Lid sinds

1 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#428 Karel

Meneer Onschuld ligt languit op de radiator. Hij is een bekende verschijning in de buurt. Er zijn twee kampen; de liefhebbers en de haters. Ik behoor tot de liefhebbers, dat kan ook niet anders want Karel is mijn dikke rode kater.  

Karel wordt in de buurtapp van diverse misdaden beschuldigd, waarvan ik niet geloof dat hij ze allemaal gepleegd heeft. Om dat te bewijzen heb ik een speciale GPS-tracker-voor-de-kat gekocht. 
Via een app op mijn mobiel, kan ik real-time de locatie van Karel zien en als hij een bepaalde zone verlaat, word ik direct gewaarschuwd.  

Ik kijk op de klok, de tijd dringt, ik moet naar mijn werk voor een belangrijke bespreking. Ik kriebel Karel even over zijn warme dikke buik, hij rekt zich uit en doet zijn ogen weer dicht.  

Eenmaal op mijn werk, haal ik snel een kop koffie en neem plaats in de vergaderzaal. Uit gewoonte leg ik mijn telefoon op tafel naast mijn schrijfblok.  
De bespreking begint, de voorzitter neemt het woord. Gelijktijdig klinkt er een harde beltoon door de zaal. Tot mijn schrik zie ik het scherm van mijn telefoon oplichten. Iedereen kijkt mijn kant op.  
Een warme golf stroomt naar mijn hoofd, ik loop rood aan.  
‘Sorry', stamel ik en zet het geluid van mijn telefoon uit.  
Met een schuin oog houd ik mijn telefoon in de gaten, de stip op het scherm beweegt; Karel is onderweg. 
 
De bespreking gaat verder. Ik leg de telefoon in mijn schoot, in de hoop dat niemand iets ziet.  
Karel beweegt zich naar de schuur van de buurman. Oh nee, de voorraad levend visvoer van de buurman was eerder al eens buitgemaakt. De stip blijft bewegen en gaat richting de overbuurvrouw.
'Gelukkig', zucht ik.  
‘Wat zegt u?’ vraagt de voorzitter.  
‘Oh, het is niets', zeg ik ongemakkelijk, weer voel ik het bloed naar mijn hoofd stijgen. 
 
Karel staat even stil. Dat is het huis van de twee jonge kinderen. Daar is ooit de hamster te grazen genomen, ze vonden hem half opgegeten in de achtertuin. Ik voel mijn hart sneller kloppen en krijg het warm. 
 
Hij beweegt weer. Nu is hij bij de oude dame. Dat is goed, daar krijgt hij altijd een knuffel en wat lekkers.
Ik zucht en probeer de bespreking verder te volgen. 
 
Plots begint mijn scherm te knipperen, rode uitroeptekens schreeuwen om aandacht. Ik zie Karel naar het drukke kruispunt lopen, hij loopt de zone uit!
Mijn hart slaat op hol.  
 
Ineens valt het scherm stil, er is geen stip meer te zien.  
Ik geef een gil, spring op en roep: 'Karel'. Alle ogen zijn op mij gericht.
In paniek pak ik mijn telefoon en ren naar buiten.  
De buschauffeur toetert en trapt hard op de rem. Onder de wielen volgt een bloederig spoor op de weg. 
Op het asfalt ligt een telefoon, het scherm licht op, een stip zet zich in beweging.
 

 

Lid sinds

2 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo  Mar, Goed gevonden het tracken en tracen van Karel. Voor mij las het verhaal niet vloeind, ik kan mijn vinger niet leggen op het 'waarom' hiervan. Lees het later nogeens over.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Marja, jouw hp is wel heel gefocust op haar kat. Ik vind het wel mooi hoe je de gang van Karel volgt. Het einde vond ik verrassend. Ik had eerlijk gezegd verwacht dat Karel het slachtoffer zou zijn. Hier en daar zou de tekst voor mij wel strakker mogen, maar dat is wellicht een kwestie van smaak. De woorden "stip/stipje" en "scherm/schermpje" stropen voor mij het verhaal.

Oh nee, denk ik, de voorraad levend visvoer van de buurman was eerder al eens buitgemaakt.  ---> "denk ik" mag je ook weglaten. Dat je het denkt, is wel duidelijk. Tenzij je het hardop zegt, maar dan gebruik je ah-tekens.

Gelijktijdig klinkt er een harde beltoon door de zaal. Van schrik zie ik mijn schermpje oplichten. ---> je ziet tot je schrik het scherm oplichten. Nu leest het alsof het scherm door jouw schrikken oplicht.

... en roep: 'Karel'.  ---> de punt hoort voor het ah-teken te staan

In paniek pak ik al mijn spullen bij elkaar en ren naar buiten.   ---> zou je in paniek niet juist al je spullen laten liggen?

Lid sinds

1 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Leuk verhaal waarbij het focus wel erg op Karel is gericht. Des te verrassender is de ontknoping. Mijn hart begint sneller te kloppen. Ik voel kan je denk ik weglaten, dat maakt de zin vloeiender. Graag gelezen.

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Mar2script, 

Dit verhaal geeft de term 'kattenmens' wel een andere invulling. Zowel kattenliefhebber zijn als ook alles van de kat willen weten. Dat is eens wat anders! Je beschrijft de (mis)daden van Karel erg leuk. Aan de ene kant werkt dat goed voor de spanningsboog en leest dat bijna grappig, aan de andere kant mis ik nog iets. 

Door Karel echt de held van het verhaal te maken, leeft de lezer mee met zijn bewegingen en avonturen. Tegelijkertijd is zijn baasje degene die daar iets van vindt, daar een narratief conflict van maakt. Daarom zou ik net iets meer aandacht schenken aan wat Karels acties voor gevolgen hebben voor het baasje zelf. Nu is dat wel duidelijk, maar blijft de uitwerking daarvan aan de magere kant. 

Bijvoorbeeld: Oh nee, de voorraad levend visvoer van de buurman was eerder al eens buitgemaakt. 
Het is duidelijk dat het baasje dan een reprimande van de buurman verwacht, maar wat betekent het dat deze buurman boos gaat worden? Stuurt hij een grote, boze hond op Karel af? Zit het zoontje van de buurman in de klas van een geliefd neefje en gaat de gemene buur uit wraak ervoor zorgen dat Neefje door zoontje wordt gepest? 
Zulke details zouden het verhaal net iets meer aankleden. 

Ik zag de plottwist niet aankomen, maar ik vind hem zeker passend! Je hoofdpersonage lijkt me iemand die -oh de ironie- het leven zou geven voor het welzijn van meneer Onschuld. 

Al met al een goed verhaal! 

Groet, 

Nadine

 

Lid sinds

1 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Nadine,

Dank voor je uitgebreide reactie. Dat is erg leerzaam! 
Dat wat je noemt over de gevolgen uitwerken, zie ik nu goed in.
Fijn dat je de ironie erin hebt gezien.

Groet,
Marja

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hahaha, leuk verhaal! Er is hierboven al veel gesuggereerd over wat je zou kunnen doen, daar heb ik niet zoveel aan toe te voegen. Wat ik erg leuk vind is de overdrijving, het nét over de top laten gaan. 

Met plezier gelezen!

Cheers,
Martin