# 411 Schapen (met herschrijf)

Dag Gi,

Er zijn een aantal dingen die mij opvallen aan de tekst. In het algemeen zou ik je willen aanraden meer gebruik te maken van het agadium Show don’t tell. Uit je dialoog zijn bepaalde zinnen te schrappen, omdat het voor de lezer al duidelijk is wat er aan de hand is. Door bepaalde emoties te laten zien, kan de lezer zich beter inleven. Je zou bijvoorbeeld de laatste dialoogzin uit de eerste passage weg kunnen laten. Eventueel zou je je personage nog kunnen laten zuchten, resoluut opstaan et cetera, dat dekt de lading ook. We snappen allemaal dat het hoofdpersonage hierdoor beledigd is.

Daarnaast vind ik de dialoog niet erg realistisch. Aan de ene kant is het aannemelijk dat als een huwelijk slecht loopt, de partners niet op de hoogte zijn van elkaars vrienden. Maar als we daarna lezen dat het personage eerst niet wist wie Johan was, en vervolgens blijkt dat ze met hem heeft lopen flirten, en wel degelijk snel iemand voor zich ziet, is dit niet heel geloofwaardig. Ook vind ik dat er best ‘forse’ beledigingen plaatsvinden waar de (inmiddels) ex-partners niet erg boos van lijken te worden. Ik ben erg benieuwd naar de lichaamshouding van de twee personages.

Wat ik wel sterk vind aan je dialoog is het cynisme wat duidelijk te proeven is.

Dan nog een aantal taalkundige opmerkingen: op de kop getikt, betekent ‘een buitenkansje kopen’. Is dit ook echt wat je uit wilt drukken? 

En; de stilte is om te snijden.

Kortom: probeer te bedenken wat noodzakelijk is voor je verhaal en laat dat zien, succes!

Groetjes,

Anna 

Dag Anna, ik vermoed dat Anna Strijbos en Anna.saffier één en dezelfde persoon zijn en dat je dus de coach bent? 

@ Anna, Dank je wel voor de snelle reactie. Eindelijk eens een coaching die er toe doet. Dit is een feed back waarmee men aan de slag kan gaan. Ik ga een herschrijf proberen met (nog) wat meer show. Dat Annemie Johan niet zou kennen is natuurlijk gespeeld en pure treiterij. Dat blijkt ook wanneer ze zich herinnert dat hij zelfs een 'eenzijdige' affaire had met haar beste vriendin.

Hoi @Gi, 

Dat klopt, ik ben de schrijfcoach van deze week. Bedankt voor de lovende woorden! Erg veel succes gewenst met de herschrijfronde. 

Leuk stuk! 

Ik vind het alleen een beetje moeilijk dat je niet meteen verteld wie wat zegt. Dat het Henk is, wordt later pas duidelijk. Daarmee worden de namen Erika en Johan eerder genoemd dat Henk. 

Het gebruik van "Deftig" op deze manier is nogal Vlaams.

Lucas

@ Anna: hoop dat mijn herschrijf beter overkomt
@ Ikruijsw: Dank je. Ik denk dat de nieuwe versie duidelijker is. Als  'deftig' niet op die manier gangbaar is in Nederland, wat stel je dan voor in de plaats?  

Gi,

In Nederland zeg je 'net' voor 'deftig'. Een deftige dame betekent in het Nederlands een dame die doet alsof ze van hogere stand is. Althans, dat is zoals ik het zou beschrijven. In Vlaams is het woord veel gebruikelijker. Overigens heb ik geen probleem met Vlaams, omdat ik niet zover van de grens woon, maar Nederlanders zullen het misschien anders begrijpen.

Lucas

Dag Gi, 

Nog even wat korte opmerkingen aangaande je nieuwe versie. 

Inmiddels is je tekst beeldender geworden, ik zie beter voor me hoe zo’n gesprek tussen Henk en Annemie gaat. 

Als eerste: volgens mij heb je een foutje gemaakt met de naam van Annemie. In de dialoog wordt zij een paar keer vervangen door Erika, die als het goed is de vriendin is van Annemie. 

