Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#393 Nietsontziend

 

Lisa grist de boeken van Bach en Heller van de piano, stopt ze in haar rugzak en springt op de fiets. Hopelijk is mevrouw Deckers ziek, want ze heeft Inventio 13 enkel gisterenmiddag twee keer geoefend.

Ze is bijna aan het einde van de straat wanneer ze Fred voor zijn huis ziet staan. Ze gruwelt bij de gedachte hem te begroeten. Hem negeren durft ze niet, gezien haar ouders hoog met hem oplopen. Lisa vindt hem een kabouter: gedrongen gestalte, veel gezichtshaar en een ietwat nasale stem. Hoewel Fred zelf drie tienerdochters heeft, kan hij zich niet bedwingen Lisa’s aandacht te vragen op een manier die haar jeuk bezorgt op onbereikbare plekken. Meestal zijn het zijn gretige ogen of complimentjes over haar uiterlijk, af en toe durft hij om een kus vragen; een vraag die ze beleefd weglacht.

Vandaag staat hij in vaalgele badjas en slippers voor zijn huis, voorbijgangers te screenen. ‘Dag Lisa,’ mompelt de kabouter. Om een vervolg op de conversatie uit te sluiten, wacht ze tot ze hem net voorbij is, om ‘dag, Fred’ te antwoorden. Ze duwt nog een beetje harder op haar trappers en voelt zijn ogen prikken in haar rug. Hier snel de hoek om, denkt ze, wanneer ze hem hard op zijn vingers hoort fluiten. Onvoorbereid draait ze haar hoofd, om het meteen terug te draaien. Ze spert haar ogen wijd open alsof ze met andere beelden kan verdrijven wat ze net zag. Helaas staat de kabouter met geopende badjas en voorwaarts gerichte heupbewegingen op haar netvlies gebrand. Kletste zijn piemel nu tegen zijn onderbuik? Oh yuk! Hopelijk is mevrouw Deckers niet ziek en is Fred, de piemelkletskabouter, straks van de straat af.

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Annabe, een potlootventer, origineel idee. Lisa zal hopelijk toch wel de politie gebeld hebben? Zeker als hij zelf tienerdochters heeft.
Grappig hoe de hp in het begin hoopt dat de juf ziek is en op het eind juist hoopt dat ze niet ziek is. Goed verhaal, graag gelezen. Met recht een ongewenste ontmoeting.

Misschien is het voor de duidelijkheid beter om Fred in het begin kort te introduceren.
Bijvoorbeeld:
... wanneer ze Fred, een vriend/collega/kennis van haar ouders, voor zijn huis ziet staan. 

Meestal zijn het zijn gretige ogen of complimentjes over haar uiterlijk – ha, daar heb je het mooiste meisje van de straat  - , occasioneel  durft hij om een kus vragen; een vraag die ze beleefd weglacht.  ---> deze zin leest niet mooi. Ik zou "- ha, daar heb je het mooiste meisje van de straat - " weglaten. Het maakt de zin erg rommelig en voegt niets toe.

Vandaag staat hij in vaalgele badjas en slippers, voor zijn huis, voorbijgangers te screenen.  --> de komma achter slippers mag weg

‘Dag Lisa,’ mompelt de kabouter ---> als hij mompelt, zal Lisa het in het voorbijgaan niet horen

Om een vervolg op de conversatie uit te sluiten, wacht ze tot ze hem net voorbij is, om ‘dag, Fred’ te antwoorden. ---> Als iemand voorbijfietst zal er weinig ruimte voor conversatie zijn. Het eerste deel van deze zin voegt dan niets toe.
Ze wacht tot ze hem net voorbij is om 'dag Fred' te antwoorden.

denk ze  --> denkt ze

Onvoorbereid draait ze haar hoofd om het meteen terug te draaien.   --> achter hoofd hoort nog een komma

Laatste zeurtje: "Nietsontziend" zou naar mijn idee "Niets verhullend" moeten zijn. Nietsontziend heeft een heel andere betekenis.

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Die vieze Freddy! Het lijkt haast te onwaarschijnlijk om niet waar te zijn.

de piemelkletskabouter

Lol. Wat zou ik die kerel graag een keertje tegenkomen. Helaas weten dat soort types altijd precies bij wie ze zoiets kunnen flikken. Het zou leuk zijn dezelfde opdracht nog eens te doen met Lisa en Freddy die elkaar een jaar of twintig later weer tegenkomen.

Lid sinds

2 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Hallo Annabe, dat is pas een ongewenste ontmoeting! Goed geschreven. De zin “Meestal zijn het zijn gretige ogen …” vond ik niet zo mooi, maar dat heeft Fief al gezegd.

 

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Bedankt voor jullie feedback.

@Fief: bedankt voor je scherp oog. Heb een en ander aangepast. Om Fred te benoemen als vriend van haar ouders, met vlak daaronder de andere zin waar haar ouders in komen, vind ik niet zo mooi. Ik dacht dat het zo wel duidelijk genoeg was. 

Dat mompelen, ja hij deed dat, je hoorde quasi alleen de klinkers en kon zo ook wel afleiden wat hij zei. Met een vervolg op de conversatie, bedoel ik dat hij zou kunnen vragen waar ze heen gaat of iets dergelijks. Maar voor Lisa is elke uitgewisseld woord te veel.

