#433 Thuis

Hey Karel, het is duidelijk dat je erg veel pret vond om dit verhaal neer te pennen. Ik ben niet meteen volledig mee wat er allemaal gebeurt, en weet niet geheel welke 'drivers' de HPs hebben, maar er wordt stevig bevroren!

GG

Hoi Karel, ik sluit me aan bij de reactie van Tony. Ik vrees dat ik er niet echt wijzer van word, maar dat ligt ongetwijfeld aan mij.

Hoi Fief en Tony. Dank voor de snelle feedback! Ik zag het zelf helemaal voor me, maar dat is duidelijk niet correct :d. Ik ga er morgen voor zitten.

Zo! Hopelijk is dit iets helderder!

Herlezen en nu is het helemaal duidelijk! (al klinkt Noah mannelijk, en is het bij jou een dochtertje, maar dat is een detail)

Goede verheldering!

Hoi Tony. Dank voor het herlezen! Ik heb het aangepast.

Nora is beter! GG!

Ja, Karel, nu zie ik het voor me en komt het binnen.  Goed geschreven.

'Papa, ben je ok?' --> de juiste schrijfwijze is OK of oké 

Sterk stuk! Mooi uitgewerkt, prachtige verbeelding, invoelbaar. Goed!

Mini-mekker: als je danst moet denk ik dat je danst zijn?

Hoi Karel, het is jammer dat je de eerste versie er niet onder hebt laten staan. Ik vind het begin nu erg langdradig met veel uitleg over het hoe en waarom. Daardoor komt je verhaal laat op gang. Bij de eerste versie ging dat volgens mij veel vlotter, maar ik kan nu niet meer vergelijken.

Als je zou beginnen met "Papa, papa, wakker worden ..."  trek je de lezer meteen in het verhaal. De uitleg die  nu in de eerste twee alinea's staat, zou je dan in een paar opmerkingen in de tekst kunnen verwerken.

knipperde eenmaal met mijn ogen, en werd toen wakker  --> de komma voor "en" mag weg.

Prachtig. Ik had het nog mooier gevonden als je het woord begrafenis niet had gebruikt. Sommige zaken hoef je niet te benoemen, het was zonder al wel voelbaar. Knap gedaan.

M

(Manmetpen, mini-mekker, ik hou er van).

Bevroren aan de linnen lakens van zijn bed door verdriet.

Ik hoop dat hij de kracht kan vinden om er voor zijn dochter te zijn.

Met ontroering gelezen.

Hoi Karel,

Heel mooi geschreven over een heftig onderwerp: je beschrijft eerlijk en mooi welke emoties bij rouw kunnen komen kijken. 
Ik vind het een beetje lastig om de rol van Nora te bepalen. Door een zin als De kleine verplichting, die wij Nora hebben genoemd  lijkt het alsof je personage een hekel aan haar heeft. Aan de ene kant is dat een mooie weerspiegeling van de depressie, maar ik zie ook 'te weinig'  besef dat dat waarschijnlijk de depressie is.  Terwijl dat voor de overleden vrouw wel opgaat. Natuurlijk is de vrouw overleden, niet Nora, maar ergens leest het toch wat uit balans. Ik had graag een zin gezien waarin de hoofdpersoon Nora, of vader zijn voor Nora ook 'mist'.

Met dat kleine puntje benoemd: heel goed en ontroerend geschreven, goed gedaan!

Groet, 

Nadine

Mooi verhaal, ik voel de depressie. Prachtig verwoord.

Grtz,
Taco

@Fief Superbedankt voor het drie keer commentaar geven, en uitgebreid ook nog! Ik kon me helemaal vinden in je feedback. Het klopt dat het begin veel te veel uitleg was geworden en geen actie meer. Ik heb het flink herschreven met die feedback in mijn achterhoofd.

@Mercedes Je hebt gelijk! Dank! Ik ben van veels te vaag gegaan naar veels te helder / uitleggerig. Ik hoop dat ik met deze nieuwe versie een goede middenweg heb gevonden.

@Siv dank voor je compliment 😊.

