Lid sinds
6 jaarRol
- Gewone gebruiker
#431 - De held
De dag naderde zijn einde. Het zonlicht dat door het kleine raam van zijn appartement viel, rustte op de houten box voor zijn kleindochter. Aleksei Kuznetsov zuchtte. Morgen werd hij 55 jaar: het einde van zijn staat als reservist van de eerste categorie.
Ze noemde hem een held, maar hij zag alleen de hel. Hij zag hoe bij Ilya, zijn trouwe onderofficier, die zo accuraat en grappig het geluid van een tank na kon doen, zijn schedel simpelweg openklapte toen er een sluitschutterskogel doorheen kliefde. Aleksei was ontkomen, maar sindsdien was hij een watje geworden, schrikkend voor elk geluid, nachtmerries die maar niet stopten en dan nog willekeurige klachten. Zo klonk er in zijn hoofd nu al sinds enkele minuten een luid gerinkel.
Katia, in roze tutu, rende binnen. ‘Opa!’
Hij tilde haar op en begroef zijn neus in haar nek.
‘Mijn laatste dag. Ik hoop,’ zei hij terwijl hij haar knuffelde. ‘dat als opa met pensioen is, de dromen van de militair ook gaan slapen.'
Vrolijk huppelde ze terug naar de keuken, waar oma honingtaart bakte. Ze snapt toch nog niets, dacht Aleksei, en was blij dat hij haar deze bekentenis had kunnen doen.
‘Schat?’ riep zijn vrouw, die hij al de hele dag met “oma” had aangesproken.
‘Ja?’
'Neem die telefoon eens op!’
Een opluchting ging door Aleksei heen. Er klonk helemaal geen gerinkel in zijn hoofd: de telefoon ging daadwerkelijk! Snel liep hij erop af, nam de hoorn van de haak en kondigde zich aan voor de beller. Die antwoordde meteen.
‘Kameraad Aleksei. Je bent nog in dienst zien we hier. Je bent opgeroepen, voor een speciale operatie in Oekraïne. Meld je vanavond. En ... .’
Aleksei legde de hoorn op de haak. De telefoon ging opnieuw. Hij trok het hele apparaat los van de muur. Maar zelfs in de keuken, bij zijn vrouw en kleindochter, in de geur van de bakkende honingtaart, stopte in zijn hoofd het rinkelen maar niet.
Hoi Karel, wat een…
Lid sinds
5 jaarRol
Hoi Karel, wat een indringend verhaal. Ik voelde de dreiging vanaf de eerste zin. Aanvankelijk dacht ik dat het een te lang intro zou zijn, maar het maakt dat het einde wel binnenkomt. Goed gedaan.
Ik hoop,’ zei hij terwijl hij haar knuffelde. ‘Dat als opa met pensioen is, de dromen van de militair ook gaan slapen.' --> deze zin wordt onderbroken, dus de punt na knuffelde moet een komma zijn en daarna "dat" met kleine letter.
En-.’ --> voor het afbreken van een zin gebruik je het beletselteken ( ... ) En ...'
Deze alinea voegt voor mij niets toe. Ik begrijp ook niet goed waarom hij opgelucht is. Ik zou eerder denken dat hij juist gespannen zou zijn.
@Fief Hartelijk dank voor…
Lid sinds
6 jaarRol
@Fief
Hartelijk dank voor het compliment :)! Al je punten aangepast, ook daar wederom weer veel dank voor!
Wauw, wat een mooi,…
Lid sinds
3 jaar 6 maandenRol
Wauw, wat een mooi, aangrijpend verhaal. Goed geschreven en mooi opgebouwd naar een prachtig einde.
Fief,
Ik begrijp die opluchting wel, het staat er ook duidelijk: opgelucht, omdat het gerinkel echt is en niet in zijn hoofd zit. Waarom zou hij gespannen zijn? Hij weet toch niet wie er belt op dat moment?
Musonius, die man moet nog…
Lid sinds
5 jaarRol
Musonius, die man moet nog één dag. Ik zou pas gerust zijn als het daadwerkelijk de dag was dat ik niet meer opgeroepen kon worden. Voor die tijd kan er nog vanalles gebeuren. Maar jouw uitleg is ook aannemelijk.
@Musonius. Dank voor de…
Lid sinds
6 jaarRol
@Musonius. Dank voor de feedback!
Overigens heb ik het na het commentaar van Fief aangepast, dus nu is het duidelijker dat de opluchting komt omdat het gerinkel niet in zijn hoofd zit. Eerder was die connectie wat meer verhullend geschreven.
Karel, meesterlijk…
Lid sinds
7 jaar 6 maandenRol
Karel, meesterlijk geschreven. Twee akkefietjes: wie is Ilya? Ik zou erbij vermelden: zijn vriend, zijn makker bij het leger, zijn broer, ...Daarnaast heb ik lang getwijfeld over de zin: 'Morgen werd hij 55 jaar ..' , maar hoe meer ik hem herlees, hoe meer hij klopt in het verhaal.
Goed verhaal! Actueel,…
Lid sinds
3 jaar 3 maandenRol
Goed verhaal! Actueel, indringend. Ik denk dat als het in de tegenwoordige tijd was geschreven, het nog nét wat meeslepender zou zijn. En klein detail: bij een bulderende kogel kan ik mij weinig voorstellen. Maar dit zijn details. Met plezier gelezen!
Cheers,
Martin
Goed verhaal, Karel! Na je…
Lid sinds
1 jaar 6 maandenRol
Goed verhaal, Karel!
Na je correcties vond ik hem veel vloeiender lezen!
Gr. Marja
Dank jullie allemaal voor de…
Lid sinds
6 jaarRol
Dank jullie allemaal voor de feedback!! Ik heb al wat aanpassingen gemaakt, en ik ga nog kijken hoe hij werkt in tegenwoordige tijd, dat zou inderdaad weleens pakkend kunnen zijn.
Hallo Karel, Wat een…
Lid sinds
2 jaar 5 maandenRol
Hallo Karel, Wat een indringend verhaal. De setting met de kleinkinderen en zijn vrouw, '.'die hij al de hele dag met "oma" had aangesproken.' Heel mooi.