#436 Met zang en sjans

Musonius, wat een fantastisch eind! Ik zag het geheel helemaal voor me. Super. 

M

Hoi Musonius, ik snap (denk ik) wat je wil bereiken met de hp en in die zin is de vergelijking met de nachtegaal goed gelukt. Het laatste deel is naar mijn smaak iets te veel 'tell'.

Grtz,
Taco

Ik vind het een prachtig verhaal, hoewel ik het verband tussen de eerste helft en de tweede een beetje mis. Dat zal ongetwijfeld de puzzel zijn. Qua metaforen zie ik niet veel, maar je gaf al aan dat je er een hekel aan hebt. Wellicht herken ik ze niet als zodanig. Ik vind het zelf een verwarrende opdracht. Gebruik je metaforen, is het niet goed. Gebruik je er geen, is het ook niet goed.

Ik vergeet hier even de opdracht en lees gewoon een mooi verhaal.

Dat einde voorspelt weinig goeds voor de dag van je hp :-D. Lekker geschreven, graag gelezen!

Mercedes,
Dank voor je reactie.

Taco,
Waarschijnlijk is de zin 'Wie weet lukt het haar vandaag om een geschikte kerel te strikken.' de boosdoener. Deze heb ik geschrapt. Ik zal kijken of ik het anders kan verwoorden, als dat al nodig is.

Fief,
Dat je de metafoor (feitelijk een parabel) in het verhaal ontgaat, verbaast mij; ik had bij het schrijven namelijk erg het idee dat het verre van subtiel is zoals bij Tsjechov. Sterker nog, naar mijn idee ligt het er (te) duimendik bovenop. Hiermee ontgaat je ook wat ik met het verhaal wilde vertellen, dus dat je het ondanks dat toch een prachtig verhaal vindt, moet wel een groot compliment zijn.
Ik heb inderdaad weinig op met metaforen. Alle vergelijkingen gaan per definitie scheef, ik vind het literaire gekunsteldheid en dikdoenerij, het zijn maar al te vaak clichés, het getuigt van arrogantie om het hele universum te betrekken bij het gevoelsleven van de hoofdpersoon, ze zijn omslachtig (zeg maar gewoon wat je bedoelt), etcetera, etcetera.
Niettemin - of juist daarom - vind ik de opdracht van Anna erg leerzaam, want het leert mij eens goed te kijken naar metaforen. Hoewel ik het gebruik hiervan in andere verhalen en in liedteksten met veel vilein bespot heb, gebruik ik ze zelf ook. Zo denk ik dat in mijn verhaal In eenzame diepte de jam en pindakaas ook metaforen zijn en staan voor het hoogst haalbare en onbereikbare. Hier was ik mij overigens niet zo bewust van bij het schrijven. Of wel, maar ik was niet bezig doelbewust metaforen te gebruiken. Ik heb heel wat boeken over het schrijven van liedteksten en vormvaste poëzie, maar weinig over het schrijven van fictie. Veel doe ik op nog altijd op het gevoel, al heb ik inmiddels dankzij dit forum en de schrijftips van Schrijven Online flink bijgeleerd.

Martin,
Dank voor je reactie. Ik begrijp hieruit dat je de metafoor duidelijk doorziet.

Dag Musonius, 

Dank voor je inzending. Ik vind dat de opdracht goed is gelukt! Naast dat je goed gebruik hebt gemaakt van een metafoor, vind ik het verhaal beeldend, kleurrijk en het heeft een goed ritme. Ik heb wel nog een aantal tips. 

De metafoor ligt er wel dik bovenop, maar dat vind ik geen probleem in deze tekst. We weten het gewoon en ik vind de tekst veel betekenisvoller. Wel lees ik de tekst in twee delen; de metafoor en de ‘werkelijkheid’. Ik denk dat het mooi is als je deze verweeft in elkaar. 

Het begin kan denk ik wat korter. Is het echt nodig om Natalia eerst wakker te laten worden? 

Ik hoop dat je iets aan mijn commentaar hebt!

Hartelijk dank, Anna. Ik heb het verhaal grondig herschreven. Hopelijk komt dit het verhaal ten goede.

Hoi, voor mij komt de laatste zin nu te abrupt en is de ziel uit het verhaal. Ik vond de eerste versie mooier.

