Hoi Gi

Oei een pijnlijke confrontatie uit het verleden.
Ik hoop dat de hp snel zelf haar geluk zal vinden.

Ik heb even dat liedje opgezocht, erg mooi.

Graag gelezen

Hoi Gi, 

Goed verhaal, met een goede opbouw. Je beschrijft per alinea duidelijk een bepaalde gebeurtenis. dat maakt het lezen makkelijk en prettig. 
De enige uitzondering daarop vind ik: 
Hij is niet alleen
Hier mis ik een overgang. Laat het personage net iets langer (al is het maar een zinnetje) zijn omgeving ontdekken, laat even iets van de mooie stad zien die zo geliefd is. Nu komt het jongetje uit de lucht vallen, zonder dat dat overkomt zoals je het waarschijnlijk wil (?) Dat het besef plotseling en onverwacht als een bom inslaat. Het is inderdaad plotseling, maar niet per se op een manier die de spanningsboog vergroot. 

Verder heb ik je verhaal graag gelezen. 

Groet, 

Nadine

Hallo Gi, Wat een gevoelig verhaal, ik ben er van onder de indruk. Zocht het lied ook op. Dit soort liederen zijn zelfs mooi als je de tekst niet verstaat. 

Hoi Gi, je hebt weer een mooi verhaal neergepend. Wat moet de hp zich verraden voelen om haar ex te zien met een kind dat hij haar niet wilde schenken.  Dat moment, dat eerste ogenblik, komt voor mij alleen wat karig uit de verf. De hp bevriest, maar het blijft bij die mededeling. Het verhaal gaat daarna meteen over in hoe de relatie was, hoe die eindigde en hoe ze hem later weer tegenkomt. Begrijp me niet verkeerd, dat heb je heel mooi verhaald, maar toch mis ik de emotie van het weerzien met de man door wie ze zich zo verraden voelt. Van mij had je dat specifieke moment nog meer uit mogen werken. Maar verder met plezier gelezen.

Hallo Gi,

Mooi verhaal. De opdracht zit er niet helemaal in, maar dat maakt mij niet uit. Ik ga er van uit dat zijn vertrek korter dan negen jaar geleden is en dat dat jongetje er dus al was toen Bernardo nog bij de hp woonde. Dat gaat de hp zich ook nog wel realiseren, leuk moment voor een scene op het terras.

Grtz,
Taco

Hoi Gi,

Mooi verhaal. Zeker ook een mooi gegeven voor een verhaal: ze komt hem tegen, in het wild, de man die nooit kinderen wilde, en ineens heeft hij er één. 

Het begin is eigenlijk vooral uitleg. Dat wordt dan opgelost met dat de eerste zin een spannend gegeven is, en dan komt de uitleg, maar ik voelde alsof ik niet echt in de actie zat in het verhaal. Ik vraag me ook af of het nodig is. Als ik het verhaal begin te lezen bij "Hij is niet alleen, er loopt een beeldschone vrouw naast hem.", dan is het én in de actie, én spannend. Volgens mij kan je dan nog de info invoegen as we go.
Als alternatief vraag me af hoe het verhaal leest als je begint met "hij is niet alleen" tot "jongetje verdwenen", dan "vijf jaar" tot "hou je toch zo van?" en dan "plots staat" tot "andere liefde." (dus in de actie beginnen en pas na de eerste alinea de flashback invoegen).

Gi, elke aanleiding om over Amalia Rodiguez te schrijven is perfect, daarom zeer graag gelezen. 

Of zoals Ramses Shaffy zong: De ene wil de ander, maar die ander wil die ene niet. Maar dat zal wel niet klinken op een Portugees terrasje.
Mooi verhaal, waaruit veel tragiek klinkt.

Mooi hoor Gi! Bevriezen in de ogen van het kind dat het jouwe kon zijn. GG!