Lid sinds

2 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#434 De nieuwe baboesjka

28 december 2022 - 16:27

Niet dat ik ze afluister, maar soms hoor ik bij het schrijven voor een weekopdracht  in de aanpalende kamer Ilena en Sonja praten.
Ilena is een tienermeisje dat sinds de onveilige toestand in Oekraïne bij haar tante verblijft in België. Haar ouders bleven achter, vader als strijder aan het front, moeder om hem waar nodig bij te staan. Tijdens een toevallige ontmoeting stelde Sonja, mijn vriendin, Ilena spontaan voor om haar te helpen met de Nederlandse taal. 

Het bleef enkele maanden stil, tot Ilena plots terugkwam op hun gesprek en vroeg om ze via de telefoon te helpen bij haar schoolvakken Nederlands, Frans en Wiskunde.
Kinderen kunnen heel spontaan en totaal onbevangen zijn. Zo ook Ilena. Zij praat honderduit over haar belevenissen op school en thuis bij haar tante, de zus van haar papa, waar ook haar oma en opa inwonen. Tijdens de lessen komen naast de kat ook de familieleden soms in beeld op de achtergrond.
Af en toe wordt de les onderbroken. “Sonja, wacht even, ik heb een oproep uit Oekraïne. Oh, het is mijn papa.”
Na het gesprek zegt ze: “Sorry, Sonja, als mijn papa belt moet ik snel opnemen, want het duurt altijd maar heel kort.” Ik hoor dat er soms een traantje vloeit, maar het ongebreideld optimisme van het kind haalt snel weer de bovenhand.

Ilena heeft een bijzondere band met haar oma, haar ‘baboesjka’ aan wie ze alles vertelt. Vandaag is er slecht nieuws. Sonja schrikt, ze vreest dat er iets mis is in Oekraïne. Dan blijkt dat oma plots overleden is aan een hartaanval.
“Ze slaapt en kan niet meer wakker worden”, zegt Ilena in tranen. “Ik wil nog zoveel nieuwe dingen met haar samen doen als de oorlog gedaan is.”
Sonja troost haar.
“Mag ik jou voortaan ook buiten de lesuren bellen, Sonja?”
 

 

 

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 december 2022 - 17:12

Ontroerend mooi verhaal, Schmetterling. Graag gelezen.

Volgens mij is de Nederlandse schrijfwijze baboesjka.

Lid sinds

1 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 december 2022 - 20:53

Leuk dat je jezelf als schrijver van de weekopdracht opvoert. Daar herkennen we ons allemaal in! 

Ilena of Ilia?

En, 300 woorden (was het geloof ik) is niet veel, maar ik had graag willen weten hóe Sonja haar troost.

Mooi verhaal, Schmetterling!

Lid sinds

2 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 december 2022 - 0:55

@Fief, de baboeskjas spelen mij parten. Dank je.
@Martin, dat was precies mijn drijfveer met dit stukje: de kracht tonen waarmee kinderen opveren en weer opnieuw beginnen.
@Martinez, dank voor je commentaar en speurdersoog. Sonja geeft troost door met haar over de meest gewone dingen te praten. Zo zei Ilena vandaag dat haar tante een zaal zoekt voor het 'feest' van oma, ze bedoelt het begrafenisfeest. 

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 december 2022 - 10:24

Ik mag de keuze om het verhaal luchtig te houden ook al is het schrijnende aanwezig op de achtergrond. Daardoor wordt het niet sentimenteel maar een menselijk verhaal over een moeilijke tijd doorkomen.

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
29 december 2022 - 13:28

 Hallo Schmetterling, Aandoenlijk dit verhaal en met precies de juiste woorden naar de lezer gebracht. 

Lid sinds

1 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 december 2022 - 13:45

Nog één klein dingetje: ”Kinderen zijn spontaan en onbevangen.” Dat vind ik nogal eeen aanname. Ze zijn niet allemaal hetzelfde. Ik ken er ook die berekenend, manupilatief, en/of gereserveerd kunnen zijn. Ik had liever gezien: "Kinderen KUNNEN heel spontaan en onbevangen zijn." Dat doet namelijk verder niets af aan Ilena's spontaniteit en onbevangenheid. Maar ja, that's just me ;)

Lid sinds

1 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2022 - 20:58

Beste Schmetterling, ik heb je verhaal met groot ontzag gelezen, je raakt bij mij een gevoelige snaar. Dankjewel!

De groeten van Chezz

Lid sinds

2 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
31 december 2022 - 15:15

Dank je Mercedes. Soms denk ik deze opdracht laat ik aan mij voorbijgaan en dan is daar plots de inspiratie. In dit geval was Ileana mijn muze.

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
31 december 2022 - 15:55

Schmetterling, dat had ik bij deze opdracht ook! Ik had geen inspiratie en wilde 'm ook voorbij laten gaan. Ik had moeite met het pleonasme in de opdracht en toen dacht ik, dan moet ik dat maar in de uitwerking toepassen.

M