@Nadine Wow! Wat een uitgebreide en goede feedback (zoals altijd van jou). Dank voor de tijd die je erin hebt gestoken. Ik snap goed wat je bedoelt met die onsympathieke houding. Nu hoeft dat natuurlijk niet, dat iedereen maar sympathiek is, maar zoals je mooi aangaf werd het ook niet per se verklaard door de tekst. Ik hoop dat dat nu beter in balans is.

@Taco Dank voor het compliment en het lezen.

Heftig verhaal, maar ook mooi.

Karel, de herschrijf is niet enkel flink, maar ook top. 

Mooie zin: een overwinning is niets als je de verliezer niet in haar groene ogen kan kijken.
Paar puntjes: mayo moet maillot zijn. Verder zou ik 'Ik kan niets anders dan die correctie maken. Beroepsdeformatie ben ik bang, weglaten.
En het slot: Nee, natuurlijk niet. Ja, natuurlijk wel. Natuurlijk ben ik ok. Het kind kan niet twee ouders verliezen. Niet in zo’n korte tijd. Het probleem is alleen, dat ik vastgevroren ben. compacter schrijven. Iets van; Nee, voorlopig niet. Maar jij mag niet twee ouders verliezen.

M

Sorry, Karel, ik ben minder enthousiast over de laatste herschrijf. Je probeert nu te veel uit te leggen waardoor voor mij het gevoel verloren gaat. Als ik mag kiezen tussen de oude versie of de nieuwe herschrijf, kies ik voor de oude versie.

De eerste twee alinea's vind ik erg langdradig. Dat je liever zou willen slapen, maar dat je verplichtingen hebt die je dwingen wakker te worden, kun je ook in minder zinnen zeggen. Met het weghalen van een paar (in mijn ogen) overbodige zinnen, kom je tot een krachtiger intro:

Ik lig hier, wakker, en het is alweer ochtend. Duizend jaar had ik het liefst willen slapen, maar waarschijnlijk is het niet eens acht uur. 
Als ik had kunnen dromen, dan had ik misschien geweten hoe lang ik een andere wereld was geweest. Dan was er voor mijn gevoel tijd verstreken, omdat ik danste in een bloemenveld, of vloog door de lucht, of nog eenmaal op een bankje zat, bij de waterlelies, met haar. Maar het is me niet gegund.
De verduisterende gordijnen doen hun werk niet. Ochtendlicht toont zich in een spleet. Daarnaast komt alles buiten mij sowieso tot leven. Er klinkt gestommel op de trap.
Er zijn verplichtingen waaraan ik niet kan en mag ontsnappen.

Er zijn verplichtingen waaraan men niet kan en mag ontsnappen. ---> ik zou van "men" ik maken. Dat leest persoonlijker.

Als zij nu naast me had gelegen … niet mijn dochtertje, maar mijn vrouw … dan had ik mij naar rechts gedraaid. ---> waarom niet zoals in de oude versie: Als mijn vrouw naast me had gelegen, had ik mij naar rechts gedraaid.

@Marlies. Dank je.

@Gi Ook jij bedankt voor het herlezen!

@Mercedes Het zijn goede suggesties om het strakker te maken, maar ik wil ook juist de sfeer / traagheid erin houden. Hij mijmert, liggend op zijn bed, niet kunnen opstaan. Ik denk dat ik dat zo hou. Maillot wel aangepast (tnx!)

@Fief Dank je! Ik leer heel veel van het heen-en-weer gaan met dit verhaal :). De balans is lastig. Dank voor je eerlijkheid. Ik heb sowieso die naast-me-gelegen zin weer aangepast. "Men" vond ik mooier, omdat het daardoor wat afstandelijker werd, zoals hij zich ook voelt. De maatschappij zegt dat eigenlijk, hij weet het verstandelijk, maar het dringt nog nauwelijks door (dat is het idee in ieder geval). Ik heb weer best wat aanpassingen gemaakt. Na deze week ga ik het gewoon eens een tijd laten liggen en kijken wat nou de beste flow geeft. In ieder geval heb ik veel van jouw feedback (en het aanpassen) geleerd!