#422 - Flip
Flip is fragiel. Hij duikt onder mijn pagina wanneer hij angstig is en komt pas weer tevoorschijn als ik wegkijk. Kijk dus niet te streng naar hem. En als je ook maar een vinger op hem legt, dan kom ik achter je aan.
Vandaag ligt Flip onder een boom met takken zo hoog als de zee. Hij is nog nooit op de bodem van de zee geweest, maar hij kan zich wel voorstellen hoe hoog dat moet zijn. De wind houdt zich stil vandaag, wellicht om de andere oerkrachten ook eens een kans te geven. Hoe lief en gul zij mijn boeken in gaat, die wind.
Leven ritselt door de lage bramenstruiken en vissen snijden met hun vinnen door het bewegingsloze water van het ven. Een glinstering van de zon versiert het grijzige water. Ergens diep onder de grond klinkt een onmenselijk getril.
Flip is nooit zorgeloos, maar wel blij. Op zijn schoot ligt een opengeslagen dagboek, onbeschreven en onbedoeld voor inktwoorden. Zijn ideeën tuimelen er vanzelf wel in, als hij ze maar lang genoeg denkt.
Flip leunt met zijn ellebogen op het zachte mos en droomt. In zijn droom is de wereld een gevoel, geen plaats. Je kan er niet lopen of praten of springen, je kan er niet eens iets liefhebben of haten. Geschreeuw is verbannen en alles is hetzelfde. Alles is rust. Flip zwijmelt in rust.
Langzaam rijst het ondergrondse getril op en diep in de aarde schudt iets. Flip springt overeind, zoekend naar de dromenvanger die hem zijn droom ontnam. Het is donker geworden en de schittering is van het water af. Nog net ziet Flip de zon uit de hemel tuimelen. Verschrikt kruipt hij terug zijn thuis in.
Hoi Eli, ik weet niet…
Lid sinds
3 jaar 2 maandenRol
Hoi Eli, ik weet niet precies wat ik gelezen heb, maar dat ligt waarschijnlijk aan mijn mannenbrein. Wel vind ik het fascinerend vooral doordat ik het net niet begrijp. Na een paar keer lezen is het nog steeds boeiend.
Grtz,
Taco
Je laat me in verwarring…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Je laat me in verwarring achter, Eli. Ik heb geen idee waar dit verhaal over gaat of wie Flip is.
Hoi Eli. Wat een koortsdroom…
Lid sinds
6 jaar 8 maandenRol
Hoi Eli. Wat een koortsdroom! Ik vind het lastig om Flip te plaatsen, omdat hij eerst meer dierlijke eigenschappen lijkt te hebben, daarna lijkt hij voor mij meer een mens. Er zitten wel echt mooie zinnen in! Sommige twijfel ik wat aan. Zo vraag ik me af of rust wel een gevoel is, maar het is dan ook wel weer mooi dat ik zo aan het denken wordt gezet.
Qua feedback om eventueel over na te denken. Dit stuk kon wat mij betreft iets preciezer qua woordkeuze, ook om bijv. water niet te herhalen:
Leven ritselt door de lage bramenstruiken en vissen snijden met hun vinnen door het bewegingsloze water van het ven. Een glinstering van de zon versiert het grijzige water. Ergens diep onder de grond klinkt een onmenselijk getril. -->
Leven ritselt door de lage bramenstruiken en vissen snijden met hun vinnen door het stille water van het ven. Een glinstering van de zon versiert het grijze oppervlak. Diep onder de grond klinkt een onmenselijk getril.
Kijk maar of je het ermee eens bent :)! Tnx voor verhaal in ieder geval.
Hoi Eli, heel beeldend…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Eli, heel beeldend geschreven, maar ik moet het nog een paar keer lezen voor ik het begrijp, denk ik.
Geweldig dromerig geschreven…
Lid sinds
18 jaar 3 maandenRol
Geweldig dromerig geschreven verhaal over Flip waarbij ik doorlees om meer vat te krijgen op wie Flip is of waar hij voor staat. Geweldige poëtische zinnen.
Zoals Odile schrijft: een…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Zoals Odile schrijft: een verzameling van uitgekiende zinnen, maar wat dit verhaal met de opdracht te maken heeft, is mij een raadsel.