Stilistisch gezien zou ik iets meer variatie aanbrengen. Nu schrijf je steeds in de vorm van naam, handeling: 

Bijvoorbeeld: ‘Henk…aan:’, ‘Erika…ogen:’, ‘Venijnig…ze:’.

Je zou ook aan het einde van de zin deze handelingen kunnen plaatsen, dan krijg je bijvoorbeeld: ‘Zal ik je eens wat zeggen?’ tiert Henk, ‘jij gaat helemaal niet shoppen. Jij gaat met mij naar de receptie en zie maar dat je iets deftigs kiest om aan te trekken. Het is namelijk een feest met voorname mensen.’ 

Witheet en met grote ogen kijkt hij Erika indringend aan. 

Dit hoeft niet altijd zo te zijn, maar zorg dat je afwisselt. 

Let er ook op of het realistisch blijft. Annemie is de hele tijd heel cynisch en gevoelloos, en in één keer ontploft ze. Dit zou een goed moment zijn om wat te vertragen. Wat is er veranderd?

Groetjes,

Anna 
 

Nogmaals hartelijk dank Anna. Gek dat ik die namen wisselde, in mijn kladversie was Erika de echtgenote en pas later verscheen de vriendin ten tonele.  Ik merk dat je in jouw voorbeelden ook de foute naam hebt overgenomen. Ik heb de correctie uitgevoerd en hier en daar de tekst nog wat aangescherpt, maar op het cynisme van Annemie zit helaas geen rem. 

Hey Gi: pittig. Erg blijf ik er moeite mee hebben dat 

“Het is inderdaad dié Johan. Laatst stond je na de padel wedstrijd nog met hem te flirten in de bar. Hij was onder de indruk dat wij de trofee voor zijn neus hadden weggekaapt. Jij bent gewoon stikjaloers op dat schaap.”

en

“Ach, man, ik jaloers? Ik weet nog hoe jouw Johannetje destijds verzot was op mijn Erikaatje maar een blauwtje opliep. Zij heeft tenminste smaak. Haar Bert is dan misschien niet moeders mooiste, maar hij barst wel van het geld. Zaterdag komt ze mij halen in haar nieuwe cabriolet, gekregen van haar ventje. Neem daar maar eens een voorbeeld aan.”

dus ze strijden tegen elkaar om hun beste vriend(in), wie de beste heeft? dat kan, en is sterk gevonden

maar dan doe je er niets mee, en schakel je over op iets nieuws

“Ik zal je eens wat zeggen. Jij gaat helemaal niet shoppen zaterdag. Jij gaat met mij naar de receptie en zie maar dat je iets deftigs kiest om aan te trekken. Het is namelijk een feest met voorname mensen.”
“Oh, vindt meneertje dat ik niet  altijd deftig genoeg ben? Hoe haal je het trouwens in je hoofd om mij te verplichten met je mee te gaan en me te verbieden mijn zin te doen?”

dat hij dominant wil zijn en de baas wil spelen.

Enfin veel leuke en goede elementen, ik zou kiezen voor eentje en dat uitwerken in deze korte tekst. 

Maar terug, dat ben ik, geen coach enzo.

GG

Hi Tony, knap die uitvoerige reactie, maar ik ben niet mee want het ene hoeft het andere niet uit te sluiten.  Het zijn 'loze' verwijten die het koppel elkaar naar het hoofd gooit. Dat ze al langer liggen te smeulen wordt aangegeven door het plotse besluit van vrouwlief om ervan door te gaan tot ontsteltenis van manlief die even dacht dat stoer doen nog indruk zou maken.  

De tweede versie is beter. Ik heb altijd wat moeite met veel namen in een verhaal (het 'Zwarte Dino, jij wou Nina die met Rocco was verloofd'-euvel), maar dat is persoonlijk.

Hi Musonius, dank je voor de reactie. Oorspronkelijk barstte mijn tekst van hij zei en zij zei en mijn vriend en jouw vriend, maar dan vond ik het toch beter lopen door de personages een naam te geven. 

