#433 - Woeshhh

Hoi ManMetPen, 

Wat een interessant verhaal heb je geschreven! Je opbouw en beschrijvingen zijn erg mooi. Je vertelt één verhaal, maar het voelt alsof er veel meer verhalen spelen. Dat komt voornamelijk door je opbouw en de keuze wat je uitsluit en open laat voor de fantasie of invulling van de lezer.  

De eerste alinea sluit je af met: "wat is er gebeurd?" Dat vraagt de lezer zich ook af: wat je personage (niet) kan slaat vooralsnog geen hout. Dat geeft een goede start met spanning. In de tweede alinea houd je dit vast, maar geef je tegelijkertijd wel wat meer informatie: je sluit bijvoorbeeld uit dat je personage dood is. 
Daarna wordt snel duidelijk wat er speelt, maar geef je de exacte omstandigheden alsnog druppelsgewijs prijs. (Verrek, nou hij het zegt, ik voel mijn borstkas op en neer bewegen. Iets in mijn lijf doet het! Dat je van zoiets blij kan worden zeg. vind ik trouwens een fantastische toevoeging!) 

Ik schrok me een hoedje van je plottwist, goed gevonden! Ik vind dit een heel mooi voorbeeld van wat ik een 'open begin' zal noemen. Als een open einde, waarvan de lezer zelf mag bepalen hoe het verhaal afloopt. Bij dit einde is dat overduidelijk, maar het is niet duidelijk wat er in het begin is gebeurd. 

Het zou me niet verbazen als Suzan iemand heeft ingehuurd om je personage van de sokken te rijden, maar het kan ook een ongeluk zijn geweest waar zij toevallig heel blij mee is. En al zou je aannemen dat Suzan een huurmoordenaar is of heeft ingehuurd, dan is het nog de vraag hoe hun relatie zo heeft kunnen escaleren dat ze de beademingsapparatuur eigenhandig uitschakelt... 

Heel mooi geschreven! 

Groet, 

Nadine
 

Dank je wel! Ik hou van open eindes, de variant 'open begin' vind ik ook mooi. Zo hoop ik het verhaal breder en dieper te maken dan in 450 woorden zou kunnen. 

Hoi ManMetPen

Wat een huiveringwekkend verhaal! Er liepen een hoop rillingen over mijn rug bij het lezen.

Groetjes,

Siv

Terecht, Siv! Je zal daar maar liggen...

Mooi verhaal! Goed geschreven. Ik hoop dat karma Susan eens een bezoekje brengt.

M

Ik kan die Susan wel villen. Je zou er maar liggen en haar woorden verstaan, brr. Knap bedacht en geschreven.

Hoi ManmetPen,

Spannend verhaal! Heel lekkere eerste alinea: ik ben benieuwd wat er dan gaat gebeuren! Ook het einde is een mooie twist! Door die Woesh als de titel te gebruiken, en het als terugkerend element, voel ik de woesh echt en komt hij ook mooi binnen als afsluiter. Slim gedaan!

Paar opmerkingen:

- Het ruikt hier naar ziekenhuis –> deze zin zou ik weglaten. Het voelt teveel als een uitleg.
- Wat is dit verwarrend. -> deze zin ook. Kan wat mij betreft weg.
- Ik wil haar geruststellen, zeggen dat het meevalt, dat alles goed komt. -> kan wat mij betreft ook weg
- Jij gaat stukje bij beetje verder dood, ik ga ervandoor met je poen én je beste vriend. -> de essentie is geniaal, maar het voelt een beetje uitleggerig. Wat zou ze echt zeggen? Dit gif kom je nooit meer van terug, eikel! Niets de helft, ik erf straks alles. Oja, en ik neuk Bobby. -- ofzo. Ik heb geen idee, maar deze zin klinkt te algemeen als laatste woorden van Susan.

Bravo voor de twist, in de eerste alinea's had ik zo iets van: 'tja dit opnieuw' maar dan kwam de wende! En ik ben behoorlijk benieuwd waarom ze met die rokende beste vriend wil aanpappen, wat er gebeurd is en waarom ze hem dood wenst. Ik ben er zeker van dat ze een erg goede reden had!

GG

Hoi Martin, wat een goed verhaal. Mooi hoe je de vertwijfeling beschrijft. Het boeit van begin tot eind. Genoten!
Mijn zwager had eenzelfde ervaring vlak voor hij geopereerd moest worden. Ze kwamen er gelukkig op tijd achter dat hij nog niet onder narcose was. 

- Het ruikt hier naar ziekenhuis –> deze zin zou ik weglaten. Het voelt teveel als een uitleg.

Ik vind het juist een mooie omschrijving van je omgeving. Geur voegt veel toe aan de beleving.

that’s it. ---> buitenlandse woorden schrijven we doorgaans cursief

De mazzel!’ ---> je gebruikt overal dubbele ah-tekens.

@Mercedes en Elrie: dank!

@Karel en Fief: dank, ook voor de goede suggesties.

Het ruikt hier naar ziekenhuis 

Deze zin is inderdaad bedoeld om de reuk erbij te betrekken. De geur van een ziekenhuis is markant, dus vandaar.

Wat is dit verwarrend. -> deze zin ook. Kan wat mij betreft weg.

Dat zou inderdaad kunnen, de zin is lichtelijk overbodig. Storend vind ik het niet.

Ik wil haar geruststellen, zeggen dat het meevalt, dat alles goed komt. -> kan wat mij betreft ook weg

Deze zin moet illustreren dat de hp geen flauw idee heeft van wat er werkelijk aan de hand is. Het moet het contrast tussen de belevingen van hp en Susan verscherpen, reliëf geven. Daarom vind ik 'm functioneel.

Jij gaat stukje bij beetje verder dood, ik ga ervandoor met je poen én je beste vriend. -> de essentie is geniaal, maar het voelt een beetje uitleggerig.

Erover nadenkend zou ik de eerste helft veranderen in Jij gaat dood. Een meer directe dreun. Of het wel of niet spreektaal is: ik denk het wel, misschien een kwestie van smaak. De zin is aangepast.

that’s it. ---> buitenlandse woorden schrijven we doorgaans cursief

Mijn indruk is dat dit in meerdere verschijningsvormen kan, vooral als het een ingeburgerd begrip is. Maar zou inderdaad kunnen.

De mazzel!’ ---> je gebruikt overal dubbele ah-tekens.

Argh! The devil is always in the details... Aangepast!

Leuk om zo te herkauwen op de tekst, dank dus!

Graag gelezen maar als ik jou was zou ik de eerste zin veranderen. Ik probeer mijn ogen open te doen. Denk dat dat meer aansluit bij de beleving van de hp. Net als ik probeer mijn hoofd te bewegen. Leuke clou aan het eind.

Het woordje 'probeer' heb ik bewust geschrapt, om daarmee juist zijn beleving aan te scherpen ;-).