#401 - Liesje

 

Liesje

Ik snuister graag tussen al de oude spullen die op zolder liggen en lees de boeken die ik vroeger niet van mijn moeder lezen mocht. Pikante liefdesromans en boeken over sexualiteit.

‘Je bent nog te jong’, zei  ze dan en fronste haar voorhoofd.  

Ze dacht  dat ik nog een kind was. 

Ik wist alles al. Ik was 12 jaar.

 

Ha, daar ligt een boekje met foto’s van ballet. Dat interesseert me, want ik wilde als ik groot was ballerina worden.

Oh, er valt een briefje uit.

‘Lief fotoboekje, ik ben zo ongelukkig, want ik mag niet meer naar balletles. Mijn droom om ballerina te worden valt in het water. Mijn ouders hebben me ingeschreven voor een school waar ik Grieks en Latijn zal leren. ‘Daar kom je verder mee in het leven dan in een tutu’. Maar ik  wil geen vreemde talen leren. Ik wil pirouettes draaien. Als ik later groot ben zal ik ‘De stervende zwaan’ dansen. Ik, de prima ballerina Lisa zal de wereld versteld doen staan. Wacht maar af!

 Ik verstop dit briefje tussen jouw foto’s tot mijn droom uitkomt. Ik ga die droom verwezenlijken. Tegen de wil in van mijn ouders.’

 

Liesje is Lies geworden. Te oud  om nog pirouettes te draaien. Te zwaar om als een stervende zwaan over het podium te zweven.

Ik ga naar beneden en pak mijn balletschoentjes.

Ik ga naar de les. Een stervende zwaan zal ik nooit dansen, noch een gevierde ballerina zijn.

Maar dansen zal ik.