Dag Gi,

Dank voor de inzending. Je schrijft over een actueel en aangrijpend onderwerp. Ik denk dat je met dit onderwerp veel verschillende kanten uit kunt. Hier dan mijn tips: 

Wat mij meteen opvalt is de eerste zin. Je begint met het gebruik van een clichématige bijzin, waardoor je meteen de vaart uit het verhaal haalt. De eerste zin van een verhaal moet pakkend zijn, iets waardoor de lezer meteen in het verhaal gezogen wordt. ‘Het kwam…hemel’, is weinig beeldend en we snappen ook wel dat een hartstilstand een onverwachte gebeurtenis is. Het bijvoeglijk naamwoord ‘leuk’ zou ik hier ook weghalen, net als woorden als ‘lief’. De herinneringen van de hoofdpersoon zeggen al genoeg over de mening ten opzichte van de leraar. 

Kijk goed naar wat er van belang is voor je verhaal. In zijn algemeenheid kun je je afvragen of het hele stuk over wiskundeleraars, invallers en directeuren echt relevant is, mij brengt het alleen maar in verwarring over waar het verhaal nu echt om gaat. En in kleinere details: dat opa Snor de vader van de moeder van de hoofdpersoon is, is op zich geen relevante informatie.

Een overkoepelend advies: ik zou een specifieke gebeurtenis uit het verhaal pakken. De vertelde tijd in het verhaal is vrij lang voor een beperkt aantal woorden. Hierdoor wordt het verhaal voorspelbaar. Op het moment dat de hoofdpersoon privé bijles kreeg, wist ik immers al welke kant het opging. Dat haalt de spanning uit het verhaal. Ik zou bijvoorbeeld een bijles pakken en het onderwerp erg subtiel introduceren, zodat de lezer nog een beetje blijft gissen. Als je in scènes denkt kun je een stuk spannender schrijven! 

Ik hoop dat je hier iets aan hebt!

Hi Gi. Interessant verhaal, waarbij de openheid me zeker aanspreekt. De twijfel van de hoofdpersoon zit ook in het verhaal, en bekruipt mij ook als lezer, en dat is zeker knap gedaan. Het maakt het ook spannend.

Qua mogelijke verbeterpunten: ik vind het verwarrend en té toevallig dat zowel de oude leraar wiskunde haar aan opa snor doet denken (vanwege de snor), maar de nieuwe ook (als hij zijn hand op haar knie legt). Ik word eerlijk gezegd benieuwder nu naar die indrukwekkende opa Snor dan naar alle zijkarakters, aangezien alles tot hem lijkt te leiden.

Verder vond ik het wat verwarrend dat het in het hier-en-nu lijkt te zijn (tegenwoordige tijd, grensoverschrijdend gedrag in de artiestenwereld is nu), maar de "knappe bink" doet mij meer aan 40 jaar geleden denken. Of is dat taalgebruik weer in onder de jongeren :p? En bestaan schoolbanken nu nog? Of is dat gewoon een tafeltje? Kan hoor, maar ik associeer de huidige middelbare school niet met schoolbanken, ook dat klinkt wat meer als tientallen jaren geleden voor mij. 

Dag Gi, 

Wat fijn dat je iets aan de tips hebt gehad! Ik vind de tweede versie stukken beter. Het is beknopter en veel irrelevante informatie heb je weggehaald. Wel vind ik het taalgebruik hier en daar nog wat formeel en afstandelijk voor het thema van het verhaal. Ik denk dat als je er één scène van zou maken met meer dialoog, dat het dan een goedlopend verhaal wordt. 

Hey Gi: wat een mooi verhaal over een ontluikend besef wat zou kunnen en wat niet. Dit verhaal is alvast niet afgelopen :)

GG

Hoi Gi, een heel goed verhaal. De tweede versie leest veel beter. Graag gelezen. De laatste zin zou je wat mij betreft weg kunnen laten. De zin ervoor zegt meer dan genoeg.

Onze leraar wiskunde heeft een hartstilstand gekregen. ---> mooier vind ik: Onze leraar wiskunde kreeg een hartstilstand.

Beiden heb ik ze inderdaad nooit anders gekend dan  ---> de "ze" achter ik mag weg. Of je schrijft: Ik heb ze beiden nooit anders gekend dan, of het is: beiden heb ik nooit anders gekend dan.

 bezig houden  --> bezighouden

Ik vind de zin "Het duurt niet lang vooraleer er tussen de formules door andere vragen gesteld worden:" uit de eerste versie beter dan "Zijn donkerbruine Bambi ogen kijken mij soms vragend aan."
(volgens mij moet het Bambi-ogen zijn)

Hoi Gi,

ik las eerst je oorspronkelijke versie, daarna je herschrijf. Goed verhaal. Had wel meteen door welke kant het op zou gaan maar, het bleef boeien.  Het woord ' alijs' moest ik wel opzoeken.

Een erg gewaagd onderwerp. Voor mij mist echter het gevoel van de hoofdpersoon. Ik lees nu: grensoverschrijdend gedrag in de onderwijswereld bestaat. Dat wist ik al en ik hoop jullie ook. Ik denk dat je meer moet willen met je tekst: wat voelt de hoofdpersoon bij het contact? Wat denkt hij/zij?

Overigens heb ik nog nooit van 'chimboy' gehoord. Wellicht Vlaamse straattaal? 

Als er een derde versie komt lees ik die graag.

Ha Gi, je hebt een thema gekozen waarbij je de opdracht goed kunt invullen. Ik vind dat je dat goed hebt gedaan, die (voor de leerling) onduidelijke signalen, die allengs betekenis krijgen. Die dubbele agenda van de leraar. Oplopende spanning en besef van bepaalde beweegredenen. De tweede versie vind ik wat vlotter en puntiger geschreven. Dat leest fijn. Graag gelezen dus.