Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#436 Verval

Verval

Het aanrecht staat vol met vaat, die in de afgelopen maanden nauwelijks het sop heeft geproefd en zich de ruwe streken van een borstel over het vervuilde oppervlak amper kan herinneren, laat staan een herinnering heeft aan de reis terug naar de juiste kast of de juiste lade.
Ze weet het en vult haar wodkaglas opnieuw. Pas als ze terugkomen zal zij zich er weer toe zetten om het fornuis op te stoken, ze zal het spinrag van het plafond vegen, de keuken opnieuw ordenen, ze zal haar haar wassen en daarna laten knippen, ze zal haar mooiste jurk tevoorschijn halen en het huis laten geuren alsof het leven hier nooit uit weg had willen trekken.

'Neem wat zonnebloemen mee,' zei ze driehonderddrieëndertig dagen geleden tegen haar mannen en omhelsde ze stevig bij het afscheid.
De kerels van wie ze hield. De vader en de zoon. De man en het kind.
'Kijk,' antwoordde haar echtgenoot en wees, 'je kunt de zonnebloemen vanaf hier op de heuvels zien bloeien.'
Nog geen week later zag ze aan de donkere gloed die over de velden hing, hoe de bloemen hun koppen vanaf de geknakte stelen lieten hangen en wist ze dat de bladen zich in schaamte sloten.
'De beer zal ons bewaken, maar jou ook,' zei haar zoon bij het vertrek, terwijl hij wist hoe bang ze voor dat roofdier was.

Ze neemt een slok en kijkt voor zich uit. Een kat springt op tafel.
'Beschermt de beer onze woning of houdt hij de mannen die nodig zijn om het huis op te knappen van mij weg?' vraagt ze aan het enige levende wezen dat nog op haar stem reageert en die zachtjes spinnend op haar afloopt.
'Ach, alweer een muis,' vervolgt ze. 'Geef maar.'
De kat legt zijn offer voor haar neer. Ze pakt de muis en omklemd hem liefdevol in beide handen, dan staat ze op en loopt naar de plank die zich boven het pannenrek uitstrekt. Ze legt het beestje naast zijn in met grijze camouflage tinten gehulde soortgenoten neer.
Ze ziet haar jongens voor zich. Bij de voordeur hoort ze gegrom. Ze rilt.

 

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Het beeld van de geknakte zonnebloemen is mooi, de beer verwart mij. Waarom de vrouw muizenlijkjes verzamelt, ontgaat mij.
Je hebt een mooi onderwerp gekozen.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Dank voor je reactie. Altijd weer leerzaam hoe mijn gedachten werken en hoe de lezer ze opvat. Bij mijn vorige verhaal dacht ik dat ik teveel 'verstopt' had, wat ook wel bleek, nu dacht ik in een wat 'ronkende' stijl de metaforen er (te) dik op te leggen. In ieder geval voor jou nog te ver verstopt.

Ik wacht even op andere reacties, voor ik me tot wat uitleg laat verleiden. 😉

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Hadeke,

Ik haal hier na herhaaldelijk lezen iets uit wat ik nog even voor me houd voordat ik het verpest voor de andere lezers. Geen idee overigens of ik het juist interpreteer. Als jij bedoelde wat ik denk vind ik het bijzonder knap geschreven. Echt tussen de regels.

M

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Hadeke, voor mij in ieder geval te subtiel. Ligt aan mij, ik ben zelf niet zo subtiel. Ik voel wel het verdriet en de depressie van de vrouw. Ik ben benieuwd wat ik mis.

Grtz,
Taco

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Hadeke, je hebt een puzzel pur sang geschreven. Ik heb nog geen duidelijk beeld van wat je precies wil vertellen, maar het leest intrigerend. De beschrijving van de verwaarlozing van de vrouw en haar huis belooft niet veel goeds. Ik ben heel benieuwd naar de uikomst van dit verhaal. 

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Hadeke, een intrigerend verhaal! De eerste twee alinea's vind ik prachtig: verlies en verlatenheid druipen ervan af. Daarna zakt het wat in, naar mijn smaak. De beer snap ik niet zo goed, 333 heeft meerdere betekenissen volgens de numerologie. De muizen in verschillende stadia van vergankelijkheid vind ik dan wel weer mooi gevonden.