Hoi Gi, het kiftende stel heb je duidelijk neergezet, prima! Daarbij illustreer je het venijn mooi door ze de namen in de verkleinvorm te laten noemen.
Ik heb meer sympathie voor hem, die vasthoudt aan de huwelijksreceptie van zijn beste vriend, dan voor haar, die haar vriendin bewondert vanwege haar keuze voor een vent die er niet uitziet maar wel goed in de slappe was zit.
Ik zie dat je in de tweede versie extra aandacht hebt besteed aan de suggestie om meer show don't tell toe te passen. Naar mijn smaak heb je dat iets te veel gedaan; ik zou er een paar kunnen missen, waar het gaat om overbodige labels. Bijv. 'Waarover heb je het?' vooraf laten gaan door het in Keulen horen donderen samen met een dubbele punt. Dat laatste is m.i. ook teveel van het goede. Zo ook 'Haar ogen vlammen vuur:'
Het gebruik van vet in een 'gewone tekst' (anders dan bijv. in een woordenboek of studieboek) vind ik persoonlijk niet zo mooi en hier zeker niet noodzakelijk als vorm van accentuering. Dat laatste ook gegeven de eraan voorafgaande labels. Maar dit is een persoonlijke opvatting, die ik niet kan staven met een verwijzing naar standaardwerken op taalgebied. Zo stelt Renkema in zijn Schrijfwijzer slechts dat je ' ... cursief, net als vet, met mate moet gebruiken.' 

Hoi Gi, op zich een fijn verhaal. Ik zie de kemphanen al tegenover elkaar staan. Je kreeg al de nodige aanwijzingen en je tweede versie vind ik ook een stuk beter. Toch vond ik nog een paar dingetjes in de tekst.

Annemies ogen vlammen vuur  ---> zonder "vuur" zeg je het ook al.

Zaterdag haalt ze mij, in haar nieuwe cabriolet, gekregen van haar ventje.  --> achter mij mis ik het woordje "op" (ophalen). De komma achter "mij" zou weg mogen.

de padel wedstrijd --> de padelwedstrijd

“Ach, man, ik jaloers?" reageert ze venijnig, "ik weet nog hoe   ---> De komma moet een punt zijn en de "ik" na venijnig moet met een hoofdletter. Het is een nieuwe zin.

“Zal ik je eens wat zeggen?" tiert Henk, "jij gaat helemaal niet shoppen. ---> idem. Het vraagteken sluit de zin.

"Ik bel haar nu en vraag haar mij binnen het uur te komen ophalen. ---> "binnen het uur" past hier voor mijn gevoel niet. Het is aan de vriendin om dat te beslissen. De zin kan krachtiger: Ik bel haar of ze mij zo snel mogelijk kan ophalen. Maar dat is een kwestie van smaak.

Ga je mij nu ook letterlijk slaan?  --> dit leest vreemd. Ik zou "ook letterlijk" weglaten.

Dank je Ton en Fief voor de correcties en suggesties, ik heb eea aangepast. 

Hoi Gi, ik lees je aangepaste versie met aanpassingen... Vermoeiend stel heb je neergezet. Ik zie ze wel voor me! Graag gelezen.

"Hoofdschuddend bekijkt Henk haar ongelovig" -> dit is voor mij een vreemde zin. Suggestie: "Henk kijkt haar ongelovig aan." Of "Hoofdschuddend kijkt hij haar aan"

Dank je Meri voor het graag lezen. Ik ben nu wel aan het einde van mijn aanpassingen, dus sorry ik laat de vreemde zin voor wat hij is. 

Hoi Gi, een pittige discussie tussen twee echtelieden die al ontzettend ver van elkaar af gedreven zijn. Een pijnlijke en vlammende situatie die je goed omschreven hebt.

Er zijn al veel verbeterpunten aangeleverd, en ook ik haperde bij de zin die Meri aanhaalde. Hij bevat net een woord teveel. 

Je sterke dialoog zegt eigenlijk al genoeg, ik vind daarom dat je juist niet altijd de reactie of emotie van de spreker hoeft te benoemen. 

Dank Chantal om te reageren.