# 414 Willkommen! Bienvenue! Welcome!
‘Wie kent niet het lied uit de musical Cabaret met in de verfilming ervan Liza Minnelli in haar glansrol van Sally Bowles. De thema’s die aan bod kwamen zoals verdoken homoseksualiteit, drugsgebruik en prostitutie waren niet meteen welkom bij de musicalliefhebbers. Bij de première liep een deel van het publiek de zaal uit.’
Hans legt het magazine terzijde. Hij heeft er enkele recensies op nagelezen voordat hij binnenkort op het podium staat als Brian Roberts, de homoseksuele tegenspeler van Sally. De musical wordt al meer dan vijfenvijftig jaar opgevoerd. Decennia later is de gebrachte boodschap nog actueel en krachtig. Elke generatie heeft nieuwe elementen aangebracht die het verhaal telkens weer verrassend en vernieuwend laten overkomen. In het Londense West End worden de voorstellingen aangekondigd met de tekst: In a time when the world is changing forever, there is one place where everyone can be free. Welcome to the Kit Kat Club. Come hear the music play.
Het theater waar Hans optreedt ligt ver van het beroemde West End vandaan, maar ook in het provinciestadje loopt de verkoop van tickets als een trein. Na de eerste voorstelling volgt een staande ovatie, ook al moet erbij verteld worden dat het publiek van tegenwoordig nogal snel opveert bij het applaudisseren. Dat gebeurde vroeger slechts bij zeer uitzonderlijke prestaties.
Op de tiende avond is er bij bepaalde scènes geroezemoes in de zaal. De security verwijdert een aantal jongeren. Na de alweer succesvolle voorstelling loop Hans een beetje euforisch via de artiestenuitgang naar zijn wagen.
“Vuile flikker”, roept een groepje jongeren die hem opwachten in de donkere steeg naast het theater. Hans stapt resoluut door, maar wordt al snel ingehaald en omsingeld door drie kereltjes die op het eerste zicht nog minderjarig zijn.
“Heb je het gehoord van de Russen die Oekraïense soldaten hun piemeltjes afsnijden?” vraagt één van de aanvallers.
“Zullen we dat bij jou ook eens uitproberen, dan zing je straks geen toontje lager, maar hoger”, giert een ander.
“Hier heb je alvast een voorsmaakje”, zegt een derde terwijl hij Hans hard in de onderbuik treft.
Hans weert zich en deelt zelf enkele rake klappen uit. Dan valt hij op de grond en voelt hoe twee boefjes hem vasthouden terwijl een derde hem schopt, tot ze plots wegstuiven.
“Gaat het?” hoort hij. Wanneer hij opkijkt herkent hij Mark en Jonas, twee lichtmonteurs uit het theater. Mark helpt Hans recht, die nog amper op zijn benen kan staan.
“Die hebben je serieus te grazen genomen”, zegt Jonas. “Wat wilden ze eigenlijk?”
Hans zegt dat hij het niet weet, maar dat hij vermoedt dat zij het waren die tijdens de voorstelling heibel maakte en uit de zaal werden verwijderd.
Mark en Jonas verzekeren er zich van dat Hans volledig in orde is en begeleiden hem tot aan zijn wagen.
Van de aanvallers is geen spoor meer te bekennen.
“Gek toch”, zegt Jonas, “en dan zingen jullie bij aanvang nog zo hard dat iedereen welkom is!”
Hoi Schmetterling, Een mooi…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Hoi Schmetterling,
Een mooi gekozen onderwerp voor dit thema!
Ik vind de invulling ervan wat aan de magere kant, omdat de achtergrond van de musical zelf meer aandacht lijkt te krijgen dan de eigenlijke gebeurtenissen in het verhaal (van Hans). De tweede alinea had teruggebracht kunnen worden naar een enkele zin waarin duidelijk wordt dat Hans optreedt in een tijd, plaats of met een versie van de musical waarin de inclusiviteit wordt benadrukt. Dat gebeurt ook in het grootste deel van de derde alinea: het gaat vooral over de musical Cabaret als begrip, niet over een afzonderlijke (reeks) voorstelling(en) waaraan Hans meewerkt.
