Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#393 Sangria

Zorgvuldig bestudeer ik de tomaten. Ze zijn aan de prijs, dus ik wil de beste. Als ik naar een volrood exemplaar reik, ontmoet mijn hand een hand die op hetzelfde exemplaar is afgekomen. Ik kijk op. Shit! Thomas? Ik voel het bloed naar mijn wangen stijgen. Er is maar een optie: gezicht in de plooi trekken en me op m’n zelfverzekerds voordoen.

“Nou, Anoeska! Jij hier? Hoe is het met je?” 

Het feit dat hij mijn naam heeft onthouden maakt dat ik me iets minder goedkoop voel. 

“Hé Thomas, ja, eh... ik woon hier,” hakkel ik verlegen. 

Ik denk terug aan onze ontmoeting twee jaar geleden. Ik was pas gescheiden en genoot van een korte zonvakantie op Mallorca. In een bar kwam Thomas naast me zitten en bood me een drankje aan. Meteen verdronk ik in de donkerbruine ogen van deze landgenoot die hier voor zaken bleek te zijn. Veel te snel dronken we onze Sangria, verlieten de bar voor een wandeling en belandden op de bovenste rij van een verlaten openluchttheater. Zowel Thomas als ik konden de fysieke aantrekkingskracht niet weerstaan. We zoenden vurig en zijn hand gleed al snel onder mijn rok. Ik wist op mijn beurt hem in rap tempo van zijn spijkerbroek te ontdoen. We gaven een vuurwerkshow van formaat, waarbij het gelukkig ontbrak aan publiek. Vol van schaamte vloog ik een dag eerder dan gepland naar huis om te voorkomen hem nog eens tegen het lijf te lopen. 

Thomas, de man die mij op een zwak moment tot een vluggertje had verleid en zonder het te weten mijn hart had gestolen, had één bladzijde van mijn dagboek gevuld. Terwijl ik onhandig wat tomaten in een zakje stop, vertelt hij pas te zijn verhuisd en dat hij vandaag voor het eerst de plaatselijke supermarkt verkent. In gedachten bij het openluchttheater fluistert hij in mijn oor:

“Anoeska, drink je vanavond een Sangria bij mij?” 

Zonder mijn antwoord af te wachten, kust hij me teder op mijn mond. Bewust van het publiek dat ons vanachter de broccoli aanschouwt, voel ik hoe mijn wangen de kleur van de tomaten weer aannemen. Toch kus ik terug; vanaf nu wordt Thomas een feuilleton in mijn dagboek.

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

En ze leefden nog lang en gelukkig, heerlijk!

“Anoeska, die avond. Het was voor jou misschien een vluggertje, maar ik ben je nooit vergeten”. Vanaf het moment dat ik in je ogen keek heb je m’n hart gestolen. Ben je nog steeds single?” 

Hier werd het sprookjesgehalte me toch net iets té hoog. Dit klinkt veel meer als wat een vrouw wil horen dan als iets wat een man, onder deze omstandigheden, zou zeggen, maar misschien heb ik de verkeerde prinsen getroffen. Kijk ook even naar de aanhalingstekens en naar de zin voorafgaand aan dit citaat, die loopt niet lekker.

Geweldig hoe de burgerlijkheid er vanaf bloost, leuk gedaan.

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Dankjewel Mespunt!

Je hebt wel een punt, je zou nu bijna denken dat z'n witte paard op de parkeerplaats staat. Ik heb het aangepast. Nog niet helemaal tevreden, ik mijmer er nog even over. Suggesties welkom!

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Suggesties welkom!

Lastig. Als ik precies vertel hoe ik het zou doen is dat waarschijnlijk ook niet leuk? Heel kort dan, ik zou je hp in elk geval uitnodigen voor een kop koffie en een rondleiding. Ook dan kun je het best wat ondeugend maken, want dat is natuurlijk wel leuk.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Meri, een mooi verhaal met een happy end. Niet bepaald een ongewenste ontmoeting, volgens de opdracht.
Het heeft een hoog Bouquet-reeks-gehalte, maar dat is niet per definitie verkeerd. Je zal zomaar een Thomas treffen bij de tomaten. Graag gelezen.

Ze zijn aan de prijs, dus ik wil de besten. ---> ik twijfel of het beste of toch besten moet zijn. Als je zin uitschrijft, neig ik naar beste. Ze zijn aan de prijs, dus ik wil de beste tomaten.

