Lid sinds

2 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

# 412 Dag Papa

Gynaecoloog Dan Vanderkindere heeft  zijn naam niet gestolen. In de jaren dat het nog wettelijk verboden was,  experimenteerde hij op het vlak van kunstmatige inseminatie. Voor een aantal zorgvuldig uitgekozen  stellen met vruchtbaarheidsproblemen trachtte hij hun kinderwens te vervullen. Daarvoor had hij uiteraard personen nodig die hem zaadcellen bezorgden. Binnen zijn vriendenkring ging hij op zoek naar mannen die reeds gezonde kinderen op de wereld hadden gezet. Nadat de wetgeving, mede door zijn hulp en resultaten, werd aangepast ,werd hij trouwens een autoriteit op het gebied van de Reproductieve Geneeskunde.

Robert, mijn vriend nodigde mij uit op een etentje waarop ook de gynaecoloog aanwezig is. Mijn vriend heeft twee flinke zonen en ik ben net vader geworden van een tweede dochter. De jonge dertiger praat honderduit en charmeert me met zijn verhalen over de woordenschat die zijn klanten gebruiken wanneer ze op consultatie komen. 
“Robert is een van mijn toeleveranciers”, zegt Dan. De dokter kiest zorgvuldig spermadonors onder mensen die hij kent en al kinderen hebben.
“Weet je nog die keer in de winter”, lacht Robert. “Ik had het potje met zaadcellen in de koffer van mijn wagen gelegd. Toen ik arriveerde vloekte Dan.“
Het sperma bleek zo goed als bevroren en onbruikbaar. Pijnlijk, vermits de patiënte op dezelfde dag ontboden werd, moest er een nieuwe afspraak met haar worden gemaakt.
“Ik heb een touwtje aan het spermabuisje bevestigd”, grapt Robert. “Voortaan draag ik het om mijn nek op mijn hart.”

De manier waarop de dokter over de problemen van zijn patiënten praat laat een diepe indruk na en bij het afscheid spreek ik met hem af dat ik eenmalig als donor zal fungeren.

Het is nu  vele jaren later en ik las onlangs dat Dr. Dan Vanderkindere op emiraat is gegaan. Tijdens een afscheidsplechtigheid loofden collega’s uit binnen- en buitenland zijn pionierswerk. Ik dacht terug aan mijn donorschap en plots kwam ik tot het besef dat er ergens op de wereld mogelijk een extra nakomeling van mij ronddwaalt. Mocht zij of hij ooit bij mij aanbellen, ga ik haar of hem met open armen ontvangen. Stel je voor: een halfbroer of halfzus voor mijn dochters en een extra oom of tante voor de kleinkinderen.

 

 

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Schmetterling,

Een leuke invulling van de opdracht! Het is qua woordenaantal misschien wat kort, zoals je zelf al zei. Maar ik mis niet per se een extra aanvulling in dit stuk. Je verhaal vertelt wat het moet vertellen. 
De inleiding over de carrière van de arts geeft precies genoeg draagvlak om tot het slot te komen. Het is misschien niet - bij gebrek aan beter woord-  dramatisch als ontknoping, maar dat hoeft ook niet altijd. Dit verhaal leest gewoon prettig. 

Goed gedaan! 

Groet, 

Nadine 

Lid sinds

2 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank je Nadine voor de FB. Als er plots een zwaar aan de drugs zittende kerel aan de deur van de hp had gestaan, die beweerde zijn zoon te zijn, zou er inderdaad meer dramatiek in geschuild hebben. ;-) Maar ik wilde aantonen dat de 800 woorden niet perse moesten gebruikt worden om een verhaal te kunnen vertellen.