Hoi Elrie, ik heb wel te doen met Jonah. Zo'n campervakantie zou een avontuur moeten zijn en hij mag helemaal niets. 
Ik vond de zinnen van de juf niet echt uitnodigend: "vertel", "kom op, jij bent"

Papa en mama botsten telkens tegen elkaar op. ---> botsten ze letterlijk tegen elkaar op of hadden ze woordenwisselingen en botsten ze op die manier?

Weer zucht Jonah en dan zegt hij;  --> de puntkomma moet een dubbele punt zijn. Vlotter leest het voor mij als er staat: 
Weer zucht Jonah en antwoordt: 

Het was niet goed gelukt. Toen er een onweersbui kwam, liep er water naar binnen.  ---> hier zou je ook kunnen schrijven:
Het was iets te goed gelukt. Toen er een onweersbui kwam, stroomde het water naar binnen.

'Misschien was gaten maken toch stom.'  ---> als dit door de juf gezegd wordt, zou ik dom in plaats van stom zeggen. "stom" past bij kindertaal, maar stom betekent eigenlijk dat je niet kunt praten. Een juf zou naar mijn idee daarom eerder "dom" zeggen.
Ook hier klinkt de juf wel erg hard. Ze had het kunnen afzwakken door te zeggen:
'Misschien was gaten maken toch een beetje dom.'
Als de zin echter door Jonah gezegd wordt, zou ik de witregel ervoor weghalen en de zin laten aansluiten.
 

Hallo Elrie, leuk dat je vanuit het standpunt van het kind vertelt. Mama, Papa en Juf schrijf je soms met en soms zonder hoofdletter. Misschien is het beter om consequent voor één van beide te kiezen

 juf is kortaf omdat ze wist dat de schrijver maar 250 woorden had. 

Dat is geen excuus. Juist in een tekst met zo weinig woorden moet je alle zinnen dusdanig schrijven dat het gevoel juist overkomt. Dat betekent schrappen, herschrijven, anders verwoorden. Dat is de grootste uitdaging bij 250 woorden. 

Het is jouw beurt; vertel.'
De juf kijkt Jonah aan. Wat viel er te vertellen. Alle kinderen hadden leuke verhalen. Zijn vakantie was stom. Papa en mama waren de hele tijd boos.  
'Kom op Jonah, jij bent.'

'En hoe was jouw vakantie?' 

Juf kijkt Jonah verwachtingsvol aan. Wat viel er te vertellen? Alle kinderen hadden leuke verhalen. Zijn vakantie was stom. Papa en mama waren de hele tijd boos.

'Vertel het maar, Jonah.'

(Een woord minder)

Kyra, dat is mijn grote zus, en ik sliepen bovenin.  --> mijn grote zus Kyra en ik sliepen bovenin. Twee woorden minder. 

Papa heeft vast niet veel goud geld. Hij zegt altijd dat het niet op zijn rug groeit.  --> eigenlijk zeg je hier twee keer hetzelfde. Alleen de tweede zin zou voldoende zijn. ( zeven woorden minder)

Het zijn zomasr een paar voorbeelden hoe en waar je de woorden kunt besparen om ergens anders het verhaal duidelijker te maken. 

Hoi Elrie, Inderdaad leuk om dit vanuit het perspectief van een kind te schrijven.

In de laatste alinea staat: Het was iets te goed gelukt. Die zin valt m.i. een beetje uit de toom bij het overige taalgebruik van het kind.

Leuk perspectief.

Wel worden er impliciet veel vragen opgeworpen die in het korte bestek van 250 woorden niet beantwoord (kunnen) worden. Waarom wil deze vakantie maar niet leuk worden? Welke (relatie)problemen hebben de ouders mee naar Italië genomen? En welke rol spelen de kinderen daarbij?

Volgend citaat moet volgens mij in de tegenwoordige tijd. Dat sluit beter aan bij het vervolg in de laatste alinea:

Het is jouw beurt; vertel.'
De juf kijkt Jonah aan. Wat viel er te vertellen. Alle kinderen hadden leuke verhalen.

Ik vind het een leuk verhaal en heb het met plezier gelezen. 

Echter, de dwingende toon van de juf viel voor mij uit de toon. Misschien heb ik geluk dat ik alleen leukere juffen ben tegengekomen, maar deze lijkt niet heel invoelend te zijn. Fiefs voorstel ('En hoe was jouw vakantie?' Juf kijkt Jonah verwachtingsvol aan.) zou ik beter vinden passen.

Hoi, sorry voor mijn late reactie. Ik heb heel erg om jouw verhaal gelachen. Ik kan me de gedachtengang van de verteller zo goed voorstellen. Mooi ook, hoe de woorden van een volwassene doorebben in een kinderkoppie. Ik vind dat heel mooi omschreven, zonder dat de nadruk erop ligt.

gr Yvette