Hey Karel, het is duidelijk dat je erg veel pret vond om dit verhaal neer te pennen. Ik ben niet meteen volledig mee wat er allemaal gebeurt, en weet niet geheel welke 'drivers' de HPs hebben, maar er wordt stevig bevroren!

GG

Hoi Karel, ik sluit me aan bij de reactie van Tony. Ik vrees dat ik er niet echt wijzer van word, maar dat ligt ongetwijfeld aan mij.

Herlezen en nu is het helemaal duidelijk! (al klinkt Noah mannelijk, en is het bij jou een dochtertje, maar dat is een detail)

Goede verheldering!

Nora is beter! GG!

Ja, Karel, nu zie ik het voor me en komt het binnen.  Goed geschreven.

'Papa, ben je ok?' --> de juiste schrijfwijze is OK of oké 

Sterk stuk! Mooi uitgewerkt, prachtige verbeelding, invoelbaar. Goed!

Mini-mekker: als je danst moet denk ik dat je danst zijn?

Hoi Karel, het is jammer dat je de eerste versie er niet onder hebt laten staan. Ik vind het begin nu erg langdradig met veel uitleg over het hoe en waarom. Daardoor komt je verhaal laat op gang. Bij de eerste versie ging dat volgens mij veel vlotter, maar ik kan nu niet meer vergelijken.

Als je zou beginnen met "Papa, papa, wakker worden ..."  trek je de lezer meteen in het verhaal. De uitleg die  nu in de eerste twee alinea's staat, zou je dan in een paar opmerkingen in de tekst kunnen verwerken.

knipperde eenmaal met mijn ogen, en werd toen wakker  --> de komma voor "en" mag weg.

Prachtig. Ik had het nog mooier gevonden als je het woord begrafenis niet had gebruikt. Sommige zaken hoef je niet te benoemen, het was zonder al wel voelbaar. Knap gedaan.

M

(Manmetpen, mini-mekker, ik hou er van).

Bevroren aan de linnen lakens van zijn bed door verdriet.

Ik hoop dat hij de kracht kan vinden om er voor zijn dochter te zijn.

Met ontroering gelezen.

Hoi Karel,

Heel mooi geschreven over een heftig onderwerp: je beschrijft eerlijk en mooi welke emoties bij rouw kunnen komen kijken. 
Ik vind het een beetje lastig om de rol van Nora te bepalen. Door een zin als De kleine verplichting, die wij Nora hebben genoemd  lijkt het alsof je personage een hekel aan haar heeft. Aan de ene kant is dat een mooie weerspiegeling van de depressie, maar ik zie ook 'te weinig'  besef dat dat waarschijnlijk de depressie is.  Terwijl dat voor de overleden vrouw wel opgaat. Natuurlijk is de vrouw overleden, niet Nora, maar ergens leest het toch wat uit balans. Ik had graag een zin gezien waarin de hoofdpersoon Nora, of vader zijn voor Nora ook 'mist'.

Met dat kleine puntje benoemd: heel goed en ontroerend geschreven, goed gedaan!

Groet, 

Nadine

Mooi verhaal, ik voel de depressie. Prachtig verwoord.

Grtz,
Taco

Heftig verhaal, maar ook mooi.

Karel, de herschrijf is niet enkel flink, maar ook top. 

Mooie zin: een overwinning is niets als je de verliezer niet in haar groene ogen kan kijken.
Paar puntjes: mayo moet maillot zijn. Verder zou ik 'Ik kan niets anders dan die correctie maken. Beroepsdeformatie ben ik bang, weglaten.
En het slot: Nee, natuurlijk niet. Ja, natuurlijk wel. Natuurlijk ben ik ok. Het kind kan niet twee ouders verliezen. Niet in zo’n korte tijd. Het probleem is alleen, dat ik vastgevroren ben. compacter schrijven. Iets van; Nee, voorlopig niet. Maar jij mag niet twee ouders verliezen.

M

Sorry, Karel, ik ben minder enthousiast over de laatste herschrijf. Je probeert nu te veel uit te leggen waardoor voor mij het gevoel verloren gaat. Als ik mag kiezen tussen de oude versie of de nieuwe herschrijf, kies ik voor de oude versie.

De eerste twee alinea's vind ik erg langdradig. Dat je liever zou willen slapen, maar dat je verplichtingen hebt die je dwingen wakker te worden, kun je ook in minder zinnen zeggen. Met het weghalen van een paar (in mijn ogen) overbodige zinnen, kom je tot een krachtiger intro:

Ik lig hier, wakker, en het is alweer ochtend. Duizend jaar had ik het liefst willen slapen, maar waarschijnlijk is het niet eens acht uur. 
Als ik had kunnen dromen, dan had ik misschien geweten hoe lang ik een andere wereld was geweest. Dan was er voor mijn gevoel tijd verstreken, omdat ik danste in een bloemenveld, of vloog door de lucht, of nog eenmaal op een bankje zat, bij de waterlelies, met haar. Maar het is me niet gegund.
De verduisterende gordijnen doen hun werk niet. Ochtendlicht toont zich in een spleet. Daarnaast komt alles buiten mij sowieso tot leven. Er klinkt gestommel op de trap.
Er zijn verplichtingen waaraan ik niet kan en mag ontsnappen.

Er zijn verplichtingen waaraan men niet kan en mag ontsnappen. ---> ik zou van "men" ik maken. Dat leest persoonlijker.

Als zij nu naast me had gelegen … niet mijn dochtertje, maar mijn vrouw … dan had ik mij naar rechts gedraaid. ---> waarom niet zoals in de oude versie: Als mijn vrouw naast me had gelegen, had ik mij naar rechts gedraaid.