Dat schept afstand met Hans als hoofdpersoon, waardoor je zijn karakter niet echt leert kennen en dus ook niet zo makkelijk Hans' verhaal inkomt.
Nu wordt hij plotseling in elkaar geslagen door een aantal homohaters en het is niet zeker of Hans zelf al dan niet homoseksueel is. Wat zijn geaardheid ook is, hoe dan ook zal dat gezien de geschiedenis van Cabaret iets extra ironisch bij hem teweeg brengen.
Als hij hetero is, dan wordt hij mishandeld vanwege een rol, niet vanwege zijn persoonlijke geaardheid. Dat is heftig. Maar als hij wel homoseksueel is, dan is dat misschien wel extra vernederend voor hem. Die uitwerking en die diepgang mis ik nu.
Dan had Hans zelf -ongeacht wat zijn geaardheid is met bovenstaande mogelijke gedachten zelf die conclusie kunnen trekken die de lichtmonteurs nu uitspreken.
Als je de hoofdpersoon bepaalde 'conclusies' kan laten trekken over de sfeer of symboliek van een verhaal is dat altijd beter dan dat een relatieve buitenstaander te laten doen. De hoofdpersoon staat dichter bij het verhaal en dat geldt dus ook voor zijn belevingen. Dat werkt door op hoe de lezer een tekst leest.
Het verhaal is zeker niet onaardig! Ik denk alleen dat je er wat meer uit had kunnen halen.
Groet,
Nadine
Dank je Nadine voor de…
Lid sinds
2 jaar 9 maandenRol
Dank je Nadine voor de uitgebreide FB. De achtergrond van de musical is nodig om het vervolg te kunnen begrijpen. In de tweede alinea vond ik het belangrijk aan te geven hoe brandend actueel het thema nog steeds is. De jongeren zijn voor de titel en de affiche met de schaars geklede Sally naar de voorstelling gekomen. Ze hebben zich mede door de bekende intro zeer welkom gevoeld. Pas als ze later door krijgen dat er ook van homoseksualiteit sprake is, pikken ze dit niet en zetten de boel op stelten. Ze willen zich wreken omdat ze uit de zaal zijn gezet en dus plots niet meer welkom waren. In al hun naïviteit, ze worstelen zelf nog met hun seksualiteit, wie weet zijn ze zelf wel homoseksueel, richten ze hun pijlen op de acteur die de rol van homo vertolkt. De geaardheid van Hans doet hier niets ter zake. Hij had inderdaad in de plaats van een van de lichtmonteurs de slotzin kunnen uitspreken, maar zelf komt hij in het verhaal niet aan het woord. Daarnaast is het uiteraard mijn bedoeling om de aandacht te vestigen op de film en de musical voor wie hem niet zou kennen. Benieuwd naar reacties van de collega's.
Hoi Schmetterling, Je hebt…
Lid sinds
6 jaar 8 maandenRol
Hoi Schmetterling,
Je hebt een goed en mooi uitgangspunt gekozen voor jouw verhaal. De eerste twee alinea's voelen een beetje aan als een documentaire. Ik zou graag meer van Hans willen weten in dit verhaal. Waarom heeft hij deze rol gekregen/gekozen? Het is goed geschreven, maar ik had zelf andere keuzes gemaakt om het persoonlijker te maken.
Jurrit, schrijven is…
Lid sinds
2 jaar 9 maandenRol
Jurrit, schrijven is inderdaad keuzes maken. Zoals ik al aan Nadine schreef, vond ik het nodig wat uitleg te verschaffen over de musical en de film aan hen die hem mogelijk niet zouden kennen. Ik wilde niet zozeer Hans op het voorplan zetten dan wel de thematiek van het stuk aan bod laten komen en het feit dat die nog/weer zeer actueel is.
Beste Schmetterling., ik…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Beste Schmetterling.,
ik las het verhaal met veel interesse, de uitleg was boeiend geschreven. Ook over Hans had ik graag meer geweten. Jammer dus dat je geen 800 woorden had.