Lid sinds

1 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#415 - Eerste ontmoeting (herzien)

Sanna zit met haar moeder, Els, op een terras in het centrum van Groningen. Sanna heeft een muntthee met honing, haar moeder heeft gember thee. ‘He mam, hoe heb jij papa’s ouders leren kennen?’ vraagt Sanna opeens met een nieuwsgierige, maar ook licht gespannen blik. ‘Waarom wil je dat weten?’ Vraagt Els verbaasd aan Sanna. ‘Nou ik heb sinds kort een vriendje, Pierre, en volgende week ga ik met hem mee naar zijn ouders. Zegt Sanna, al roerend in haar thee. Els kijkt fronsend naar Sanna, maar begint dan toch te glimlachen. ‘Wat leuk.’ Zegt Els. ‘Nou ik zal je vertellen hoe ik je vaders ouders heb leren kennen. Begint Els. ‘Papa en ik hadden een maand of drie verkering toen we op een zaterdag naar hen toe gingen voor een gezellige middag. Ook je oom en tante waren er. Het was leuk en ik zou blijven eten. Aangezien we toen nog geen sms of whatsapp kende moest ik mijn ouders bellen. Ik vroeg aan papa waar de telefoon was en hij leidde mij de weg. Daarna ging hij terug naar de tuin, waar de rest ook was.’ Els stopt met vertellen en staart voor zich uit met een verdrietige blik, een blik die zij ook wel eens heeft als oom Bas bij haar in de buurt staat. Sanna wacht even of haar moeder verder gaat met vertellen, maar het blijft stil. ‘Mam, wat is er?’ vraagt Sanna voorzichtig. Els kijk weer naar Sanna en antwoordt met een licht trillende stem. ‘Er is niets, ik hoop alleen dat wat mij is overkomen jou niet gebeurt, want dat vergeet je nooit. De pijn die het mentaal bij je achterlaat. Maar goed ik ben blijven eten en daarna naar huis gegaan.’ Daarna blijft Els stil en nipt aan haar thee. Ze denkt terug aan de ontmoeting met haar zwager. Als ze er alleen al aan denkt voelt ze zijn grote handen over haar lichaam heen gaan en krijgt ze kippenvel op haar armen. Els schudt haar hoofd om weer terug te gaan naar het nu. ‘Maar Sanna, hoe heb jij Pierre leren kennen.’ Vraagt Els. ‘Via tinder ben ik hem tegengekomen.’ Els kijkt verbaasd naar Sanna en antwoordt ‘als je maar wel voorzichtig doet.’ Versie 1

Sanna zit met haar moeder, Els, op een terras in het centrum van Groningen.  Sanna heeft een muntthee met honing, haar moeder heeft gember thee.  
‘He mam, hoe heb jij papa leren kennen?’ vraagt Sanna opeens met een nieuwsgierige, maar ook licht gespannen blik.  
‘Papa leren kennen, dat is lang geleden.’ zucht haar moeder ‘Ongeveer 20 jaar geleden op het station hier in onze studententijd, terwijl wij moesten wachten op de bus. Tijdens het wachten sprak hij mij aan en we raakten aan de praat. In de bus gingen we naast elkaar zitten om verder te praten. Hij moest er eerder uit dan mij, maar gaf hem nog wel zijn telefoonnummer. En dat was niet zoals nu een mobiel telefoonnummer, nee het huisnummer van zijn ouders.’ verteld Els uitgebreid. Sanna kijkt haar moeder vragend aan. ‘En toen?’ 
‘Nou…’ verteld Els verder. ‘Ik heb een paar dagen gewacht en toen heb ik de stoute schoenen aangetrokken en heb ik gebeld. Gelukkig kreeg ik direct hem zelf aan de lijn, anders had ik niet geweten wat ik had moeten zeggen.’ zegt Els blozend. 
‘We spraken een paar keer af en toen nodigde hij, mij bij zijn ouders thuis uit. Op een mooie zonnige zaterdag ging ik ernaartoe. Naast zijn ouders waren ook je oom en tante thuis.  Het was een hele gezellige middag en ik zou blijven avondeten. Aangezien we toen nog geen sms of whatsapp kende moest ik mijn ouders bellen om te zeggen dat ik zou blijven eten. Ik vroeg aan papa waar de telefoon was en hij leidde mij de weg. Daarna ging hij terug naar de tuin, waar de rest ook was.’ Els stopt met vertellen en staart voor zich uit met een verdrietige blik, een blik die zij ook wel eens heeft als oom Bas bij haar in de buurt staat.  
Sanna wacht even of haar moeder verder gaat met vertellen, maar het blijft stil.  
‘Mam, wat is er?’ vraagt Sanna voorzichtig. Els kijk weer naar Sanna en antwoord met een licht trillende stem. ‘Er is niets. Ik zal nog even verder gaan met mijn verhaal. Na het bellen ben ik teruggegaan en hebben we nog een gezellige avond gehad en was dit toch wel het begin van alles 
‘Maar waarom wil je dit eigenlijk weten?’ vraagt Els nieuwsgierig aan Sanna.  
‘Nou, morgen ga ik naar de ouders van Pierre toe.’ zegt Sanna blozend.
Els kijkt Sanna vragend aan en vraagt ‘En wie is Pierre dan?’ 
Ehm mijn vriendje sinds een paar weken.’ antwoord Sanna.  
‘Aha dat verklaart je vreemde gedrag, doe je wel voorzichtig Sanna. Sommige jonge mannen kunnen bepaalde dingen doen’ Waarschuwt Els haar, denkend aan dat wat er gebeurd is tussen Bas en haar tussen het telefoongesprek en het teruggaan naar de tuin. Nu nog krijgt ze de huiveringen als ze eraan denkt en voelt ze hoe hij haar betast met zijn grote handen. Els schudt even haar hoofd om de gedachten kwijt te raken en hoort ze Sanna zeggen;  
‘Ja mam zal ik doen, beloofd.’ 

