Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#390 Spraakmakend

 

Spraakmakend

'Mama,' zeg ik met mijn lippen stijf op elkaar.

'Ja, jongen,' zegt mijn moeder met een monotone stem.

'Gaan we zo weer naar de universiteit?'

Mijn moeder knikt.
Ik kijk er naar uit. Het geeft mijn leven sinds anderhalf jaar weer zin. Ik voelde me totaal onbegrepen. De knappe koppen van de faculteit informatiekunde & technologie hebben een oude app van drie eeuwen terug weer werkend gekregen. Ik neem dit stukje technisch vernuft overal mee naartoe. 
Een hoogleraar oude taal heeft mijn moeder speciaal les gegeven. Eerst heeft hij het zichzelf aangeleerd uit oude opvoedingshandboeken van een beroepspecialisatie die allang niet meer bestaat.

'Ik wist vanaf je geboorte dat je bijzonder was,' zegt mijn moeder en lacht.

Ze moet nog wat oefenen op intonatie en dynamiek.
Er is een heel artikel in de krant aan mij besteed. Rust in het hoofd, luidde de kop. En daaronder: De voordelen om je niet af te hoeven sluiten.
Ik denk ook dat het voordelen heeft, maar dat gaan ze vandaag verder onderzoeken. De hypothese is dat ik minder energie verspil dan andere mensen, omdat ik me niet af hoef te sluiten. Het lijkt mij ook niets, om iedereen steeds maar door elkaar heen te horen, dat moet heel vermoeiend zijn.

'Ben je klaar?' vraagt mijn moeder.

'Ja,' denk ik.

'Mooi,' zegt ze.

Vroeger begreep ik niemand, terwijl ze mij wel begrepen. Gelukkig kan ik nu weer echt communiceren. 
Door mijn unieke aandoening ben ik een beroemdheid en hoef ik het steeds minder vaak uit te leggen.

'Dat we toch nog met elkaar kunnen praten' zegt mijn moeder, 'wie had dat gedacht?'

'Nu ja, gedacht zoveel mensen, maar jij mama, jij bleef in mij geloven. Ook al had ik het niet meteen door,' denk ik.

'Dat is waar.'

Ik draag speciaal voor mij ontworpen kaartjes bij me die ik uit kan delen. 
Gedachtedoof, staat er in sierlijke letters voorop. Achterop wordt de text to speak app uitgelegd. Steeds meer mensen leren weer praten met hun mond.

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Hadeke,

Als voormalig logopediste heb ik gesmuld van je verhaal! Maar goed, ik ben hier als schrijfcoach ;)

Je weet een paar elementen uit het hedendaagse leven en de technologie die we hebben op een mooie en unieke manier te combineren. Ik lees hier tussen de regels door: we zijn nog niet zo vergroeid met onze smartphones als we denken. Wacht maar, als we straks zo erg is dat we niet meer kunnen praten daardoor. 

Vanuit mijn professionele kennis als logopediste kan ik beamen dat communiceren en praten niet hetzelfde is en dat laat je hier prachtig zien. Praten is slechts een onderdeel van communiceren, maar communiceren op diverse manieren is zo belangrijk om te kúnnen (leren) praten. Geen wonder dat er dan een wereld ontstaat waarin (oprecht) communiceren heel anders en een zo schaars goed wordt. Dat is nog eens een mooi voorbeeld van 'puntjes verbinden' in je schrijven. 

Je hebt een mooi verhaal geschreven met mooie symboliek, een interessante achterliggende gedachten en een mooi thema. Mooi hoe je dat in zo weinig woorden kan vertellen en tegelijkertijd ook nog personages kan beschrijven met hun eigen overtuigingen en wereldbeeld. 

Goed gedaan!

Groet, 

Nadine
 

Lid sinds

2 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Goeie titel. Jammer dat je het kort en kaal houdt, want met gedachtendoofheid kun je nog zo veel doen! Leuk, leuk.

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Na enkele keren herlezen, begrijp ik pas waar het verhaal over gaat. Je hp kan geen gedachten lezen zoals de anderen, en daarom oefent zijn moeder om met haar mond te praten. Het ligt vast aan mij, maar de clou was best verstopt. Na herlezing klopt je verhaal helemaal, knap gedaan. Je dialogen maken het menselijk, waardoor ik toch word uitgedaagd om uit te pluizen hoe het zit. De extra inspanning meer dan waard!

Lid sinds

2 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi verhaal. Afgaande op de gedachten die in mijn hoofd passeren op een gemiddelde dag, lijkt het me vreselijk om in ieders hoofd te kunnen kijken. 

Succes met de komende oefeningen!

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Prachtig verhaal. We hebben allebei de opdracht thematisch hetzelfde aangepakt, maar bij jou komt de hoofdpersoon er stukken beter vanaf. Ik ben wel jaloers op je positieve instelling; dat mensen weer leren spreken omdat één iemand geen gedachten kan lezen, getuigt wel van heel veel empathie. Bijna niemand leert gebarentaal hoewel er hier veel meer doven rondlopen dan gedachtedoven in jouw verhaal. (Volgens mij moet het gedachtedoof - zonder n - zijn, omdat er twee meervoudsvormen bestaan: -n en -s.) Misschien is er nog hoop voor de mensheid.

  • beroepdspecialisatie > zonder d

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Dank voor jullie reacties. Fijn dat mijn bedoeling ook overgekomen is.

Ben deze week niet aan feedback toegekomen, beetje druk. 😀