Wat de titel betreft: ik weet dat nietsontziend vaak in hevigere strijden wordt gebruikt. Ik vraag me af of ik me die vrijheid hier niet mag nemen. Hij doet zijn zin. Zij heeft daar geen keuze in. Het is een (van vele misschien ) ervaring die haar kijk op mannen beïnvloedt. En zij wil heel graag 'ontzien' wat ze zag, wat haar niet zal lukken. Of kan het woord echt niet? 

@mespunt: scherp, hij bestaat echt, de kabouter. Het verhaal is slechts losjes gebaseerd op waargebeurde feiten. Lisa mijdt hem overigens nog steeds. In haar ogen is hij nog steeds dezelfde vieze kabouter als 20 jaar eerder. 

@Emily: Bedankt en heb de zin aangepast.

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Je kunt iets niet willen zien, maar ontzien betekent toch echt iets anders. Als je iets of iemand ontziet, probeer je diegene of iets niet te belasten. Nietsontziend, in de betekenis zoals jij het zou willen gebruiken, is tegenstrijdig. Ontzien zou volgens jou niets willen zien betekenen. Met niets ervoor hef je het op en zou het juist alles zien worden.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Niets ontziend staat voor meedogenloos zonder medelijden of inschikkelijkheid en ik weet niet of dat het is wat je bedoelt met de titel?

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Om de een of andere reden zie ik voor me hoe de keurige mevrouw Deckers vervolgens met de piemelkletskabouter wordt geconfronteerd... 

Smerig goed verhaal! Piemelkletskabouter... geniaal

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik vind de titel en de uitleg heel mooi. In wetenschappelijke artikelen is ondubbelzinnigheid een vereiste, maar hier kunnen we ons gelukkig wat meer vrijheid permitteren.

Lid sinds

2 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Ik vind de titel heerlijk dubbelzinnig: vanuit het standpunt van de hp: zij kan het beeld van de piemelkletskabouter niet meer niet zien; vanuit het standpunt van de potloodventer: hij ontziet niemand, geen jeugd en geen onschuld

 

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Haha Meri, ja, dat kan ook nog een leuk verhaal opleveren. Misschien moet ik maar een reeks maken. De piemelkletskabouter ontmoet mevrouw Deckers, De piemelkletskabouter valt met de fiets (recht op die buis van een mannenfiets natuurlijk). Ik moet ook ineens denken aan een kabouter die hier vroeger op de radio kwam in een humoristisch programma. Die begon steeds maar over zijn schaamhaar te praten. (Ik veronderstel dat dit alleen grappig is voor degenen die hem kennen.)

Bedankt mespunt en Emily, jullie begrijpen de titel hoe ik hem bedoeld had. Dankzij jullie reactie laat ik hem toch maar staan :)

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

'De ontmoeting moet je iets opleveren', zegt de opdracht. In dit geval een trauma, vrees ik.
Brr, wat een griezel heb je weten neer te zetten. Levensechte situatie. Goed geschreven.

Ik struikelde een beetje over het mompelen, want dit is duidelijk een type dat graag gezien en gehoord wil worden. Mompelen is meer iets voor verlegen, introverte mensen.

Boeken in de eerste zin zou ik vervangen voor partituren, maar da's een smaakkwestie.

Misschien is Scherzo voor piano en fluit een goede titel? :-)

 

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Annabe, originele insteek. De bijnaam van Fred vind ik een mooie vondst, lijkt me ook een goede bij Scrabble ;-)
Enkele forumgenoten lieten hun licht al schijnen over 'nietsontziend'; ik ben geneigd het eens te zijn met Emily. Maar ... het is jouw tekst, jij bent de baas. 

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Annabe, wat een origineel verhaal in verhouding met de opdracht. Zoiets had ik absoluut niet verwacht! Ik vroeg me een beetje af wat de hp er nou uithaalde - maar daar geeft Musonius al goed antwoord op. Dankjewel voor je bijdrage!

Excuus voor mijn late reactie (opdrachtverzinner). Ik lig al de hele week met griep op bed.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Potloodventers, jammer dat we ze uitroeien, jammer dat ze uit het dagelijkse straatbeeld verdwijnen. Ze kunnen zo'n mooie verhalen veroorzaken, zoals Nietsontziend. Ik heb met een grijns gelezen.

Occasioneel vind ik hier niet mooi passen. Ik zou een eenvoudiger woord zoeken.

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Musonius: Goeie titelsuggestie! Het blijft toch een kunst, een passende titel vinden. Ik ben erachter gekomen dat het is omdat hij nogal dronk, dat hij zo mompelde. Ah ja, had ook partituren kunnen gebruiken. Wat de ontmoeting oplevert, ja misschien ook terug zin in de pianoles bij mevrouw Deckers? 

@Dos: Ha, occasioneel. Ik voel dat soms niet echt dat ik een 'moeilijk' woord gebruik. Ik denk dat je gelijk hebt, dat hier een eenvoudig woord beter past.  

@Ton: bedankt ook voor jouw feedback

@Ief: geen probleem hoor, hopelijk voel je je weer veel beter. Ik heb momenteel ook een grieppatiënt in huis. Bedankt voor het lezen en je reactie