Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#404 Life coach

 

De affirmaties die hij meegeeft werken als een trein. Ik blaak van zelfvertrouwen. Ik snap best dat ik er zelf wel íets aan zal moeten doen, maar na deze opleiding ga ik me vestigen als professioneel coach, medische achtergrond of niet. Fake it till you make it, zeggen ze toch? Weten die cliënten  veel. Die hebben het allemaal te druk met zichzelf en hun grote en kleine probleempjes. En daar valt goed geld aan te verdienen.
Fok, fok! Mijn telefoon. Vergeten uit te zetten. Zijn verstoorde blik vanaf het podium is geen goed begin. Terwijl ik de zaal uit spurt verontschuldig ik me terwijl ik met mijn telefoon zwaai. ‘Sorry, mijn moeder, ik verwacht een telefoontje van het ziekenhuis.’ Ik trek nog een droef gezicht en dan de deur achter me dicht.
‘Hé, schat. Wat leuk om jou te horen, hoe gaat het?’ Ik hoop dat ik cool genoeg klink. ‘Of ik vanavond wat te doen heb? … Een nachtje doorhalen? Ja hoor, dat red ik toch niet zonder … Waar zitten jullie dan? … Zandvoort, hm ik zou even op en neer kunnen rijden … Weet je wat? Count me in, en bewaar een lijntje voor me!’

Terug in de zaal vraagt mijn buddy of alles goed gaat.
‘Redelijk, redelijk. Maar ik wil vanavond toch even op en neer rijden als je het niet erg vindt.’ Of ze het goed vindt of niet, ik ga gewoon. Ik doe altijd waar ik zin in heb. Bovendien heb ik zin in hem. Hij is weliswaar getrouwd, maar daar voel je niks van. Hij is mijn sponsor en als mijn praktijk straks op poten staat dan gaat hij echt wel voor mij kiezen. 

Net op tijd kom ik de volgende morgen terug bij het hotel, plemp mijn auto op een van de vijf invalidenparkeerplaatsen en stommel de ontbijtzaal in. Die laatste snuif gaat me redden tot de lunch, daarna zie ik wel verder.
‘Hoe gaat het met je moeder?’ vraagt de lekkere docent meelevend.
Kijk, mooi! Daar wil ik ‘m hebben. Ik slaak een diepe zucht en neem dankbaar de kop koffie aan, die hij voor me inschenkt. ‘Ze redt het wel,’ zeg ik. Ik buig mijn hoofd bevallig achterover en zucht nog eens. ‘Gelukkig wel.’
Zijn wrijvende hand over mijn rug is een mooi begin.

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Mechtilde, interessante hp zet je hier neer. Heerlijk verhaal, met plezier gelezen.

Life coach --> ik twijfel, maar volgens mij hoort het aan elkaar geschreven.

Fake it till you make it --> Engelse teksten schrijf je doorgaans cursief.

die hij meegeeft werken als een --> tussen meegeeft en werke  hoort een komma.

Ik trek nog een droef gezicht en dan de deur achter me dicht. --> deze samentrekking kan volgens mij niet. Een deur dichttrekken is niet hetzelfde als een gezicht trekken.

als mijn praktijk straks op poten staat dan gaat hij echt wel voor mij kiezen. --> "dan" mag je weglaten 

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Ik zie hier wel een coachingpraktijk tot winst komen. Waarschijnlijk gaat de winst dan wel één kant op. Mooie setting waar je zo'n doortrapt mens in plaatst.

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Mechtilde, long time no read! Fijn dat je hier weer verschijnt, en hoe! Je zet prachtig een eigentijds fakend ego-loeder neer, bravo! Voor mij springen er twee zinnen uit; naast de slotzin is dat Ik trek nog een droef gezicht en dan de deur achter me dicht.

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Mechtilde, wat een mens, zeg! Niet echt een fijn persoon. Gebruik maken van andere mensen om je eigen doelen te bereiken. Wat laag. En wat zet je dat ontzettend goed neer. Ik wordt bijna kwaad op dat mens, dat zegt genoeg, toch? Ik begreep de eerste zin niet meteen door het woord affirmaties. Ook was de setting voor mij niet direct duidelijk. Ik werd daardoor niet meteen het verhaal ingetrokken. Bij herlezing werd het duidelijk (behalve de affirmaties). Het betekent 'bevestiging' maar hoe dan? Evengoed graag gelezen.

Lid sinds

2 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Mechtilde, 

Bedankt voor je creatieve invulling van de opdracht, goed gedaan! Je zet duidelijk een toon met dit personage en je zorgt er echt voor dat je het haar niet eens gunt om die praktijk op te zetten, zo naar komt ze over. Wel twijfel ik een beetje of dit iets zegt over een karaktereigenschap of over haar verslavingsprobleem, maar dat vind ik ergens ook juist wel weer goed aan je tekst. De setting in het begin was me eerst nog niet helemaal duidelijk (ik dacht eerst aan een 1-op-1 sessie) en ik denk dat je ook eerder had kunnen benoemen dat de docent je HP wel in de smaak viel, want die kwam op het einde voor mij een beetje uit de lucht vallen. Verder heel leuk om te lezen!

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Veel te lang niet geschreven en dat terwijl dit zo’n warm bad is! Mea culpa! Dankjewel lieve mensen voor de opbouwende feedback. Daar kan ik iets mee. Dit verhaaltje gaat in een kleine maar weldadige revisie, dankzij jullie handreikingen. En nu er weer meer tijd is, dompel ik me weer graag onder in alle verhalen.