#439 Loslopen
Loslopen
'Heb jij hem weg zien gaan?' vraagt Ilse. 'Anton is er weer vandoor.'
'Heeft hij zijn jas aan?' vraag ik en kijk langs Ilse heen, door de geopende deur naar de dwarrelende vlokken sneeuw.
'Ja.'
'Er achteraan dan maar.'
We trekken onze jassen en handschoenen aan. Ilse trekt de deur dicht.
Zijn sporen zijn in de witte laag op de oprit tot aan de stoep goed te volgen. Ik zie zijn rechtervoet, die zich ondanks meerdere operaties steeds opnieuw naar binnen richtte en de zwabberlijn, die we grappend zijn whiskeykoers noemen. De afdrukken rechts zijn oppervlakkig en in een veegpatroon dat iets breder is dan zijn schoenzool, terwijl links dieper is en zelfs als een stempel het schoenmerk toont.
'Anton!' roep ik.
Ilse pakt mijn hand. Hoe verder we lopen, hoe lastiger we zijn stappen kunnen onderscheiden van de mensen die na hem op pad zijn gegaan.
'De vijver,' zegt Ilse.
'Ja, denk ik ook.'
We versnellen onze pas richting het winkelcentrum. Ilse verstevigt haar greep. Bij het bruggetje staan we stil. De hand van Ilse ontspant. Ze laat me los en we leunen samen over de reling.
'Hee, Anton! Alles goed?' hoor ik over de ijsvlakte schallen.
'Haiwoor,' kraait de markante stem van onze zoon, wat zowel hallo als ja hoor kan betekenen.
Anton is een lokale beroemdheid, waar iedereen zich over ontfermt. Overdag zal hij niet snel in problemen komen. De vijver is vol schaatsende en glijdende mensen. Daartussen loopt Anton, die we zelfs vanuit de verte duidelijk herkennen
'Warme Chocomel?' vraag ik en wijs naar het kraampje.
'Graag,' zegt Ilse.
Hoi Hadeke, wat een mooi…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Hadeke, wat een mooi verhaal. Je zette me eerst op het verkeerde been, maar het einde is positief verrassend. Met veel plezier gelezen.
Ik zie zijn rechtervoet, die zich ondanks meerdere operaties steeds opnieuw naar binnen richtte --> richtte moet richt zijn, denk ik. Aan het spoor te zien is het nog steeds zo.
Graag gelezen Hadeke, mooi…
Lid sinds
3 jaar 6 maandenRol
Graag gelezen Hadeke, mooi hoe je de innerlijke en externe strijd van de HP neerzet. En mooi hoe je het fragment in de sneeuw neerzet, waarmee het contrast zo mooi zichtbaar geillustreert wordt. Je werk heeft iets architectonisch, heel knap en leerzaam ook om van je te lezen.
Hoi Hadeke, Goed gevonden om…
Lid sinds
3 jaar 2 maandenRol
Hoi Hadeke, Goed gevonden om via de sneeuw zijn handicap te beschrijven. Leuk verhaal!
Grtz,
Taco
Knap, Hadeke, hoe je de…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Knap, Hadeke, hoe je de bezorgdheid van de ouders, de onbevangenheid van de zoon en de opluchting bij zijn vondst in zo weinig woorden weet te vatten en te schetsen.
Hoi Hadeke, prachtverhaal!…
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Hoi Hadeke, prachtverhaal! Ontroerend en mooi opgebouwd; tussen de zich ontwikkelende spanning deed de 'whiskeykoers' me toch even glimlachen.
Dankjulliewel voor de…
Lid sinds
12 jaar 1 maandRol
Dankjulliewel voor de positieve reacties.
@fief: De voet staat naar binnengericht, eerdere operaties hebben die voet in een meer natuurlijke stand gezet, maar ondanks dat 'richtte de voet zich naar binnen' wat je terugziet in de afdruk in de sneeuw. Als ik het in ott zet, lijkt het daarnaast alsof de voet zich ter plekke naar binnen richt. Vandaar 'richtte'.
Erg mooi verhaal en vooral…
Lid sinds
18 jaar 3 maandenRol
Erg mooi verhaal en vooral de sneeuwsporen zijn goed gevonden om zijn andere manier van lopen van beeld te voorzien. Knap! Verder ook nog de spanning die in het verhaal zit en de maatschappelijke relevantie.
Lieftallig verhaal. Ik zie…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Lieftallig verhaal. Ik zie dat ik niet de enige ben die aan voetsporen dacht. De 'zwabberlijn' en 'wiskeykoers' stelen de show.