 

Lid sinds

2 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Desiree, Een mooi gegeven:  het vertellen van deze eerste ontmoeting van moeder met Sanna's vader. Bij de zin: Els stopt met vertellen...voel je aankomen dat het 'niet vertelde' over Bas gaat. Voor mij had het iets beeldender geschreven mogen worden.

' Hij moest er eerder uit dan mij' moet zijn 'dan ik'.

later schrijf je in twee elkaar opvolgende zinnen ' zou blijven eten', misschien kan je de tweede keer een andere woordkeuze maken?

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Desiree, het kost mij moeite in het verhaal te komen. Ik sluit me bij Elrie aan dat het beeldender geschreven mag worden. Ik heb het idee dat je je verhaal ook te snel geplaatst hebt. Technisch gezien verdient het nog de nodige aandacht. De interpunctie klopt her en der niet of ontbreekt. Er staan ook een aantal d/t fouten in.

He mam ---> Hé mam

Hij moest er eerder uit dan mij, maar gaf hem nog   --> ... dan ik, maar gaf mij ...

En dat was niet zoals nu een mobiel telefoonnummer, nee het huisnummer van zijn ouders.’ verteld Els uitgebreid. --> Ik zou "nee, .... ouders" weglaten. Je zegt het al in het eerste gedeelte.
De punt achter ouders moet een komma zijn en vertelt met een t. Ook in de zin erna. (ezelsbruggetje: zet het werkwoord lopen ervoor in de plaats, dan zie je meteen of het met d of t geschreven moet worden.  Vertelt (loopt) Els uitgebreid.)

Els kijkt Sanna vragend aan en vraagt ‘En wie is Pierre dan?’ --> achter vraagt hoort een dubbele punt.
Ehm mijn vriendje sinds een paar weken.’ antwoord Sanna.  --> voor Ehm hoort nog een ah-teken. Kijken op de volgende link eens naar de interpunctie bij gesproken teksten;
https://onzetaal.nl/taalloket/aanhalingstekens-en-leestekens

toen nodigde hij, mij bij zijn ouders thuis uit. ---> de komma mag weg

... en antwoord met een licht trillende stem ---> antwoordt 

ik zou blijven avondeten.  ---> mooier leest het: ik zou blijven eten

denkend aan dat wat er gebeurd is tussen Bas en haar tussen het telefoongesprek en het teruggaan naar de tuin.  -->  actiever leest het: wat er gebeurde 
Deze zin leest niet lekker. Twee keer tussen. 
Misschien: ... wat er gebeurde tussen Bas en haar die middag in de tuin. 

Lid sinds

4 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi DesireeD, 

Bedankt voor je inzending. Ik heb een aantal tips voor je. 

Het is op het eerste gezicht een voorspelbaar en niet zo’n spannend verhaal. Het verhaal is niet relevant omdat het niet in het heden gebeurt. Er spelen te veel thema’s die beter uitgewerkt konden worden dan zo even benoemd. De vertelde tijd is erg lang voor zo’n korte tekst. Ik zou flink wat jaren schrappen of enkel benoemen, en inzoomen op een boeiend stuk van de tekst. 

Dat de ontmoeting tussen de ouders van de hoofdpersoon romantisch en leuk was, kan net zo goed in één zin beschreven worden. Het voegt verder niets toe als daar verder niets is gebeurd.

Ook zou ik het verhaal niet als een vertelling opschrijven, dat is nogal saai. 

Dan nog wat taalkundige opmerkigen: het woordje moet met een accent aigu geschreven worden. Bij de dialoogzinnen valt het mij op dat je punten gebruikt, om vervolgens met een kleine letter verder te gaan. Dan wordt het in plaats van 

.’ ,’ 

Ik hoop dat je er iets mee kunt. 

Groetjes,

Anna

Lid sinds

1 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi

Dank voor jullie feedback ik ga er mee aan de slag en zal dan een herziene versie plaatsen. 

Vind het eerlijk gezegd wel een lastige opdracht, maakt het wel weer uitdagend 😊