Lid sinds

2 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#436 Herfst

(Nieuwe versie)

‘Naarmate de dagen korter en kouder worden, Frank, veranderen de kleuren van de bladeren, weet je wel? Waar je ooit van die zomergroentinten zag, kijk je opeens op naar van dat verschrompelde geelbruine blad. En is het afwachten tot ze vallen.'

Frank keek naar het achterhoofd van zijn baas, Sjoerd van Dalen.

Sjoerd, ook voormalig oud vriendje van zijn jongste zoon, sprak verder. ‘Is het je opgevallen Frank, hoe dat proces je opeens zo, overvalt? Ken je dat? Je loopt over straat en opeens moet je wijken voor een soort olievlek van dorre bladeren en dat je dan denkt; kijk aan, het is herfst: tijd voor contemplatie en vernieuwing.'

Sjoerd draaide zich van achter zijn bureau van het raam weg en keek hem indringend aan. ‘Het is herfst geworden, Frank. Zie je het? Binnenkort zullen de bladeren weer op de grond liggen. Daar moeten we op voorbereid zijn. We moeten die bladeren helpen sneller en efficiënter te vallen. Dit jaar nog meer dan voorgaande jaren, vriend. Lean, Frank, we gaan meer Lean; bezuinigen, slimmer inkopen, multi-tasken en meer hybrid.’

Sjoerd balde zijn vuisten. Hij deed hem na.

‘Bladeren vallen van de bomen, zodat die bomen de winter kunnen overleven. Wist je dat?’

Hij ergerde zich aan de manier waarop Sjoerd zijn naam steeds herhaalde en wreef over mijn broek. ‘ Ja, ik geloof het wel.’

‘Frank, we gaan vervroegd de winter tegemoet. Er zullen deze week bladeren moeten vallen.’

‘Ja, bladeren. Ik heb zo overleg, Sjoerd kan ik gaan. Kan ik weg?’

Sjoerd lachte. ‘Wat ik eigenlijk zeggen wil, Frank, is dat het soms niet duidelijk is hoe waardevol die gevallen bladeren zijn, weet je wel? Dat ze de boom in ere houden door te vallen en de grond weer vruchtbaar maken, weet je wel? Er is een tijd van komen en een tijd van gaan, en alles is mooi, Frank. Jouw tijd voor vertrek is helaas nu aan de orde. Laat je vallen als een blad, man. Wees als de bladeren. Begrijp je?’

Hij dacht aan Ineke en toen aan de jongens. ‘Vraag je me nou werkelijk om vrijwillig compost te worden?’

Sjoerd pakte een stapel papieren uit een lade en legde het hem voor.

'Deze kun je hier en nu tekenen. Dan kunnen we het proces voor je opstarten zonder enige drama; gouden bladeren verdienen immers een gouden handdrukken, Frank.'

‘Schors’, zei hij. Hij kon niets anders verzinnen.

‘Wat?’

‘Je bent een opportunistisch stuk schors, Sjoerd van Dalen.

 

(Oorspronkelijke versie)

‘Naarmate de dagen korter en kouder worden, Frank, veranderen de kleuren van de bladeren, weet je wel? Waar je ooit van die flexibele zomergroentinten zag, kijk je opeens op naar van dat verschrompelde krakende geel-bruin gekleurd blad. En is het afwachten tot ze vallen.'

Frank keek naar het achterhoofd van zijn baas, Sjoerd van Dalen, oud vriendje van zijn jongste zoon.  

Sjoerd sprak verder. ‘Is het je ooit opgevallen Frank, hoe dat proces je opeens zo, overvalt?  ‘Ken je dat, Frank? Dat je over straat loopt en je opeens moet wijken voor een soort olievlek van dorre bladeren en dat je dan dan denkt; kijk aan! het is herfst. Tijd voor contemplatie en vernieuwing.’

