#390 Opa Jan

Knap bedacht om de opdracht zo in te vullen. Ik leefde vanbegin tot eind mee met Harm. Super Opa om zo'n verhaal uit je mouw te schudden.

Dank je, Elrie. Ik merk aan mezelf dat ik met mijn verhalen toch het liefst op menselijk niveau blijf. Fantasy of absurde avonturen zijn niks voor mij... Misschien heeft opa het niet helemaal uit zijn mouw geschut ;-)

Voor mij is het duidelijk dat opa niet alles zit te verzinnen. Mooi verhaal over iemand die er niet helemaal tussen past maar toch zijn plekje vindt. Zo'n opa gun je ze allemaal.

Maria Fransisca, ik vind het een heel geslaagd verhaal, zou dat komen omdat ik zelf nooit een voetbalfan geweest ben?

Hoi Maria,

Heel mooi gedaan! 

Wat je hele verhaal goed doordacht maakt is: we zullen hem eh… Jan noemen.

Dat maakt duidelijk dat opa niet zozeer iets verzint als wel gewoon een herinnering naar boven haalt. (En hem misschien ten behoeve van het verhaaltje voor het slapengaan wat aandikt.) Dat maakt dit verhaal heel aandoenlijk en geslaagd, waar ik het zonder deze toevoeging waarschijnlijk erg, zo niet té simpel had gevonden. 

De vertelstijl van het verhaal is namelijk feitelijk en kort. Voorbeeldje:

Ze hadden al een plek voor de wisselbeker bedacht.

Als je volgens de ´algemene schrijfregels' had geschreven, was er waarschijnlijk iets uitgekomen als: Ze zagen de wisselbeker al glimmen in de zon op zijn vaste plek bij de meester op het bureau. 

Dat doe je niet, maar dat draagt alleen maar bij aan het beeld dat hier daadwerkelijk een opa een verhaal aan het vertellen/ improviseren is. Zoals dat hoort bij dat soort spontane, eenvoudige verhaaltjes; dat zijn vrijwel nooit narratief technische pareltjes. 

De laatste alinea is een prachtige toevoeging van de warme en geborgen relatie tussen opa en kleinkind. Ik werd er helemaal warm van!  Dank je wel voor het delen. 

Knap gedaan en prachtig geschreven!

Groet, 

Nadine

Mooi verhaal en een fijne vertelstijl. Ondanks dat ik niks met voetbal heb, toch met plezier gelezen.

Overigens is het leuke van schrijfopdrachten dat je soms uit je comfortzone gehaald kan worden, dus probeer maar eens een fantastich verhaal te schrijven een volgende keer.

hallo Maria Fransisca, Heel mooi zoals je de liefdevolle band tussen opa en kleinkind beschrijft. Ik heb ervan genoten.

@musonius: fijn dat je het met plezier las. Je hebt gelijk, ik zal eens uit mijn comfortzone moeten komen... ik heb aan veel ingezonden verhalen (ook het jouwe) gezien, dat er een mooie mix is te maken van fantasie en werkelijkheid.
@emily: dank, fijn dat je ervan hebt genoten.

Een mooi verhaal, en originele invulling van de opdracht. Het verhaal in het verhaal leest lekker weg en schept een microkosmos waarin je als lezer makkelijk je weg vindt. Het is ook wel herkenbaar, al zal het geheel wat geromantiseerd zijn door opa Jan. Het feit dat Jan zijn onvermogen om goed te voetballen maskeert met zijn liefde voor boeken, is een fraai, zelfs enigszins vertederend onderdeel van het verhaal.

Dit verhaal over voorlezen zou met een paar mooie illustraties erbij zelf een prima voorleesverhaal zijn. Ik heb het met veel plezier gelezen.