Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#435 Annoying

Annoying

'Kijk, daar ben je!' hoor ik schreeuwen vanaf de deur.
Ik had hem al verwacht. De overdracht heeft hij vast niet gelezen. We kennen elkaar al langer.
Ik wil het eerst ervaren, is zijn devies.
Ik draai me van hem weg. Een paar banken voor me zit Paus Benedictus. Hij durfde het wel; stoppen in functie. Ik twijfelde in mei al. De Paus en ik, zelfde schuitje. Ieder jaar komen de tijdsgeesten in een soort conclaaf bij elkaar en wordt er eentje uitverkoren. Ik wilde niet, maar moest wel. Het lijkt een eer, maar je laatste jaartje slaat als je verkozen bent. Alle luxueuze randvoorwaarden zijn niet aan mij besteed.
Benedictus staat op en schuifelt naar Petrus. Over een paar uur ben ik aan de beurt. Petrus heeft mijn allereerste voorganger meegemaakt, de grote nul. Ik ben nummer 2022. Het is me niet gelukt. Respect, oog voor elkaar en verbinding zijn gesmoord in digitale verwensingen en nog meer bommen en onderdrukking dan het jaar voor mij.
Soms hoop ik op een hernieuwde telling. Een nieuwe start, een nieuwe nul om op voort te bouwen. Ik zal het niet meer meemaken.
'Hee,' zegt 2023 als hij vlak bij de lijn staat, waar hij pas eind komend jaar overheen zal gaan.
Ik draai me naar hem toe.
'No annoying! Snap je hem,' zegt hij. 'Mijn slogan.'
Hij lacht.
'Nee,' zeg ik.
'Dacht ik al. Luister: No anno ying. Geen jaar van het vrouwelijke. Heb je hem? Mannenkracht! En geen verveling. Goed toch? Zelf bedacht. Met Wikipedia natuurlijk.'
Hij houdt zijn mobieltje omhoog.
'Oké,' reageer ik.
Ik vraag hem niet of hij de vertaling goed gecheckt heeft.
'Maar goed, ik moest je opzoeken. Tradities. Ga ik ook wat aan doen. Wat heb je te melden? Spit it out!'
Ik zucht. Gelukkig heb ik nog even en misschien kan ik nog wat verandering in zijn denkbeelden bewerkstelligen.
'Luister,' zeg ik en nodig hem in een handgebaar uit te gaan zitten. 'Neem even de tijd.'
Hij kijkt me aan en hipt op zijn voeten.
'Ja, mooi. Die neem ik mee. Dankjewel,' zegt hij, draait zich om en sprint naar buiten.
Ik hoor hem nog net tegen zijn chauffeur roepen:
'Kom, naar de golfbaan!'

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Hadeke, bijzondere vertelling. Ik moest het een paar keer lezen, maar ik denk dat ik hem nu doorheb. Vlot geschreven.

No annoying, Spit it out --> buitenlandse teksten zou ik cursief zetten

'Kom naar de golfbaan! ---> achter kom hoort een komma anders zou je kunnen lezen dat hij  de chauffeur opdraagt om naar de golfbaan te komen. Je spoort hier aan om naar de golfbaan te gaan. Die gesproken zin mag achter de vorige zin staan.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Dankjewel Fief. Misschien heb ik weer eens te veel gedachtenpaden in een stukje willen proppen.

De komma is geplaatst. 

Over het cursief ga ik even nadenken. Engels is al bijna zo'n gewoonte taal, dat cursief voor mijn gevoel niet hoeft.

De enter voor de laatste regel heb ik uit visueel oogpunt gezet. 😀

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Hadeke, ik heb het gevoel dat ik het, na herhaaldelijk lezen, nog niet helemaal begrijp. Dat zal aan mij liggen.
De tekst zelf is mooi compact en leest vlot weg.
M

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Hadeke, het is hard werken om jou te lezen. Het zal door de verschillende gedachtenpaden komen. Maar dan is het ook wel genieten, dank zij de verstopte pareltjes die ik na herlezen kon waarderen.