Sjoerd draaide zich van achter zijn bureau van het raam weg en keek Frank indringend aan. ‘Het is herfst geworden, Frank. Zie je het? Binnenkort zullen de bladeren weer op de grond liggen. Daar moeten we op voorbereid zijn, Frank. We moeten die bladeren helpen sneller en efficienter te vallen. Dit jaar nog meer dan voorgaande jaren, vriend. Lean, Frank we gaan meer Lean; bezuinigen, slimmer inkopen, multi-tasken en meer hybird.’

Sjoerd balde zijn vuisten als een alfa aap op een rots ergens diep in de rimboe. Frank deed hem na.

‘Bladeren, Frank, vallen van bomen zodat de bomen de winter kunnen overleven. Wist je dat?’

Frank ergerde zich aan de manier waarop Sjoerd zijn naam steeds herhaalde. Hij wreef over mijn broek. ‘ Ja, ik geloof het wel.’

‘ Frank, vriend, we gaan vervroegd de winter tegemoet. Er zullen deze week bladeren moeten vallen.’

‘Ja, bladeren. Ik heb zo overleg, Sjoerd kan ik gaan. Kan ik weg?’

Sjoerd lachte. ‘Wat ik eigenlijk zeggen wil, Frank, is dat het soms niet duidelijk is hoe waardevol die gevallen bladeren zijn, weet je wel? Dat ze de boom in ere houden door te vallen en de grond weer vruchtbaar maken, weet je wel? Er is een tijd van komen en een tijd van gaan, en alles is mooi, Frank. Jouw tijd voor vertrek is helaas nu aan de orde. Laat je vallen als een blad, man. Wees als de bladeren. Begrijp je?’

Frank dacht aan Ineke en toen aan de jongens. ‘Vraag je me nou werkelijk om op een vrijdagmiddag vrijwillig compost te worden?’

Er werd op de deur geklopt. Frank kon aan het gezicht van Sjoerd aflezen dat het Amada was. 'Kom maar binnen,' riep hij.

Amada had een stapel papieren bij zich. Ze lachte.

'Deze kun je hier en nu tekenen,' zei Sjoerd. 'Dan kunnen we het proces voor je opstarten zonder enige drama; gouden bladeren verdienen immers gouden handrukken.'

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Kerman, ik vind het een mooi verhaal. Heel subtiel hoe Sjoerd Frank laten weten dat het tijd is om een punt achter zijn carrière te zetten. Met plezier gelezen.

‘Vraag je me nou werkelijk om op een vrijdagmiddag vrijwillig compost te worden?’ ---> ik vind het een leuke zin, maar zoals ik het nu lees, lijkt het als aan Frank gevraagd wordt alleen op vrijdag minder te werken. Zonder "op een vrijdagmiddag" is het duidelijker dat hem gevraagd wordt voor altijd vrij te nemen.

Het veelvuldig herhalen van de naam Frank (16 keer) in de gesproken zinnen stroopt voor mij het verhaal. Het irriteert zelfs, dus ik snap dat Frank zich er ook aan stoort. Ik snap de bedoeling, maar het haalt mij uit het verhaal. 
Als je vanuit het perspectief van Frank schrijft, hoef je naar mijn idee ook niet steeds te zeggen dat Frank iets zegt of doet. 

 hybird. ---> hybrid of hybride?

Lean, Frank we gaan meer Lean; --->  achter Frank hoort nog een komma.

alfa aap ---> hier hoort een streepje tussen (alfa-aap), maar alfamannetje leest mooier vind ik.

De twee zinnen over Amada voegen voor mij niets toe. 

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Kerman, je hebt een leuk verhaal gebakken! Ik krijg spontaan jeuk van die zelfingenomen Sjoerd.

Fief heeft je al op een paar dingetjes gewezen, die zijn wat mij betreft terecht. De 16x Frank is echt teveel, Amada voegt niet zoveel toe en zou ik achterwege laten. Idem met de opmerking dat Sjoerd een oud vriendje is van zijn zoon. 

Het slot kan aan kracht winnen als we iets te horen/zien krijgen van hoe Frank op het aanbod reageert. Handdrukken is trouwens met twee -d's.

