#415 - Oude bekende

Spannend uitgangspunt. Het verhaal loopt ook lekker. Ik mis wel de spanning. Toen ik het liedje Googlede, dacht ik, Aha, die toer. Die sensatie wil ik als lezer eigenlijk heel direct. Speelt ook mee dat de verhouding tussen de mannen niet duidelijk is: 'Na al die jaren zie ik hun gezichten nog haarscherp voor me' is best breed, en 'misschien gaat het goed' zelfs best lief. Nu lees ik het verhaal grotendeels als een winkeltransactie. Pas bij 'Dat wist ik al' kreeg ik de spanning te pakken en een Ferdi Elsas-gevoel. Ik denk in elk geval dat meer duidelijkheid het verhaal goeddoet.

Hallo Kruidnagel, bedankt voor je compliment en je observaties. Ik heb een zin toegevoegd waardoor ik hoop dat de spanning er eerder in zit.

THX

Hoi Taco, ik voel de dreiging, maar ik tast in het duister wat zich in het verleden afgespeeld heeft. De afgesneden pinken vertellen wel iets, maar laten nog veel over om te raden. Dat de visboer nog een karweitje af gaat maken, is wel duidelijk.
We mochten 500 woorden gebruiken, dus je hebt er nog genoeg over om iets meer te verduidelijken. Ik verheug me erop.

van de meeste weet ik ---> meesten

Dag tacotijsma, 

Dank voor je inzending.

Het eerste wat mij opvalt is de vragen die bij mij ontstaan. ‘[...] ik hoop voor hem dat het niet wederzijds is’, is bijvoorbeeld een uitspraak die mij doet afvragen wat er precies aan de hand is. Hier mag je best wel iets meer woorden aan vuil maken. Is het hoofdpersonage boos of bang bijvoorbeeld? Dit komt later wel naar boven, maar we weten niet precies waarom en hoe of wat. Je mag best iets meer informatie geven of een grotere climax laten ontstaan. 

Aan de andere kant schrijf je wel gedetailleerd op werk mes er wordt gebruikt en dat de makreel gefileerd wordt. Dit lijkt soms een beetje uit balans te zijn, aan de ene kant veel detaillering, en aan de andere kant ga je met grote stappen door het verhaal heen.

Dan nog een taalkundige opmerking: de deurbel die de eerste klant aankondigt, is geen mooie zin. Soms werkt personificatie goed, maar in dit geval werkt het eerder verwarrend. 

Ik hoop dat je hier iets aan hebt. 

Groetjes,

Anna 

Hoi Taco,

ik vond het een leuk verhaal, deed me ergens denken aan 'De Timmerman' van een heel aantal weken geleden. Toen ik het lied opzocht, bleek het toch iets anders in elkaar te zitten.

Op sommige momenten herhaal je te snel een zelfde woord.
'Ik herken hem' en 'of er herkenning doorbreekt' > 2x herken
Hij kijkt naar het mes en bliksemsnel kijkt hij naar mij > 2x kijk

'Van de meeste' > moet dat niet 'van de meesten' zijn?

Een taalkundig foutje dat ik veel zie bij Nederlanders. In de zin: Zenuwachtig pakt hij een pasje en legt die op het apparaat, is pasje een verkleinwoord, dus een 'het' woord en dan moet die ---> dat worden. 
Verder een kort maar spannend stukje waar de lezer alle kanten mee op kan. 

 is pasje een verkleinwoord, dus een 'het' woord en dan moet die ---> dat worden. 

dit mag ook.

Allen, dank voor het lezen en jullie opmerkingen en complimenten. Dit is een lastige opdracht. Het lastigste deel is dat je het verleden niet mag beschrijven. @SchrijfDeb: jij hebt het goed gezien, ik had inderdaad "De Timmerman" in mijn hoofd die na een mooie carriere bij de motorbende een eerlijk beroep heeft opgepakt. En dan verschijnt er ineens 1 van zijn slachtoffers ...

@Kruidnagel:Ferdi E, dat is lang geleden. Zoals vaker heb ik dit verhaal te snel gepost. Je hebt gelijk dat er best meer woorden in kunnen.

@Fief: Fijn dat de dreiging over komt. Zelf vind ik het lastig om de spanning of dreiging van een eigen verhaal te voelen zodra je het geschreven hebt.

@Anna: Dank voor je analyse. Fijn dat de vragen ontstaan, dan blijf je lezen tenslotte. Ik ben op dit forum gedrild in steeds minder woorden te gebruiken. Wellicht sla ik er in door.

@Gi: Syntax is niet mijn sterkste kant helaas. Fijn dat de spanning voelbaar was. Ik denk dat er nog wel een keer een wat langer verhaal gaat komen over "De Timmerman". Er broeien allerlei scenes in mijn hoofd.