M

Mercedes,
Fijn dat je de moeite neemt mijn tweede versie te lezen. Dank voor je reactie, al is het pijnlijk te lezen. Ik meende dat deze versie, zonder (onnodige?) bijzaken en de twee verhalen meer dooreengevlochten beter is. De vraag is nu wat de ziel uit het verhaal heeft gehaald. Ik ga mij er dit weekeinde over buigen.

Musonius,  ik sluit me bij Mercedes aan wat betreft de eerste versie. Het is een mooi verhaal, maar ik ben er minder van onder de indruk dan van je andere verhalen. Wellicht doordat ik niet zie wat je wil vertellen. Voor de anderen is het blijkbaar voor de hand liggend. Je moet het ook niet uit gaan leggen,  want dan verliest het zijn kracht. Ik kijk uit naar je volgende pareltje.

Ik vind versie 1 een stuk sfeervoller dan versie 2. Daar door spreekt de eerste versie me meer aan. Voor mij werkt het ontwaken juist wel goed. Het geeft nog een hoopvolle toekomst weer: nieuwe dag met nieuwe kansen. Voor mij werkt je daarmee mooi naar het contrast van het begin en het eind toe.

De verwevenheid die Anna als tip geeft, herken ik wel. Met zinnen als: 'De nachtegaal zal wel met zijn gezang proberen een nachtegalinnetje te lokken' zet je mij als lezer niet echt aan het werk en dat mag best. Als je het in dit geval lukt om de hp op dat observatiemoment te laten mijmeren over een gewenste (fantasie) partner, dan zie ik de paralel met de nachtegaal wel.

Wat betreft versie 2, daar haak ik op de woorden: '... wat zoveel betekent als ...' Voor mij werkt dat niet om in het verhaal te komen.

Kortom: Versie 1 vind ik een geslaagd verhaal. 😉

Fief en Hadeke,
Dank, ik ga ermee terug naar de schrijftafel. Hopelijk kan ik nog een versie schrijven voor de volgende opdracht begint.
Deze opdracht is een worsteling, maar wel een heel leuke, het haalt mij in elk geval uit mijn comfortzone.

Ondanks de worsteling vind beide versies iets hebben. Doordat ze allebei elementen hebben die ik leuk vind en een paar zinnen die ik wat minder vind heb ik niet zo'n sterke voorkeur.

Wat de eerste versie betreft ben ik het met Hadeke eens dat het opstaan iets toevoegt in de vorm van hoop.

Vriendinnen wilden graag vanmiddag met haar en hun vriendjes een terrasje pakken. Liever niet. Ze voelt zich toch het vijfde wiel aan de wagen.

Ook dit stukje bevalt me, omdat het duidelijk maakt hoe het voor Natalia is om geen vriendje te hebben. Het einde doet daardoor nog iets meer zeer. Wel vind ik die hele derde alinea relatief veel korte zinnen hebben, waardoor het naar mijn idee minder vloeiend leest.

In de tweede versie vind ik de eerste alinea grappig, lekker droog. De derde alinea vind ik sterk vanwege de opbouw die het geeft. Misschien kun je dit nog versterken door de nachtegaal een reden te geven om te wanhopen, bijvoorbeeld doordat veel van zijn soortgenoten al wel een partner hebben gevonden. De kleuren van de lippenstift vind ik ook leuk gevonden. Ik houd van verhalen met een clou aan het eind, dus ik heb je met plezier gelezen.

Mespunt,
Hartelijk dank voor je uitgebreide, onderbouwde respons. Het ontbrak me aan gelegenheid een derde versie te schrijven, maar dat ga ik voor mijzelf zeker nog doen.

Ik begrijp nu dat het zomerzangnachtegaal-element - alleen zijn als iedereen om je heen voorzien is - zorgt voor meer dimensie en verdieping van de hp en het verhaal. Dat is dus goed om erin te houden

Fijn dat je rept over het begin van de tweede versie, want deze opening ligt mij ook nader aan het hart.

Wow Mus: je herschreef niet, je maakte een helemaal ander verhaal. Wat mij betreft ben ik ook meer fan van je eerste versie, sluit beter aan bij de opdracht en is dicht en mysterieuser (om niet te zeggen dat de tweede versie ergens niet klopte)

Ze kust haar spiegelbeeld bemoedigend op de mond, stopt een handdoek en zonnebrandcrème in haar tas en opent de deur.

Wat een mooie zin!

Ik zou je eerste versie lichtjes durven oppoetsen, al is dat misschien niet nodig. GG!