In de derde alinea staat een ' teveel en een hoofdletter te weinig.

Anyway, met plezier gelezen!

 

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Wat een ergerlijke man, die Sjoerd. Dat heb je goed neergezet en ook de terloopse leeftijdsbepaling van deze baas.

Ook ik vind de herhaling te veel, daar haakte ik bijna op af. De metafoor vind ik er wel wat te dik bovenop, net niet te dik, maar ook hier wordt het beeld vaak herhaald. Dat vind ik jammer. 

Wat voor mij wat schuurt is de verwijzing naar de alfa aap, wat ik me bij Sjoerd kan voorstellen, maar dat hij spreekt als een oude hippie 'weet je wel'. Voor mij komt dat niet congruent over.

Qua scène en metafoor vind ik het een goed verhaal, maar ik denk dat je er nog meer uit kunt halen. Misschien kun je nog iets meer 'spanning' geven aan het feit dat deze baas Sjoerd ooit het jeugdvriendje van de zoon van Frank was. Dat moet wat in de verhouding met elkaar doen denk ik. (Voor Sjoerd is Frank immers ook de vader van.)

Desalniettemin graag gelezen.

Lid sinds

4 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Kerman, 

Dank voor je inzending. Ik vind je vertelstem erg prettig. De dialogen vind ik geestig en doen me een klein beetje denken aan die van Reve. Ook heb je goed metaforisch geschreven. Hier zijn dan mijn tips. 

Probeer op te letten met bijvoeglijk naamwoorden. ‘Flexibele zomergroentinten’, schrikt mij enorm af, ik erger me eraan. Het woord flexibel voegt niets toe en roept bij mij alleen maar vragen op. En het ‘verschrompelde krakende geel-bruin gekleurd blad’: hier kunnen zowel het woord ‘krakend’ als ‘gekleurd’ weg. Kraken doen deze bladeren toch alleen als je er bijvoorbeeld op stapt? En dat wordt hier niet beschreven. Daarbij kan ‘gekleurd’ simpelweg weggelaten worden, en ‘geel-bruin’ veranderen in ‘geel-bruine’. 

De herhaling van de naam Frank vind ik niet storend, het houdt me juist bij de les. Wellicht zou je, waar je nu Frank hebt geschreven buiten de dialoog, vaker ‘hij’ kunnen schrijven. Dan behoud je de irritatie maar dan heb je toch iets minder vaak de naam genoemd.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt!

Lid sinds

2 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Anna, dankjewel voor je feedback en tips. Ik heb ze verwerkt in de herziene versie. Ook dank voor je leuke opdracht! Groet!

Lid sinds

2 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hartelijk dank Fien, Martin en Hadeke voor het lezen van mijn stuk. Jullie feedback was nuttig. Dat waardeer ik zeer. 16 x Frank, haha! :) Die aantal heb ik in de herziene versie teruggeschroefd. Ik heb Amada uiteraard ook maar naar huis gestuurd. De reactie van Frank leidt hopelijk/ mogelijk ook tot iets meer gelaagdheid. Vriendelijke groeten!

 

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Kerman, dit leest veel beter. Dat hij zijn baas in dezelfde trant te kakken zet, vind ik wel grappig gevonden.

tijd voor contemplatie en vernieuwing. --> achter de zin mist nog een ah-teken.

Sjoerd kan ik gaan. Kan ik weg?’ --> achter een aanspreking hoort een komma

Lid sinds

2 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hi Martin, ik worstel met die beschrijvende zin: Oud vriendje van zijn jongste zoon. Voor de leesbaarheid zou ik het inderdaad liever schrappen. Echter, als ik het weglaat, vervalt een stuk ergernis naar Sjoerd toe. Met die zin is het spontaan een etter van een vent, toch? Heb jij een idee/ oplossing hoe je zo'n gegeven kan behouden, zonder af te doen aan de leesbaarheid? Kan ik bijvoorbeeld Frank iets laten denken? Ik kijk belangstellend uit naar je advies!