Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#416 - Romeo

‘Bah, wat een opschepper.’
‘Wat maakt het uit, hij doet toch geen vlieg kwaad?’ Mijn man kijkt me over zijn boek heen aan.
‘Maar zelfs onze meiden vechten om zijn aandacht. Ze doen zelfs mee met aquajogging!’
Bas richt zijn blik op het water, waarin onze dochters tussen enkel vrouwen staan te springen en te plonzen, starend naar de knappe adonis op de kant, die demonstreert wat ze moeten doen. Af en toe springt hij, onder luid gejuich, met een salto in het water om iemand een oefening voor te doen. Zelfs de oudere dames hebben rode koontjes en doen extra hun best om een complimentje of een knipoog van hem te krijgen.
‘Wat is daar mis mee?’
‘Maar…’
‘Irma, laat het los. Ze zijn volwassen, ze zijn verstandig. Wees blij dat ze nog met ons op vakantie mee wíllen. En die knul is ook jong en heeft gewoon lol. Laat ze toch genieten.’ Hij duikt weer in zijn paperback.

Ik weet dat hij gelijk heeft, maar desondanks ergert het me. ’s Avonds zie ik hem ook regelmatig met een ander meisje langs de caravan lopen, op weg naar de campingdiscotheek. Een blozend wicht, blij dat zij die avond uitverkoren is, dat daags later met lede ogen aan moet zien hoe hij zijn volgende verovering bij de hand neemt. Zie hem daar paraderen, heupwiegend op de opzwepende muziek. Hij showt zijn gespierde borst en sixpack en geniet zichtbaar van alle aandacht. 

Ik dwing mijn ogen ergen anders naar te kijken. Even verderop amuseert zich een jochie, hij zal niet ouder zijn dan een jaar of acht, met een haaienvin op zijn rug. Hij heeft dikke pret en laat menig zwembadbezoeker ‘schrikken’. Als dat lukt, heeft hij een grijns van oor tot oor en schalt zijn aanstekelijke lach over het water.

De lucht is zwaar van de geur van zonnebrand en gefrituurd eten. We zijn omringd door zonliefhebbers. Gezinnen met peuters amuseren zich rondom het peuterbad en oudere kinderen leven zich uit op de glijbanen die in het aparte aquapark in overvloed aanwezig zijn. Vanaf een uur of twee gaat iedere middag de muziek wat harder en komt het entertainment, inclusief Romeo, de badgasten vermaken.
Na een laatste blik op hem besluit ik mijn mans advies op te volgen. Ik pak mijn tijdschrift op en verdiep me weer in andermans problemen.

Gealarmeerd door een ijselijke gil kijk ik op. De anders zo nonchalante houding van Romeo is verdwenen. De gedachte dat hij een volgend slachtoffer heeft gespot voor die avond, maakt snel plaats voor kippenvel en een hoge hartslag als ik het lichaampje naast de haaienvin zie drijven. Nog voor ik met mijn ogen kan knipperen, duikt Romeo het zwembad in en binnen enkele seconden tilt hij het levenloze lijfje op de kant en knielt hij ernaast.

 In een waas zie ik de ouders komen aansnellen, de moeder slipt en glijdt bijna zelf het water in. Ze probeert de jongen in haar armen te nemen, maar Romeo duwt haar kordaat weg en buigt zich over het slappe lichaam. Hij knijpt de neus van het kind dicht, plaatst zijn mond over de blauw aangelopen lippen en ademt een paar keer krachtig uit. Daarna duwt hij met twee handen op de kleine borstkas en het lichte gekraak van de ribben gaat door merg en been. Het is doodstil, iedereen lijkt zijn adem in te houden. Romeo blijft onverminderd doorgaan met de handelingen en dan, na wat uren lijkt, hoest de jongen amechtig een golf water op en begint te huilen.

Een collectieve zucht van opluchting volgt, op de achtergrond komt het geluid van een ambulance dichterbij. De moeder pakt haar zoon in haar armen, tranen stromen over haar wangen. Iemand komt met een grote handdoek en drapeert deze over moeder en zoon. De vader van de jongen steekt een hand uit en trekt Romeo, die hijgend en enigszins verloren op de rand van het zwembad zit, in een langdurende omhelzing. Als ze eindelijk loslaten, staan er tranen in hun ogen. Dan klinkt er een klap naast me. Mijn man slaat zijn handen ineen, steeds sneller en luider. Een aantal mensen volgen zijn voorbeeld en al gauw klinkt over het hele terrein een overdonderend applaus, het geluid resoneert tussen de bedjes en parasols. Romeo veegt zijn ogen droog en schuifelend neemt hij de ovatie in ontvangst. Hij lijkt niet goed te weten hoe hij zich een houding moet geven, maar dan breekt er een grijs door op zijn gebruinde gezicht. Terwijl het applaus langzaam wegsterft, maakt hij een diepe buiging en duikt dan weer met een salto het zwembad in.

