Lid sinds

3 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#393 Alles goed?

 

Nee, hè!
Net als ik mijn boodschappen in mijn fietstassen heb gedaan, zie ik hem aankomen.
Dieper buig ik me over mijn fiets en pruts zo lang mogelijk aan de sluitingen. Ze zitten al goed vast, vaster kan niet. Als ik voorzichtig rechtop ga staan, speur ik onopvallend de straat af.
Dan hoor ik zijn stem achter me.
‘Dat is lang geleden,’ hij steekt zijn hand uit, ‘Joke, hoe gaat het met jou?’
Hij heeft meer rimpels en minder haar.
‘Eh, goed, en met jou?’
Ik zet me schrap voor het zoveelste succesverhaal, de zoveelste verre reis of promotie.
‘Nou, nu gaat het wel weer, maar we hebben een zware tijd gehad.’
Ja, ja, maar nu is alles vast weer bovenste best…
‘O, vervelend.’
‘Ja, heel vervelend. Onze dochter is tijdens de zwangerschap erg ziek geweest en heeft haar kindje verloren.’
Dit is wel echt erg. Ik roep mezelf tot de orde.
‘Ach, wat vreselijk, zeg. Hoe heet ze ook al weer? Marian?’
‘Nee, Miriam. Ja, het gaat je niet in de koude kleren zitten. Dan kan je nog zo mooi carrière hebben gemaakt, zo’n goede baan hebben of zo’n topsalaris. Dat weegt allemaal niet op tegen gezondheid voor jezelf en je geliefden.’

Ik weet gewoon niet wat ik hoor! Is dit Bert? Die zelfingenomen, pedante, alleswetende en veeleisende schooldirecteur? Die mijn werk als leerkracht nooit goed genoeg vond?
‘Daar heb je gelijk in, het meest waardevol zijn de mensen om je heen. Ik merk dat het je heeft veranderd, of heb ik het mis?’
Tersluiks bestudeer ik zijn gezicht, benieuwd naar zijn reactie. Ben ik te ver gegaan?
‘Ik heb een burn-out gehad. Ik kon het niet verkroppen en ging steeds harder werken, tot er iets knapte. Ik kon niets meer. Door de therapie kan ik nu af en toe weer wat doen.
Omdat ik graag weer in het onderwijs wil werken, ben ik nu onderwijsassistent, twee ochtenden in de week. Ik geniet meer dan ooit.’
Nee maar!
‘Goed om te horen.’
‘Maar, hoe is het eigenlijk met jou?’

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Maria, een levensecht verhaal. Mooi die mijmeringen tussendoor. Graag gelezen.

Terwijl ik wacht op het zoveelste succesverhaal, de zoveelste verre reis of promotie, gaat mijn fantasie behoorlijk met me op de loop.  ---> Ik verwacht achter zo'n zin dat er een uitleg komt over de fantasie. Waar fantaseer je dan over?  Alleen "Ik zet met schrap voor het zoveelste succesverhaal, de zoveelste verre reis of promotie" is hier naar mijn idee voldoende.

het gaat niet in je koude kleren zitten  --> volgens mij moet de volgorde net iets anders zijn: het gaat je niet in de koude kleren zitten.

Lid sinds

2 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik denk dat die laatste 'Nee maar!' eigenlijk niet meer nodig is. Mooi de opdracht vervuld. Alhoewel, klein pijntje, ik een schooldirecteur niet over carrière of topsalaris verwacht te horen.

Lid sinds

3 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Sakura, bedankt voor je reactie. Ja, de laatste gedachte is een beetje te veel, ik ben het met je eens. Ik had wat geschrapt en geschaafd en toen had ik opeens twee woorden ruimte. Ik heb het er later tussen gezet. Wat bijzonder dat jij dat er nu juist uitpikt! En de schooldirecteur die ik in gedachten had, was manager over verschillende scholen. Verder heb je daar gelijk in, je verwacht het niet van iemand in het onderwijs.
@Tony: dank voor je compliment.

Lid sinds

3 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Musonius en Mespunt: dankjewel voor jullie positieve reactie.
@Emily, dankjewel. Dat cursieve heb ik nog niet eerder gebruikt, maar hier past het wel, volgens mij. Het maakt het wat overzichtelijker.

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Eigenlijk best triest dat sommige mensen door een immens dal moeten, om gewoon maar eens normaal te doen. Nu ja, deze meneer lijkt op het eerste zicht wel een beetje geëvolueerd te zijn. Dat is ook niet iedereen gegeven. 

Het is een fijn geschreven verhaal. Ik vind de gedachten tussendoor ook prettig lezen. 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Maria, wauw dat gesprek ging snel de diepte in. Het voelt een beetje té snel, te geforceerd, alsof Bert de hele dag al op zoek was naar iemand om zijn gevoelens mee te delen. Maar ik vind het wel heel mooi hoe Joke al snel haar verwachtingen klaar heeft en daar van moet terugkomen. Zo zie je maar dat we nooit weten wat er écht in iemands hoofd omgaat.

Dankjewel!

Excuus voor mijn late reactie (opdrachtverzinner). Ik lig al de hele week met griep op bed.

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Maria Fransisca, je hebt een goed levensecht verhaal neergezet! De afwisseling tussen de gedachte en gesproken tekst vind ik heel verhelderend. Graag gelezen.

Lid sinds

3 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Annabe, Dana M en Ton badhemd: dank je wel voor jullie fijne reactie!
Coach Yvette: dank voor je feedback. Ja, het gesprek ging snel over echte dingen. Misschien wilde Bert inderdaad zijn verhaal graag kwijt. Dat gebeurt in het echt ook wel eens.
Ik hoop dat je inmiddels weer bent opgeknapt, dank, dat je toch kans zag om te reageren.