Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#426 Itotia

 

Ik was net met Izel en mijn andere vriendjes aan het bedenken wat we voor kattenkwaad zouden gaan uithalen toen we de opwinding in de stad konden voelen.

“Het begint weer,” zeg ik, “laten we snel naar de Templo Mayor gaan.”

Met zijn vijven rennen en zigzaggen we door de menigte om uiteindelijk aan de voet van de piramide te gaan zitten. Ik heb goed zicht op de trap.

“Welke god vereren we vanmiddag?” vraag ik en iemand antwoordt: “Huitzilopochtli.”

Mooi, denk ik, dat is het leukste feest. Op dat moment verschijnt de geboeide man bij de trap en na een aanmoedigende trap in zijn rug klimt hij langzaam naar boven waar de priesters op hem staan te wachten. Ik zie de urine langs zijn benen lopen. Eenmaal boven wordt de man door de priesters op de offertafel gelegd en stevig vastgehouden. De opperpriester kijkt met opgeheven armen naar de zon, roept Huitzilopochtli aan en begint met het gebed. Ik kan het woord voor woord mee opzeggen en ik hoor dat er ook in de menigte hier en daar wordt meegedaan. De priester is klaar, draait zich naar het offer en haalt het mes tevoorschijn.

Ineens is het stil.

Hij blijft even doodstil staan en steekt dan plotseling het mes in de man. Die schreeuwt het uit terwijl de priester zijn hart eruit snijdt. Het schreeuwen stopt abrupt. De priester houdt het hart hoog boven zijn hoofd en toont het aan de zon. De andere priesters gooien de dode man de trap af.

Iedereen juicht, ik ook.

Ik kijk weer naar boven omdat ik later priester wil worden. ‘Opperpriester Itotia’, dat klinkt toch geweldig?

 

 

Lid sinds

2 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Goed verplaatst. Het lijkt nu zo gruwelijk, maar voor een Izel en zijn vriendjes was het natuurlijk een hoogtepunt. Je hebt er net genoeg details in gestopt om het tot leven te brengen zonder het met academische kennis over de Azteken meteen weer dood te schrijven.

Er mist een 't'-tje achter 'antwoord'. Dat viel me op.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Ja, Taco, weer een verhaal om van te smullen. Zoals Sakura zegt, een gruwelijk verhaal maar voor de jongens de normaalste zaak van de wereld en zo heb je het ook beschreven. Heel knap.

“Het begint weer,” zei ik,  ---> zei moet zeg zijn. 

“Huitzilopochtli”. --> de punt hoort voor het ah-teken

Iedereen is aan het juichen, ik ook.   --> actiever leest het: Iedereen juicht, ik ook.

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank voor jullie complimenten! Ik begin me steeds comfortabeler te voelen in dit genre. Binnenkort begin ik aan een kort horror verhaal. Wordt vervolgd.

@Fief en @Sakura: bedankt voor het spotten van de missers. Gelukkig worden het er steeds minder.

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Horror met een historisch tintje. Ben niet zo dol op horror, sorry. Maar ik kon dit wel lezen. Meer mensen zullen wel vallen over het perspectief van een dader, of iemand die het gedrag van een dader goedkeurt. Dat leidt tot morele overwegingen. Ik vind dat je het heel geloofwaardig neerzet. Goed geschreven.

Lid sinds

1 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Taco, ik had dit graag zelf geschreven! Weg met de traditionele, brave feesten. Jij beschrijft feest vanuit een heel andere invalshoek. Ik vind het knap dat je met weinig details (wat het verhaal zou vertragen, denk ik) toch een historische situatie hebt omschreven. Wat hierboven staat, over morele overwegingen vind ik niet ter zake doen. Als je een historisch verhaal schrijft heb je altijd te maken met andere normen en waarden. Knap gedaan met zo weinig woorden!

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Odile en Gertjan: dank voor de complimenten! Enne Gertjan: gewoon schrijven wat je leuk vindt om te doen. In mijn geval is dat horror / thriller. Zet de rem op je fantasie uit en schrijf wat er in je op komt. Alles mag!