Lid sinds
1 jaar 3 maandenRol
- Gewone gebruiker
#443 Ik ben het niet
‘Gaat het goed met je?’ vraagt ze in een chatbericht. Op het eerste oog een normale vraag, dat zou je kunnen denken, zeker omdat ze elkaar in levenden lijve zeker vier jaar niet gesproken hebben. Ze bleven wel elkaars digitale voetsporen volgen. Foto’s van ambachtelijk gekneed deeg naar het recept van de Italiaanse oma, het nieuwe huis aan de gracht, de voldane ‘ik heb echt de mooiste baan’ verzuchting. Nooit in directe dialoog getreden, het voegde niets toe. En nu is die vraag er. Voor het eerst.
Ze vermoedt dat de ander met de vraag zelf het antwoord al heeft gegeven, nee, het gaat niet goed met haar. Wat ze plaatst flarden proza op de socials over gevonden willen worden, over borrelende slangen naast haar oor, ze dweept over een requiem, de spleten van het bestaan, over levensschuld inhalen, over gedachten die in colonnes zwermen, over zomaar verwijden, voor een onvoltooide tijd.
Tja, wat moet ze antwoorden? Zou het helpen als ze probeerde uit te leggen dat degene die schrijft niet degene is die de ander meent te kennen? Dat de persoon die ze op LinkedIn volgt, andere jassen aandoet, die van adviseur of specialist of desnoods kritische burger, bezorgde moeder, toegewijde vriendin en dat degene die de flarden schrijft, een andere entiteit is?
‘Als je denkt dat je door mijn woorden mij leert kennen, dan vergis je je. Dan begrijp je niets van literatuur. Die schrijvende persoon ben ik niet’, zou ze willen antwoorden. ‘Het is een kracht in mij die groter is dan mij en alles overboord gooit. Het neemt bezit van mij, maar het is niet mij.’
Of zou ze daarmee alles erger maken, haar lezer vertwijfeld achterlaten of ze de crisisdienst moet bellen? Ja, het gaat goed met mij, typt ze. Hoe is het met jou?
Ik weet niet zeker of ik…
Lid sinds
11 jaar 6 maandenRol
Ik weet niet zeker of ik zelf de opdracht goed heb begrepen, maar zoals jij hem uitgevoerd hebt kan natuurlijk ook.
Het levert een mooi verhaal op, dat terloops 'de schrijver' richting sociale media drijft, waar we nu ook LinkedIn als platform voor fictie mogen beschouwen. Leuke bijna filosofische overdenking in een pakkend jasje.
Leuke doordenker met…
Lid sinds
2 jaar 6 maandenRol
Leuke doordenker met inderdaad een filosofisch maar ook psychologisch tintje. Ik lees iets van jaloezie, een roep om aandacht, maar ook verzet tegen de façades op de socials. Of het zo is bedoeld weet ik niet, maar mij bevalt het.
Tx voor jullie reacties :-)
Lid sinds
1 jaar 3 maandenRol
Tx voor jullie reacties :-)
Commentaar Marc: Ergens…
Lid sinds
3 jaar 7 maandenRol
Commentaar Marc: Ergens is de gedachtegang van de hoofdpersoon (de schrijfster dus) heel herkenbaar. Niemand zegt echt wat hij of zij denkt, en ook hier niet. Het is een bedenking die velen zich weleens maken … Hier verontschuldigt de schrijfster zich bijna dat ze schrijft wat ze schrijft en dat ‘iets’ het dan van haar overneemt. Als je dat in een disclaimer zet, zul je toch je borst mogen natmaken :) Een vrije interpretatie van de schrijfopdracht, dit. Ik blijf wat op mijn honger zitten …
Hoi Leona, ik vind het heel…
Lid sinds
5 jaarRol
Hoi Leona, ik vind het heel mooi verwoord, maar ik mis de opdracht. Het schuurt of shockeert nergens, er staat geen onvertogen woord.
Je zou het als een disclaimer kunnen lezen, maar dan zou ik daarna graag nog een stukje willen lezen waarin je je ongezouten mening geeft.
Commentaar Mili: Leona,…
Lid sinds
3 jaar 7 maandenRol
Commentaar Mili:
Leona, ik mis de n in: ‘Wat ze plaatst’ van het ‘n-woord’ en waarom ‘socials’ in het Engels, ‘bon dieu’ als je ook ‘sociale media’ kunt zeggen? De ‘spleten van het bestaan’ vind ik heerlijk, daar krijg ik fantasieën van, zet je apostrof na de komma ‘… ben ik niet’, en het duizelt mij van ‘mij’ in: ‘Het is een kracht in mij die groter is dan mij en alles overboord gooit. Het neemt bezit van mij, maar het is niet mij.’ Waarom wilde je je niet aan de schrijfopdracht houden?
PS Het 'vette' was uiteraard niet mijn bedoeling.
Dag Leona, Ik vind je…
Lid sinds
1 jaar 2 maandenRol
Dag Leona,
Ik vind je verhaal echt mooi beschreven. Je schrijfstijl is aangenaam om te lezen, maar ik mis de essentie van de opdracht. Hetgeen wat mij zou moeten opwekken vind ik ontbreken. Verder graag gelezen!
Groetjes.