Kortom, een puzzel. Die je van mij overigens niet uit hoeft te leggen, dat voelt als mosterd na de maaltijd.

Lid sinds

4 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Hadeke, 

Dank voor je inzending. Ik vind dat je de opdracht goed hebt uitgevoerd. Hier dan mijn tips. 

Er is heel veel bijgehaald in een hele korte tekst. Wat mij betreft mogen er een aantal elementen uit om het verhaal puur en goed leesbaar te houden. Kies de belangrijkste elementen en schrap de rest, zou ik zeggen. We lezen over drank, beren, muizen, een poes, bloemen… dat kan best, maar ik vind het vrij veel. 

Ik vind dat je beeldend schrijft, maar ik denk dat er wel nog wat spanning bij kan. Dat hoeft niet per se een gebeurtenis te zijn, het kan ook een bizarre gedachte van de hoofdpersoon zijn bijvoorbeeld. 

Ook denk ik dat dit verhaal eigenlijk niet uit driehonderd woorden zou moeten bestaan. Ik lees het alsof het een fragment van een groter verhaal is. Het einde is zó open gelaten dat het niet als een einde voelt. Voor deze opdracht zou ik het toch meer als een verhaaltje maken met een duidelijk begin- en eindpunt.

Ik hoop dat je er iets aan hebt!

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Dank voor jullie reacties.

@Anna ja, hier heb ik zeker wat aan. De hoge 'dierdichtheid' zag ik later ook, net als mijn karakteristieke gedachtensprongendichtheid. 😀 Ik neem het mee naar een volgend verhaal of wie weet, breid ik dit verhaal een keer uit naar een volwaardige versie.

Voor de mensen die mijn gedachten toch wat willen doorgronden: de beer is een nationaal symbool van een land, net zoals de zonnebloem dat voor een ander land is. Van daaruit zijn meer elementen hopelijk te plaatsen. (Een woning kan ook voor een thuis en een land staan, de muizen op een rijtje etc. Oké, de kat kan ik zelf ook niet plaatsen, behalve als introductiekarakter voor de muizen.) Ik hoop dat dit al genoeg handvatten geeft voor de reden van vertrek van de mannen en de kans op terugkeer.

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ja, dat de zonnebloemen en de beer symbool staan voor het land begreep ik ook wel. Daarom juist vond ik het beeld van de geknakte zonnebloemen mooi en de beer verwarrend; de laatste zin impliceert dat de vrouw bang is voor haar vaderland en dat begrijp ik niet. Waarom de vrouw muizenlijkjes spaart, snap ik nog altijd niet en als hier ook enige symboliek in zit, is mij dit ook niet helder.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Als je als schrijver teveel moet uitleggen maakt dat de zwakte van je verhaal wel duidelijk. 😀

Het klopt dat de vrouw bang is voor haar vaderland, dat kennelijk liever mannen naar een oorlog voert dan 'het huis '/ het vaderland, op orde brengt. Naast haar verdriet, wordt haar verwaarlozing die haar tot waanzin drijft ook gevoed door het onbegrip voor deze strijd. (Vermoed ik. 😉)

Tja, de muizen in hun 'camouflagekleding' (wat ingewikkelder verwoord) op een rijtje. Het is niet zozeer verzamelen, maar vooral het op een rij leggen. Een handeling van een waanzinnig geworden vrouw, die in de rij muizen ook mogelijk haar jongens terugziet als gesneuvelde soldaten.

Lid sinds

2 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Beste Hadeke, ik vind deze tekst prachtig. Ontroerend, stilistisch en de metaforen heel helder. Het leest als een klein fragment van een groter geheel. Ik zou heel graag willen weten wat er in haar gedachten afspeelt.

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dit is net een opdracht voor jou en je hebt weer een geweldige tekst afgeleverd. Voor mij is het duidelijk zat, maar ook als het dat niet was zou ik evengoed genieten van je mooie zinnen. Het had dan ook gerust langer mogen zijn, maar aan de andere kant is het verhaal af, dus precies lang genoeg. Als ik toch iets moet opmerken vind ik

'Beschermt de beer onze woning of houdt hij de mannen die nodig zijn om het huis op te knappen van mij weg?'

niet de sterkste zin. Misschien kun je de kat iets subtieler misbruiken.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Dank voor de reacties.

@mespunt leuk je weer te 'zien'. Tja, die kat, die mag beter. 😀