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Debbie, mooi hoe je van de flirt Romeo de held Romeo maakt. Hij heeft terecht een applaus verdiend. Graag gelezen.
Er zijn een aantal zinnen waarvan de woordvolgorde me opviel. 

Mijn man kijkt me over zijn boek heen aan. --> Mijn man kijkt me aan over zijn boek.

‘Maar zelfs onze meiden vechten om zijn aandacht. Ze doen zelfs mee met aquajogging!’ ---> twee keer "zelfs" achter elkaar. Door in de eerste zin "zelfs" te gebruiken, leest het alsof het wel heel uitzonderlijk is. De tweede zelfs is wel logisch, want het benadrukt dat ze er wel veel voor over hebben.
Persoonlijk vind ik een "maar" aan het begin van een zin niet mooi. "Kijk onze meiden eens vechten om zijn aandacht. Ze doen zelfs mee ..."

Wees blij dat ze nog met ons op vakantie mee wíllen. ---> "op vakantie mee willen" vind ik minder mooi lezen. Ik zou eerder zeggen: dat ze nog met ons mee willen op vakantie. Of: dat ze nog met ons mee op vakantie willen.

Ik dwing mijn ogen ergen anders naar te kijken.  --> achter ergen hoort nog een s, maar de zin leest zo alsof je ogen een eigen leven leiden. 
Misschien: Ik dwing mezelf ergens anders naar te kijken. Of: Ik richt mijn ogen op iets anders.

Even verderop amuseert zich een jochie, hij zal niet ouder zijn dan een jaar of acht, met een haaienvin op zijn rug. ---> doordat je de hoofdzin uit elkaar trekt, leest het niet lekker. 
Even verderop amuseert een jochie zich met een haaienvin op zijn rug, hij zal niet ouder zijn dan een jaar of acht.

De vierde alinea haalt mij uit het verhaal. Is de informatie van waarde voor het verhaal?

Ik zie dat je Romeo overal cursief schrijft. Is dat omdat je hem zelf die naam hebt gegeven? Als naam kun je het gewoon schrijven, met hoofdletter. Een algemene benaming krijgt echter een kleine letter. Meestal gebruik je cursivering bij buitenlandse woorden of als je iets wil benadrukken.
aquajogging, aquapark ---> dit zijn algemeen geaccepteerde woorden en hoeven niet cursief.

Nog voor ik met mijn ogen kan knipperen, duikt Romeo het zwembad in en binnen enkele seconden tilt hij het levenloze lijfje op de kant en knielt hij ernaast. --> Ik zou achter zwembad een punt zetten en een nieuwe zin beginnen. Nu staat er twee keer "en" in de zin. Het haalt voor mij de vaart en de spanning uit de zin.
"het" staat hier ook cursief.

In een waas zie ik de ouders komen aansnellen  ---> komen aansnellen leest niet lekker. Misschien: De ouders komen aangesneld.

 

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Fief

@Fief: bedankt voor het lezen en je uitgebreide feedback. Ik ga er naar kijken.

Wat ik me afvraag: Romeo schrijf ik inderdaad met hoofdletter en schuin, want dat is de naam die de hp hem in gedachten heeft gegeven. Hoe kan ik anders laten overkomen dat het niet zijn echte naam is?

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoe kan ik anders laten overkomen dat het niet zijn echte naam is?

Je zou het in het begin van het verhaal kunnen vermelden.
‘Bah, wat een opschepper.’ In gedachten noem ik hem Romeo.
Maar misschien is Romeo ook niet de juiste benaming. Een casanova is juist iemand die vrouwen versiert. Bij een romeo denk je sneller aan een verliefde jongen.
 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

SchrijfDeb,

Mooi hoe je de lezer meeneemt van de vooringenomenheid naar de ingenomenheid. Dat rechtvaardigt de lange aanloop die ons in zomersferen brengt. Levendige details, zoals die krakende ribbenkast en het resonerende geluid.

