Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#419 - buitenbeentje

 

De sloopkogel boort zich een weg door de lokalen op de bovenste verdieping en bij iedere knal krimp ik in elkaar. Kon ik de gedachten aan mijn eerste dag in dat gebouw ook maar zo makkelijk wegvagen.

Onze mentor probeerde ons het belang van huiswerk, planning en toetsen bij te brengen. Angstvallig zat ik, verveeld kijkend, onderuitgezakt, maar van binnen was ik behoorlijk gespannen. Ik kende alleen de jongen naast me, aan de andere zijde van het gangpad, net als ik een buitenbeentje. Hij kauwde op zijn potlood en zijn voet tikte onregelmatig tegen de tafelpoot.

De mentor stond met zijn rug naar ons toe terwijl hij iets prutste aan het digibord toen het noodlot toesloeg. Terwijl ik ging verzitten, ontsnapte me, zonder waarschuwing, een flinke wind. Mijn darmgas knetterde hard tegen de houten zitting en galmde na door het plots doodstille lokaal.

Alle blikken draaiden mijn kant op en één seconde twijfelde ik, maar toen begon ik keihard te lachen.

‘Jezus, Peet, wat heb je vanochtend gegeten, je mammie’s chili?’ zei ik, terwijl ik naar de jongen naast me keek. ‘Ze kunnen je beter Scheter noem in plaats van Peter.’

Die bijnaam heeft hem vijf jaar achtervolgd, schallend door de gangen. Ik schud mijn hoofd en voel mijn wangen branden. Hoe kon ik hem dat aandoen? Het is inmiddels vele jaren geleden en ik vraag me regelmatig af hoe het hem na school verder vergaan is, maar heb nooit de moed gehad om alsnog mijn verontschuldigingen aan te bieden.

 

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Schrijfdeb, ik vind het een leuk verhaal. Knap gevonden hoe je je eigen ongemakkelijk situatie op een ander schuift. Ik heb medelijden met Peter. Graag gelezen.

Angstvallig zat ik, verveeld kijkend, onderuitgezakt, maar van binnen was ik behoorlijk gespannen.  -->  dit vind ik een lastige zin. Angstvallig, verveeld, onderuitgezakt en gespannen. Voor mij wat te veel van het goede.

Terwijl ik ging verzitten, ontsnapte me, zonder waarschuwing, een flinke wind.  -->  de laatste twee komma’s kunnen weg. Te veel komma’s in een zin leest niet fijn.

Lid sinds

2 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Oh Schrijfdeb, die arme Peter/Scheter. Ik zou hem toch maar opsporen via Schoolbank.nl om je excuus aan te bieden. Hij zal je wel vergeven als je vertelt dat je een goed verhaal over jullie schooltijd schreef. Met plezier gelezen.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Fief en Elrie, bedankt voor het lezen en de feedback. Gelukkig is dit nooit echt gebeurd, dus hoef ik niet op zoek via schoolbank ;)

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Beste SchrijfDeb,

Leuk maar genant verhaal.Hoe erg voor Peter. Ik kan me de situatie levendig voorstellen en hoop maar dat ik het zelf nooit moet meemaken. Ik ruik haast de wind. Knap neergezet.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Deb, prachtig omschreven en leuk hoe een actuele gebeurtenis de HP terugbrengt naar het verleden. Is geloof ik het tweede scheet-verhaal in deze opdracht, ik voel een trend!

gr Yvette