgt ervoor dat er een contrast ontstaat, waardoor de tekst meer gaat leven.
Als je de tekst voor je wilt laten werken, zou je misschien beter uit het perspectief van de moeder, die op haar sterfbed ligt, kunnen schrijven. Ze kan dan niet sterven, want het is een navertelling, maar als de lezer weet dat ze binnenkort komt te overlijden en ze loopt met zo’n groot geheim rond, is er drama genoeg. Dit is maar een idee, maar zulk soort vragen zijn essentieel om jezelf te stellen als je een verhaal schrijft.
Ik hoop dat je iets aan mijn commentaar hebt!
Het idee vind ik interessant…
Lid sinds
2 jaar 6 maandenRol
Het idee vind ik interessant. Op een bepaalde manier verliest je hp die dag niet alleen haar moeder, maar ook haar vader. Dat lijkt de moeite waard. Na de eerste alinea moest ik even schakelen toen moeder nog in leven bleek. Ik snap dat ze nog dood moet, maar die eerste alinea kun je ook weglaten. Wat de woordkeuze betreft sluit ik me aan bij Anna, daarmee schiet je je doel voorbij. Door het dramatische zo dramatisch te beschrijven voel ik me als lezer niet helemaal serieus genomen. Je interpunctie verdient nog steeds veel aandacht.
Hallo schrijvenisfijn, Het…
Lid sinds
2 jaar 6 maandenRol
Hallo schrijvenisfijn, Het verhaal heeft veel zinnen waarin ik meer 'de show' herken dan de 'tell'. Hierdoor komt de dramatiek ook meer naar voren en voelt als; iets te veel in driehonderd woorden. Het verlies van de moeder en vader op geheel andere wijze vind ik goed gevonden.
Hoi Schrijvenisfijn, om te…
Lid sinds
7 jaar 3 maandenRol
Hoi Schrijvenisfijn, om te beginnen een opmerking buiten de orde van dit verhaal: je pseudoniem vind ik geslaagd, het is een waar woord! 🙂
Je verhaal vind ik bijzonder, je kiest een geheim dat ik als lezer ook nooit zal vernemen. Ergens bezorgt me dat een onbevredigd gevoel; de invulling van de opdracht over een bekentenis lijkt slechts ten dele ingelost. Toch heb je me als lezer geboeid.
Het ontbreken van spaties op verschillende plaatsen vind ik wel wat storend.
PS Het is ook handig om in de titel ook het nummer van de opdracht op te nemen.
Hoi Schrijvenisfijn, de…
Lid sinds
5 jaarRol
Hoi Schrijvenisfijn, de bekentenis is wel duidelijk, maar het verhaal laat mij als lezer wel onbevredigend achter.
Over de spaties zal ik niets meer zeggen, daar is al menigmaal iets van gezegd en je doet er toch niets mee.
de lieve Heer --> lieve moet ook met een hoofdletter. Meestal zeg je Onze Lieve Heer.
'Ik moet je nog iets vertellen.liefje, ' --> de punt achter vertellen moet een komma zijn.
Deze opmerking van Anna herken ik niet. Heb je de tekst daarna no aangepast? Ik lees nergens dat ze gillen. De emoties zijn vrij natuurlijk beschreven.
Tekst is niet meer aangepast…
Lid sinds
1 jaar 6 maandenRol
Tekst is niet meer aangepast. Het gillen van Anna is haar eigen interpretatie van het verhaal. Ik vind het verhaal niet te zwaar, integendeel. In het begin is er zelfs nog ruimte voor een luchtige kijk op het overlijden. Verder bedank ik iedereen die de moeite heeft genomen feedback te leveren.
@ton. Bedankt. Voor deze lezers doe ik het. Over de spaties heb ik het ook niet meer.
Raar toch hoe forumleden…
Lid sinds
7 jaar 7 maandenRol
Raar toch hoe forumleden zich willens nillens (is blijkbaar een Vlaamse uitdrukking) niet houden aan een aantal basisregels die soms alleen al door naar de andere bijdragen te kijken overduidelijk zijn, zoals:
Verder bedank ik iedereen…
Lid sinds
5 jaarRol
Tja,washetdemoeitewaard?
Hey, last minute feedback…
Lid sinds
3 jaar 3 maandenRol
Hey, last minute feedback. Probeer iets te temperen. Je schrijft over een zwaar onderwerp, maar legt het met je adjectieven te zwaar (naar mijn mening) als je die schrapt, en in de zin van de opdracht puur beschrijft, kan het volgens mij veel harder binnen komen.
Niettemin, GG