Her en der zou je nog wat kleins kunnen bijschaven:

- mevrouw verdiept zich ook vóór het tijdschrift (alinea 4) al in andermans problemen. Als je het ironisch bedoelt, zou ik dat wat zwaarder aanzetten.

- 'Levenloze' in alinea 5 klopt feitelijk natuurlijk niet ('bewegingloze' wel), maar kun je min of meer verdedigen vanuit de perceptie van mevrouw; al blijft het iets anders dan 'dood/overleden/gestorven'.

- Her en der staan wat dubbele woorden elkaar in de weg: 'zelfs' in zin 3 en 'peuter' in alinea 4.

- Zelf vind ik de salto in de slotzin iets te kolderiek.

- Ik onderschrijf daarnaast de suggesties van Fief, behalve de eerste (over boek heen), derde (beginnen met 'maar'), zesde (haaienvin op zijn rug), zevende (ik vind juist dat de vierde alinea mooi broeit en een wending aankondigt), en tiende (komen aansnellen).

Ofwel: graag gelezen!

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als je niet weet hoe hij heet, of wel, en hem in gedachten een eigen naam toebedeelt, heet hij gewoon 'Romeo', 'Frits', 'Hendrik-Jan', etcetera.

Romeo's zijn agenten in burger die zich mengen onder een mensenmassa. Ik denk ook dat hij zich gedraagt als een casanova/rokkenjager/versierder.

En ik denk dat uit het verhaal wel duidelijk is wie je met Romeo bedoelt. Het is een overzichtelijk universum.

Lid sinds

1 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik zag het helemaal voor me gebeuren het verhaal. 
Kreeg ook echt even kippevel hoe je de reanimatie beschreef. 

 

De lucht is zwaar van de geur van zonnebrand en gefrituurd eten. We zijn omringd door zonliefhebbers. Gezinnen met peuters amuseren zich rondom het peuterbad en oudere kinderen leven zich uit op de glijbanen die in het aparte aquapark in overvloed aanwezig zijn. Vanaf een uur of twee gaat iedere middag de muziek wat harder en komt het entertainment, inclusief Romeo, de badgasten vermaken.

Het eerste deel van de vierde alinea vind ik ook wat lastig lezen het haalt je gedeeltelijk uit het verhaal. Ik denk wel dat het voor de sfeer een goede beschrijving is, maar ik vraag me af of je het op de juiste plek hebt neergezet? 

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

SchrijfDeb, een goed bedacht verhaal, de sfeer bij de ouders en de animatie in het zwembad knap neergezet. Ik sluit mij aan bij vorige opmerkingen ivm de naam Romeo. Geschiedkundig had die enkel oog voor zijn Julia. 
zeurtjes:
ergen---->ergens
grijs----->grijns

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Kruidnagel: dank voor het lezen en je uitgebreide feedback, fijn om een andere mening te horen. Altijd leuk om te merken dat iets bij de ene lezer wel overkomt hoe je het bedoelt en bij de andere niet.

@DesireeD: dank voor het lezen en je feedback. Ik ga eens nadenken wat ik met dat stuk ga doen.

@Gi: dank voor het lezen en je feedback. De naam Romeo is inderdaad waarschijnlijk niet juist, maar ik kon tijdens het schrijven niet meer op casanova komen, die ga ik dus waarschijnlijk nog wel aanpassen.

Lid sinds

2 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@ SchrijfDeb: knap geschreven verhaal. Jouw casanova zou je ook Don Juan kunnen noemen, die naam komt meer in de buurt van een vrouwenversierder. 

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Bijzondere man heb je: hij gunt de casanova zijn dochters, wijst jou erop dat hij niemand kwaad doet (terwijl je zelf zit te lekkerbekken op zijn sixpack en stiekem jaloers bent op je dochters), en na het redden van dat haaivinjong (schrok een badgast zo hard dat hij slaag kreeg?) het applaus initieert.

Een houdertje!

(leuk gespeeld met de verwachting!)

GG

 

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo SchrijfDeb,

 

Mooi verhaal, je hebt het mooi opgebouwd en je beschrijft de context erg fijn. Je trekt de lezer mee naar het zwembad en beschrijft het drama zodanig dat je het voor je ogen kan zien afspelen.

Goed en sterk neergepend.

Johanna