Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#422 Euverem-Slenaken-Euverem

9 oktober 2022 - 15:54

 

Verlangend kijk ik naar de volgende bocht. Zou daar het hoogste punt van de holle weg liggen? Overhellende bomen en struikgewas benemen me het uitzicht. De blik op oneindig en doorgaan dus. Mijn wandelschoenen zorgen in elk geval voor goede grip, de stenen van de weg liggen vaak los.

Eindelijk kan ik bijkomen op een plateau. Het uitzicht over het groene heuvelland is magnifiek. Bronsgroene, gele en roodbruine bomen in rijen tussen graslanden en akkers. Een enkele witte boerderij. Vlakbij een roofvogel op een paaltje. 
Ik neem een diepe snuif frisse herfstlucht en sluit mijn ogen. De stilte absorbeert elk geluid. Als ik mijn ogen opendoe, kijk ik omhoog. Daar ontwaar ik op grote hoogte een vliegtuig in uitgestrekt blauw.

Ik loop verder en zie kastanjes op het pad. Automatisch buk ik en bewonder hun glanzend bruine vel. Ik raap er een paar op. In gedachten ga ik veertig jaar terug. Elke herfst vaste prik: kastanjes zoeken. Meegebrachte tassen werden gretig gevuld. Thuis waren de kastanjes snel dof, maar dat maakte de pret niet minder. Ik neem een slok water en loop verder.

Het pad gaat langzaam naar beneden, richting de weilanden aan weerszijden van de beek de Gulp. Koeien grazen loom, enkele paarden staren voor zich uit bij een hek en wapperen met hun staart. Ik ga door een aantal ‘stegelkes’, kleine draaihekken tussen verschillende weides. Ik hou mijn oren dicht, want het snerpende geluid als ik erdoor ga, geeft me kippenvel.

Ik merk dat ik aan de voorkant van mijn onderbenen ook spieren heb, au! Gelukkig daalt het smalle paadje door de weilanden niet verder. Ik zie de eerste huizen van het dorp al.

Als ik uitpuf bij een restaurant pak ik mijn mobieltje.
Zestienduizend stappen, twaalf kilometer.
De koffie met kruisbessenvlaai heb ik verdiend.

 

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 oktober 2022 - 17:08

Maria Fransisca, je was inderdaad weg, zo'n vijftiental kilometer van Maastricht schat ik. Er  is in de buurt ergens een restaurant met de leuke naam 'Jantje zag eens pruimen hangen'.  Daar zullen ze dan wel weer pruimenvlaai serveren zeker? Al geweest? 

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 oktober 2022 - 22:49

Hoi Maria, een mooi stukje reisverhaal. Wel veel beschrijvend, ik mis wel een beetje  het gevoel (op de spierpijn na) bij je wandeling. Verder graag gelezen.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 oktober 2022 - 13:36

@Gi: bedankt voor je leuke reactie. We zagen inderdaad tijdens een autorit dit restaurant onderweg. Het zal een volgende keer moeten worden, Zuid-Limburg is meerdere bezoeken waard.
@Fief: Bedankt voor je compliment. Er is inderdaad veel beschrijving. Ik heb wel gepoogd mijn zintuigelijke waarnemingen in het verhaal mee te nemen.

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
10 oktober 2022 - 17:59

Hallo Maria Fransisca, Ik heb als lezer met plezier meegelopen in je verhaal. De zintuigelijke waarnemingen proefde ik zeker ook. Ik vond ze mooi verweven in de beschrijvingen.

Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 oktober 2022 - 21:52

.Hallo Maria Fransisca. Er zitten mooie beschrijvingen in je verhaal: een prettige wandeling :). Ik mis een beetje iets "extra's" mocht je er een verhaal van maken, dan moet het allemaal nog iets specialer zijn voor de hoofdpersoon wat mij betreft. Maar zeker heb je een helder beeld neergezet.

Verder opmerkingen:
- Ik kende de term "holle weg" niet, nu wel :).
- Hetzelfde geldt voor stegelkes. (leuk detail trouwens, dat die zo piepen en dat ze haar oren bedekt).
- De stilte absorbeert elk geluid -> dit vond ik niet zo'n mooie zin. Vanwege de beschrijving van de natuur, en de roofvogel op een paaltje, verwacht ik toch wel omgevingsgeluid. Voor iemand die zo open staat voor haar omgeving op dat moment vind ik het lastig voor te stellen dat ze zich dan juist op de stilte ertussen richt.
- de voorkant van mijn onderbenen -> in mijn schenen?