Ik vind het eigenlijk een heel liefdevol gedicht. De HP is boos, maar het is begrijpelijk. Is de hartenkoningin de ex van hem?

(wat is de talking stick?)
 

Ik zie zo'n over de top rustig en alles in de heelheid van het universum plaatsende irritant persoon voor me. Die maar niet kwaad wordt en tegelijkertijd het bloed onder je nagels vandaan haalt.

Door de stijl lijkt het inderdaad een proza-gedicht.

Dit leest als een verhaal dat er echt uit moest en daar hou ik van. Waar het over gaat weet ik nog niet precies, maar ik bedenk wel iets. Ik kom zeker terug om het nog eens te lezen.

Traumatisch.

Commentaar Marc Kerkhofs: Een paar keer moeten lezen eer de euro begon te vallen. Een aanklacht tegen de ‘verdraagzaamheid’ lees ik erin … totdat het plots ‘persoonlijk’ wordt. Dan lees ik er een afrekening in van een driehoeksrelatie. Op dat punt lijkt me dit ‘verhaal’ zijn doel voorbij te schieten en kan ik de schrijfopdracht er niet meer in terugvinden. Los daarvan, best wel een pittig stukje, maar een sensitivity reader zal er zijn/haar/hun nek niet over breken.

Hoi AvS, goed verhaal en in die zin graag gelezen, maar het is niet echt tenenkrommend. Ik mis ook de disclaimer.

Commentaar Mili: Trio’s zijn ‘hot’ merk ik aan de inzendingen. Is dit wat de wokisten willen? Later begrijp ik in de reacties wat een ‘talking stick’ inhoudt. Ik denk persoonlijk niet dat je dit zomaar in een tekst kunt tieften. Het maakt je tekst zo raadselachtig. Idem voor ‘kindstukken’. Ook hier geen disclaimer. De komma tussen ‘je … je’ hoeft echt niet. Knapte wel enigszins op van ‘stromend bloed’. Een van mijn teksten draagt als titel: ‘Pijn is fijn en bloed dat moet’.

Dag AvS,

Ik vind gedichten vaak lastig te ontrafelen. Mede door de uitleg in de reacties kon ik bepaalde punten uit je tekst begrijpen toen ik het nog een keer las. Verder mis ik ook nog een disclaimer, die wat verduidelijking zou kunnen geven. Een paar keer graag gelezen, maar niet veel wijzer door geworden.

Groetjes