Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#413 - Vroeger

 

Vroeger

'Vroeger toen ik jong was.'
'Ja opa, dat weet ik nu wel!'
'Nog brutaal ook jongen, vroeger kreeg je daar een pets voor op je vingers.'
'Ja,maar...,
'Ook voor het in de rede vallen, jongen.'
'Ja maar, ik wilde vragen of u weet wat we vanavond eten.'
'Hussen met je neus ertussen.'
'Wat is dat nu weer?'
'Dat gaf mijn moeder vroeger altijd als antwoord.'
'Zeg dat dan gewoon opa, vroeger is voorbij.'
Opa kijkt Niels aan terwijl zijn ogen zich naar binnen richten. Als Niels die blik ziet, vraagt hij aan opa of hij iets meer over vroeger wil vertellen. Zijn grootvader veert op en begint te vertellen over zijn kindertijd. Alles was anders in die tijd, hij kwam uit een streng katholiek gezin. Niels waagt het niet om er nu tussen te komen. Hij luistert aandachtig, zodat hij misschien later nog wat kan vragen. Hij begrijpt ook niet alles, maar dat maakt hem niet uit. Alles is beter dan opa's afgebeten antwoorden.

'We kunnen eten,' komt oma's stem vanuit de keuken. Opa praat nog even door, maar gelukkig hoeft Niels hem niet te waarschuwen, dat doet Oma's luide stem als ze de tweede keer roept: 'eeeten!'
Niels kijkt met grote ogen hoe opa herrijst, als zijn sta-op-stoel in beweging komt. Als oma even later de borden vol schept, zegt opa:
' Niet beginnen voordat iedereen heeft, zo hoorde dat vroeger.'
 Na twee happen roept Niels:
'He opa, we eten geen hussen met je neus ertussen, dit is spinazie met zand ertussen.'
'Ja jongen, oma's ogen zijn niet meer wat ze geweest zijn.'

 

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Grappig verhaal, Elrie. Mooi hoe je op het eind het zand er nog bijhaalt. Ze hebben in ieder geval wel verse spinazie. Misschien had opa kunnen antwoorden: 'Ach jongen, zand schuurt de maag.' Dan blijf je bij uitdrukkingen van vroeger. Zand tussen de spinazie heeft niet zozeer te maken met dat je het niet ziet. Ook bij iemand die het wel goed ziet kan er zand tussen de spinazie achterblijven als je het niet goed wast.
In ieder geval een leuk verhaal. Met plezier gelezen.

'Ja maar,'  ---> de zin wordt door de opa afgebroken. Dat kun je weergeven met een beletselteken. Achter ja hoort nog een komma.
Ja, maar ...,'

'Hussen met je neus ertussen.' ---> ik herken het. Mijn vader zei dat ook altijd. Of hij zei: "Hassietas foelietas". Net zo vaag.

'Zeg dat dan gewoon opa, vroeger is voorbij.' ---> Ik zou hier twee zinnen van maken.
'Zeg dat dan gewoon, opa. Vroeger is voorbij.'

Opa kijkt Niels aan terwijl zijn ogen zich naar binnen richten. ---> dit is onmogelijk. Hij draait zijn ogen naar boven, maar naar binnen richten is anatomisch niet te doen.

Als Niels die blik ziet vraagt hij aan opa  ---> achter ziet hoort een komma. Ziet en vraagt horen niet bij elkaar.

We kunnen eten.' komt oma's stem vanuit de keuken. ---> de punt moet een komma zijn.

als ze de tweede keer roept: 'eeeten!' ---> een gesproken zin na een dubbele punt begint met een hoofdletter. De drie e's achter elkaar maken de uitroep niet duidelijker. Gewoon 'Eten!' leest mooier en is net zo duidelijk.

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank Gi voor je fijne reactie.

Dank Fief voor het zorgvuldige lezen. De door jou genoemde leestekens heb ik aangepast.

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Elrie,

Leuk verhaal en het zand heb je er op originele wijze in verwerkt. Ik liep net als Fief aan tegen de ogen van opa. Ik neem aan dat hij scheel kijkt. Ook meng je aan het einde van de eerste alinea de perspectieven van opa en Niels door elkaar. Ik zou één standpunt kiezen (bij voorkeur die van Niels) en dan van daaruit de tekst rondom de dialoog uitwerken. 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Jurrit, dank voor je reactie, ik ga ermee aan de slag. De ogen die zich naar binnen richten van opa zijn figuurlijk bedoeld, scheelheid heb ik hem niet mee belast.

 

@ John Doe, je hebt denk ik wel gelijk!

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Je hebt een leuk conflictje tussen opa en Niels dat mooi toont hoe de relatie is tussen beide en de afwegingen van Niels. mooi detail hoe hussen met je neus ertussen analoog is aan het zand tussen de spinazie.