Ik heb nog een aantal komma's in de aanbieding:

“Hé Thomas, ja eh ik woon hier” hakkel ik verlegen.  --> achter hier hoort nog een komma (voor of achter het ah-teken is een discussie. Ik volg de ELDA-regel en dan moet ie vóór het ah-teken). Eigenlijk hoort er ook een komma voor en achter eh, maar dan worden het er erg veel.
Misschien: “Hé Thomas, ja, eh ... ik woon hier,” hakkel ik verlegen. 

“Anoeska. Ben je nog steeds single?”  ---> de punt moet een komma zijn en ben met een kleine letter. 

Zonder mijn antwoord af te wachten kust hij me teder op mijn mond. ---> ook een komma tussen wachten en kust.

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Leuk hoe je het publiek en het dagboek laat terugkomen. 

Ik ben nu eigenlijk benieuwd of je de ontmoeting nog gaat aanpassen. Zoveel mogelijkheden. Misschien vraagt hij heel dichtbij of ze nog Sangria drinkt? Het is jouw verhaal natuurlijk en het moet voor jou kloppend voelen. 

Jammer eigenlijk dat Anoeska zich zo schaamde. Daar zal Thomas wellicht niet zo'n last van hebben gehad. 

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wat een lekker verhaal om bij weg te zwijmelen. Prachtige slotzin, al zou ik persoonlijk vaste rubriek vervangen voor feuilleton, dat klinkt grappiger.

Niet eens met Fief, het is duidelijk dat de ontmoeting (in het begin) ongewenst is, omdat het weerzien een vat van emoties - waarvan schaamte de boventoon voert - opentrekt.

Graag gelezen.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

De ontmoeting is misschien in eerste instantie wat gênant, maar niet per se ongewenst. Ze staat tenslotte nog steeds in vuur en vlam voor hem.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Meri!

Leuk verhaal. Ik denk dat de ontmoeting in eerste instantie wél ongewenst was: ze schaamde zich immers een beetje voor haar acties van een jaar geleden. En tóch blijkt de ontmoeting nu vlammen op te leveren! Graag gelezen. Dankjewel voor je bijdrage.

Excuus voor mijn late reactie (opdrachtverzinner). Ik lig al de hele week met griep op bed.

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Fief

Hé Fief, dankjewel voor je uitgebreide feedback! Ik ben een huis-tuin en keuken schrijver en beheers niet alle schrijfregels, sterker nog d's en t's is al een ding voor mij. Ik heb je komma's aangepast. Wat betreft "de beste/ de besten". Ik twijfelde ook, ga met je mee en maak er "beste" van.

Toch was het echt een ongewenste ontmoeting, Anoeska schaamt zich enorm dat ze zich heeft laten verleiden, is zelfs eerder terug gevlogen om Thomas nooit meer tegen het lijf te lopen. De ongewenste ontmoeting leverde uiteindelijk toch de liefde van Thomas op.... Ik vind de opdracht er wel in terug, ieder z'n mening.

Nogmaals dank voor je waardevolle feedback!

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Meri, met plezier je romantische verhaal gelezen! Aan enkele opmerkingen te zien, las ik niet je eerste versie.
De kwestie beste / besten (1e regel): hier wordt niet naar personen verwezen (maar naar tomaten), dus geen n.

Lid sinds

2 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

De liefde waar je niet voor weg kon vluchten. Bij de tomaten teruggevonden. Ik vind het zo leuk dat je begint bij tomaten nadat ik me met titel Sangria schrap heb gezet. Lekker activerend.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Tip: als je eerst de aanpassing doet in je verhaal en daarna pas een reactie geeft, blijft je verhaal bovenaan staan. Anders verdwijnt het onderaan de lijst.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Prachtig verhaal, Meri. Feuilleton zou ik ook prefereren.

Vreemd dat alle fijnslijpers over de dubbele 'voel' in de laatste alinea heenlezen.

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Meri,

ik vind het verhaal over de tomaten, de Sangria en het 'vluggertje' echt wel leuk geschreven. Men hoeft zich niet over zo'n avontuurtje te schamen, integendeel, het laat zien dat het over een levendige, gezonde vrouw gaat. Pas gescheiden, dus emotioneel zeer kwetsbaar bij ieder lief woord of gebaar. Ze is menselijk en geen robot of stijve trut. Als positief commentaar zou ik willen zeggen dat ik het persoonlijk niet kan rijmen: een vluggertje in een vuurwerkshow? Is dat geen contradictie?