Lid sinds

3 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#405 Thuis

Zoals elke morgen veeg ik de paden in de tropische kas totdat er geen blaadje meer te vinden is. De eenvoudige, roodbruine steentjes vormen een sierlijk meanderend pad tussen de aangeharkte bloemperken. Prachtige tropische planten staan aan weerszijden. Ik geniet van de stilte, voordat de bezoekers komen. Als het werk erop zit, drink ik een kop thee en rust wat op de bank bij de waterpoel. Terwijl de kleine waterval een waaier van regenboogkleuren rondstrooit, gaan mijn gedachten naar vroeger.

Het bergdorp in de bossen van de Filipijnen is vaker in mijn gedachten de laatste tijd. Zou het door de leeftijd komen? Met mijn ouders en zus kwam ik tweeënveertig jaar geleden in Holland aan. Mijn ouders hadden hoge verwachtingen van mijn zus en mij. Hier in Leiden konden we studeren. Ze hadden gelijk. We hebben beiden een universitaire studie afgerond. Ik heb jarenlang als advocaat gewerkt, later in mijn eigen goedlopende advocatenkantoor. Ik neem een slok thee en mijn blik gaat naar het paadje dat rechts omhoog gaat. Daar is een bruggetje. En daar…

De burn-out voelde als een mokerslag. Ik kon niets meer, was niemand meer. Ik was verdwaald. Opeens keek ik met nieuwe ogen naar mijn stad. Elke middag een wandeling op doktersrecept. Telkens een beetje verder. Op een middag liep ik naar de Hortus. Daar in de tropische kas zag ik op de grond bleekblauwe bloemblaadjes liggen, die me verwonderd omhoog deden kijken. Hoog boven me zag ik de bloeiende trossen van de Jadebloem, zoals die rondom ons dorpje in de bossen groeide. ’s Nachts kwamen de vleermuizen erop af. Dan scheen mijn vader met een zaklamp naar boven, met mij op zijn arm.

Mijn thee is op, het is bijna tien uur. Ik pak mijn jas en loop naar huis.

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Maria, mooi hoe je herinnering beschrijft. Wel een overgang van een advocatenpraktijk naar veger in de Hortus, maar soms moet je dingen in een ander perspectief zien en doen wat je gelukkig maakt. Graag gelezen.

Zou het van de leeftijd komen? ---> van = door

in Holland ---> in Nederland.  

Mijn ouders hadden grote verwachtingen van mijn zus en mij. ---> moet het niet zijn: grote verwachtingen voor mijn zus en mij? Het gaat hier toch om de hoop van de ouders op een beter leven voor de kinderen?

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Wat een rust weet je neer te schrijven, zeker in het eerste deel, maar ook in de vermenging met de herinnering en de burn-out. 

In aanvulling op Fief: Ik denk dat het: Mijn ouders hadden hoge verwachtingen van ... In de zin dat ze hoge eisen stelden aan hun kinderen.

Mooi verhaal(d). Mocht er zweem autobiografie inzitten, dan hoop ik dat je de rust die je beschrijft gevonden hebt.

Lid sinds

3 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Fief, dank voor je compliment en tips. 'Van' heb ik vervangen door 'door'. Holland is bewust geschreven omdat vanuit het buitenland toch vaker Holland wordt gezegd (denk ik). En de verwachtingen van de ouders waren hoog, in die zin dat ze hoge eisen stelden. Ik heb het aangepast zoals Hadeke het voorstelt.
@Hadeke, dank voor je mooie woorden. Je tip heb ik toegepast. Dat was inderdaad wat ik bedoelde. Er zit helemaal geen autobiografie in, maar ik zie het als een compliment dat je dat dacht. Wel ben ik me steeds bewuster van de waarde van herinneringen en dat het vaak kleine, onopvallende gebeurtenissen zijn die onverwacht zo'n bijzondere plaats in je herinnering innemen.

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Inderdaad, je schrijft de rust. En het is rustig. Zelfs in rust kan je volgens mij iets meer showen en minder tellen, maar misschien hoeft dat niet.

GG!

 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Maria Fransisca, wat een mooie invulling van de opdracht. Mooi beschreven hoe alles er uitziet zonder bezoekers en met oog voor details. Een advocaat met een burnout, het komt maar al te vaak voor. Vooral bij de grote kantoren en de jonge carrierevrouwen. 

Lid sinds

3 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Tony: dankjewel, voor je fijne reactie. Meer show is bij herinneringen lastig, althans dat vind ik. Ik blijf eraan werken.
@Elrie: Dank voor je positieve reactie. Grappig dat je een vrouw hebt ingevuld, een man kan ook, zei mijn zoon. Zo komt het in elk geval dichtbij de lezer(es).

Lid sinds

2 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Een dubbele flashback in zo'n korte tekst? Het werkt. De burn out is wel een risico. Als transformatie-trigger direct na de brug is het bijna te aanwezig, maar je brengt hem geduldig en daarom lukt het. Mooie beelden. Ook het vegen, zo mooi dubbelzinnig.

Lid sinds

2 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Maria Fransisca: mooi! Hoe ouder een herinnering is hoe intenser ze wordt met de jaren. Prachtig hoe de Jadebloem je terugvoert naar je oude thuis. Je hebt m.i. overschot van gelijk wat 'Holland' betreft.  Alle Nederlanders op reis zeggen dat ze uit 'Holland' komen en alle buitenlanders hebben het over 'Holland', nooit over 'The Netherlands' of 'the Low Countries'. 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Je hebt m.i. overschot van gelijk wat 'Holland' betreft.  Alle Nederlanders op reis zeggen dat ze uit 'Holland' komen en alle buitenlanders hebben het over 'Holland', nooit over 'The Netherlands' of 'the Low Countries'. 

Wat je hier beweert, Schmetterling, klopt niet. Niet alle Nederlanders zeggen dat ze uit Holland komen of praten over Nederland als Holland. Daar komt gelukkig steeds meer verandering in.
Dat veel buitenlanders (dus niet alle buitenlanders) Holland zeggen, is hun zaak. Als Nederlander behoor je naar mijn mening je land goed te benoemen en zeker in geschrift. Nederland is groter dan Holland. Dat je het in een gesproken tekst noemt, is nog te verdedigen. Dan heb je het over spreektaal. 
 

Lid sinds

2 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Fief: ik vrees dat het wishful thinking is van hen die niet tot de twee Nederlandse provincies behoren die de naam Holland dragen. Kijk maar eens op deze site (en zo zijn er vele): https://www.hollandse-souvenirs.nl/nl/.  Niet één souvenir of toch, één enkel tegeltje met een molen, vermeldt 'Netherlands'. Ik constateer alleen maar. Er zijn inderdaad veel personen die ik ken, die absoluut geen 'Hollander' genoemd willen worden maar dat heeft meer te maken met de kwalijke betekenis die aan het woord verleend wordt, net zoals het woord 'Dutch' in het Engels veel voorkomt in negatieve uitdrukkingen.  

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik weet niet. Er is wat voor en wat tegen om Holland te schrijven. Ik denk vaak, het is goed wanneer de schrijver haar keuze voor zichzelf kan verantwoorden. Ik vind de sfeer in dit verhaal heel prettig om in te vertoeven. Ik heb echt het gevoel in een botanische tuin te zijn en rustig te vegen.