Profile picture for user Carneli

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Carneli 20 april 2022 - 14:36

# 398 De Blokhut

 

De warmte van de hand op mijn knie heeft zich via de binnenkant van mijn bovenbeen in mijn lies genesteld. Gek genoeg vind ik dat niet erg. Ik blijf hard to get en wat we gaan doen is geheel zijn plan. Ik richt mijn blik op de gespierde hand met de lange vingers die op de pook rust en gluur intussen vanuit een ooghoek naar zijn krachtige kaaklijn, Arabische neus en volle lippen.  
  Dat ik naast hem zit, is een droom die me twee jaar lang bijna elke nacht achtervolgde en nu eindelijk uitkomt. Al die tijd liep hij zonder te groeten langs mijn bureau de directiekamer in, tot ik hem vorige week op een nul te veel wees. Het was alsof ik met die besparing van een ton een lichtje achter zijn ogen had aangestoken. De volgende ochtend vond ik een grote bos rozen en een doos Leonidas op mijn bureau.  Ook de stem waarmee hij zijn brieven aan mij dicteerde was anders. Hij vroeg zelfs af en toe of hij niet te snel ging. Alle hormonen die van mij een vrouw maken eisten vanaf dat moment veel meer aandacht op.
  Bij een lunch stelde hij als goedmakertje voor zijn onbehouwen gedrag een weekend in zijn blokhut voor. Met een man een nacht doorbrengen is iets wat ik nog nooit gedaan heb, maar de twinkeling in zijn ogen trok me over de streep.
  Na een lange rit over een zandweg door een dicht bos zet hij de BMW stil voor een houten huis met een groot balkon dat uitkijkt over een meer. Idyllischer kan bijna niet.
  Nadat hij mijn portier galant heeft geopend, word ik door de hand die al die tijd op mijn knie heeft gelegen het huis ingetrokken. Bovenaan de trap opent hij een deur. In de kamer ontwaar ik een groot rond bed met daarop een volledig naakte, jonge vrouw.
  ‘Ik dacht dat je het fijn zou vinden om een maatje te hebben,’ hoor ik een warme stem naast me zeggen.

 

Profile picture for user Fief

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Fief 20 april 2022 - 14:59

Bizar verhaal, Carneli. Goed bedacht! Ik heb medelijden met de hp, wat een afknapper voor haar. De clou komt als een volslagen verrassing. Ik had alles verwacht, behalve dit. Met plezier gelezen.

ik blijf hard to get  ---> hard to get zou ik als Engelse uitdrukking cursief schrijven

op een nul teveel wees  ---> te veel (teveel is een zelfstandig naamwoord: het teveel of een teveel)

wordt ik door de hand   --> word

Bovenaan een trap opent hij een deur waarachter ik een groot rond bed ontwaar waar een volledig naakte jonge vrouw op ligt.  ---> deze zin leest niet lekker. Je gebruikt 3x waar (waarachter, ontwaar en waar). Het leest bovendien alsof het bed achter de deur staat, maar je ziet het bed zodra de deur opengaat. Misschien:
Bovenaan een trap opent hij een deur en ik ontwaar een groot rond bed met daarop een volledig naakte jonge vrouw.

Profile picture for user Carneli

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Carneli 20 april 2022 - 16:04

Dank voor je correcties, Fief. Ik herken ze. Ik zou het alleen wel fijn vinden als je mij in het vervolg zelf laat bedenken hoe ik een zin verander. 

Geen afbeelding

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Elrie 20 april 2022 - 16:17

Leuk verhaal. Die vrouw ging ook wel erg makkelijk mee denk ik dan, waarschijnlijk omdat ik me goed kon inleven in het verhaal.

Geen afbeelding

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Maria Fransisca 20 april 2022 - 17:37

Carneli, dat einde zag ik niet aankomen! En het verwart me ook enigszins. Ik ga meteen in je tekst teruglezen of ik alle j/m informatie wel correct tot me had genomen. Ja, volgens mij klopt het, maar je omschrijving: 'Alle hormonen die van mij een vrouw maken' maakte me naderhand weer wat aan het twijfelen. Was de hp eerst geen vrouw?
Hoe dan ook, een spannend verhaal, dat je van begin tot bijna eind laat denken dat het fout moet gaan, maar wanneer? En hoe? Goed gedaan. 

Geen afbeelding

Lid sinds

2 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Boekwens 24 april 2022 - 10:59

Hallo Carneli,

Volgens mij tref ik hier een geoefend schrijver, wauw. Ik word meegezogen in je verhaal en het einde komt als een verrassing. Bravo!

Ik zou wel willen weten hoe de hoofdpersoon hierop gaat reageren en wat de man dan gaat doen. Ik vertrouw het hele zaakje vanaf het begin namelijk al niet. Een man die een vrouw alleen meeneemt naar een blokhut. Brrr het begin van een vermissingszaak.

Vind je het leuk om ook een reactie achter te laten op mijn eerste inzending voor de weekopdracht? Ik ben nieuw hier op het forum.

Groetjes Boekwens