Geen afbeelding
Jurrit

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#413 Bespiegeling

 4 augustus 2022 - 9:00

 

Nadat het glazen reservoir zich volledig heeft gevuld draai ik de zandloper om. Gestaag zakt het zand door de smalle verbinding naar het onderste reservoir. De mulle massa zorgt ervoor dat mijn spiegelbeeld duidelijk te zien is. Jaren vol zorgen hebben groeven achtergelaten in mijn gezicht. Gebrek aan eetlust en verwaarlozing van mijn gezondheid hebben ervoor gezorgd dat met het verdwijnen van de elasticiteit ook de laatste restjes jeugdigheid mijn gelaat hebben verlaten.

In het onderste reservoir vormt zich al een aanzienlijk heuveltje. Terwijl het zand verder zakt vervaagt mijn spiegelbeeld waar het glas weer doorzichtig wordt. Als eerste lost mijn haar op. Ik zie hoe daarna langzaam mijn voorhoofd verdwijnt in het niets. Ik kijk mezelf strak in de ogen. De kleur kan ik niet onderscheiden, maar het zijn doorleefde ogen die veel mee hebben gemaakt. Uit alle macht probeer ik ze met mijn blik vast te houden terwijl de zwaartekracht zijn meedogenloze werk doet.

Mijn neus kan mij niets schelen, die is toch al verloren. Gebroken tijdens verschillende ruzies markeert hij als een scheve zerk mijn nederlagen. Mijn mond is het laatste bastion dat weerstand probeert te bieden. Laat mij die alsjeblieft houden. Alle keren dat ik lief heb gehad en bemind, voerde mijn mond het hoogste woord. Wat moet ik zonder mijn dierbare lippen? Genadeloos gaat de tijd verder en laat mij achter. Slechts een vage schim echoot in het lege reservoir.  

 

Profile picture for user Fief
Fief

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 augustus 2022 - 12:16

Hoi Jurrit, mooi hoe je het proces van de zandloper gebruikt om het verstrijken van de tijd weer te geven, toch krijg je me pas in de laatste alinea echt mee.

Jaren vol zorgen hebben groeven achtergelaten in mijn gezicht. ---> als je een zin als deze actiever schrijft, leest het beter.
Jaren vol zorgen lieten groeven achter in mijn gezicht. 

Alle keren dat ik lief heb gehad of bemind voerde mijn mond het hoogste woord. ---> deze zin klopt niet helemaal volgens mij. Achter "bemind" hoort naar mijn idee nog het woord "werd", anders klopt de samentrekking niet of het is dubbelop. Er moet in ieder geval een komma vóór "voerde" staan.
Misschien mooier: Alle keren dat ik liefhad of bemind werd, voerde mijn mond het hoogste woord.

Genadeloos gaat de tijd verder en laat mij achter. Slechts een vage schim echoot nog in het lege reservoir.   ---> Je beschrijft in het verhaal hoe je beetje bij beetje verdwijnt, maar als je achterblijft, ben je nog niet verdwenen. Het woordje "nog" mag je weglaten, het voegt niets toe. Misschien:
Genadeloos gaat de tijd verder tot slechts een vage schim echoot in het lege reservoir.  

Geen afbeelding
Jurrit

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 augustus 2022 - 8:00

Hoi Fief,

Dankjewel voor je reactie en goede opmerkingen. Ik heb een aantal aanpassingen gedaan. De laatste zin met het achterblijven laat ik staan (nog heb ik wel weggehaald :)). Ik probeer ermee te zeggen dat het lichaam achterblijft, maar de herinnering blijft. 

Profile picture for user SchrijfDeb
SchrijfDeb

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 augustus 2022 - 8:14

Hoi Jurrit, 

mooie insteek van de opdracht. Je had mij vanaf het begin mee. 
Wat betreft spelling heeft Fief alles al benoemd, denk ik.

 

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt
Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 augustus 2022 - 12:42

Graag gelezen en het ouder worden heel beeldend gemaakt. We krijgen pas in het laatste alinea meer over de levenswandel door details over de neus en de mond te horen. Ik denk dat je dat eerder mag doen.