#387 Nooit te oud
‘Ik doe het niet’, zegt Anna.
Zelfverzekerd kijkt ze de jonge vrouw in het witte uniform aan. Waarom blijft ze toch zo aandringen? Was het al niet genoeg, dat ze hier drie weken geleden naar toe is verhuisd? Weg uit haar vertrouwde omgeving, het huis waar ze met Ruud zoveel jaren had gewoond. Mijmerend kijkt ze naar buiten, naar de bomen in het park, de eerste sneeuwklokjes, de bloeiende forsythia.
‘Er zijn mensen, die net als u, nog heel goed bij de tijd zijn. Mevrouw Rensen heeft naar u gevraagd.’ Ruw worden de gedachten van Anna verstoord.
‘Ik heb geen zin om tussen al die oude mensen te gaan zitten. Daar hoor ik niet bij. Ik voel me fit en dat ik af en toe mijn evenwicht verlies, mag geen naam hebben. Daarom hoef ik toch niet bij al die bejaarden te zijn? Al dat geklets over ziektes en kwaaltjes. Bah, je zou er nog ellendiger vandaan komen dan je er heen ging.’
‘U moet het dan zelf maar weten, u zult zien dat het allemaal meevalt. Zal ik uw koffie hier neerzetten? Wilt u er een stroopwafel of een pindakoekje bij? Een stroopwafel, prima.’
Weer alleen heeft Anna tijd genoeg om verder te mijmeren, maar ze denkt niet meer aan vroeger. De woorden van dat meisje blijven haken. Zou die mevrouw, echt naar haar hebben gevraagd? Ze had haar eergisteren gezien in de tuin. Toen maakten ze een praatje, gezellig wel. Hm, maar één zwaluw maakt nog geen zomer. De rest van die bejaarden zijn vast ouwe zeurpieten, die niet kunnen stoppen met kakelen over hun kwalen en hun kleinkinderen.
Terwijl ze haar tanden in de goudgele stroopwafel zet, neemt ze zich voor om na koffietijd even een rondje te gaan lopen. Ja, dat gaat ze doen, wie weet komt ze mevrouw Rensen tegen. Met een glimlach geniet ze van haar koffie.
Op haar vaste plek bij het raam wacht Anna de volgende dag op de koffieronde. Ze is vroeg. Gisteren is ze haar niet tegengekomen. Wel sprak ze een man, Hans heet hij. Hij was aardig, dacht dat ze achtenzeventig was. Het was wel doorzichtig, maar hij had vrolijke ogen.
Zacht wordt er geklopt. Wat vroeg! Na haar: ’Ja,’ gaat de deur langzaam open. Geen koffie, maar mevrouw Rensen. Ze loopt met haar rollator de kamer binnen.
‘Anna is het, toch?’
‘Ja zeker, mevrouw Rensen, gezellig, komt u hier koffiedrinken?’
‘Ik heet Trudy, hoor. Nee, ik wil vragen of je met me mee gaat, dan kunnen we samen in de zaal koffiedrinken.’
‘Eh, je overvalt me een beetje.’
‘Dat snap ik, je bent hier nog maar pas. Ik zit bij een leuk groepje, hoor. We gaan ook wel eens met elkaar ergens naar toe, want we hebben een bucketlist. Ik denk dat het wat voor je is.’
Dat klinkt goed, zelf heeft ze nog genoeg plannen.
‘Ik doe het,’ zegt Anna dapper en pakt haar wandelstok.
Voor alles is er een eerste keer.
Mooi verhaal! Paar kleine…
Lid sinds
4 jaar 3 maandenRol
Mooi verhaal!
Paar kleine frusteltjes ( Zou die mevrouw, mevrouw Rensen, echt naar haar hebben gevraagd? > ik denk dat 1x mevrouw beter is, dus "zou die mevrouw Rensen echt..."? Het dubbele las niet zo lekker.). Maar dat mag geen naam hebben.
Ik heb het met plezier gelezen, mooi hoe Anna om gaat en wat haar daartoe beweegt.
M.F., goede eerste keer…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
M.F., goede eerste keer uitgedokterd. In het begin is het onduidelijk wat Anna niet wil, maar dat wordt geleidelijk wel duidelijk.
Hoi Maria, op zich een leuk…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Maria, op zich een leuk verhaal maar je neemt me niet echt mee. Het kabbelt, maar wordt nergens echt interessant. Het idee is goed gevonden, maar het zou voor mij wel wat scherper mogen.
‘Ik heb geen zin om daar tussen al die oude mensen te gaan zitten. Daar hoor ik niet bij. ---> het woordje "daar" in de eerste zin kun je weglaten.
‘Ik heb geen zin om tussen al die oude mensen te gaan zitten. Daar hoor ik niet bij.‘
@Marianne1982: bedankt voor…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
@Marianne1982: bedankt voor je leuke reactie en compliment. Je hebt gelijk, de naam van die mevrouw komt wel wat vaak voor. Ik heb de tekst aangepast.
@Gi: Dank voor je compliment.
Fief, bedankt voor het lezen…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Fief, bedankt voor het lezen en je tip. Ik heb de tekst aangepast, waar je tip over ging. Ja, er gebeurt niet zoveel, maar het is een innerlijke strijd.
MF, gelezen en verward. Wat…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
MF, gelezen en verward. Wat wil je precies zeggen? Het komt er nog niet uit. Een innerlijke strijd zeg je? Ja dat wel, maar probeer het voor de lezer geen strijd te maken :)
Ha Tony, bedankt voor je…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Ha Tony, bedankt voor je reactie. Ik had nog niet terug gekregen dat mijn verhaal niet duidelijk is. Het leek me aardig om bij deze opdracht iets te bedenken, dat niet bij een jongere past, maar juist bij een ouder iemand. Want eerste keren blijven er je hele leven. En toen dacht ik aan Anna. Een oude dame, die veel tijd heeft om na te denken. En die helemaal niet in dat tehuis wil zijn. Ze wil haar zin doordrijven, omdat ze dan in elk geval gezien wordt. En omdat ze dan niet opgaat in de 'grijze' massa. Zoiets. Beetje psychologie. Kun je hier iets mee?
Hoi Maria, inderdaad mooi…
Lid sinds
4 jaar 9 maandenRol
Hoi Maria, inderdaad mooi omschreven, die innerlijke strijd. Ik herken wel dat het verhaal een beetje kabbelt, maar vind het aan de andere kant ook weer passen bij de beleving van de wereld van de ouderen. Het kabbelt zo ernstig dat het bijna pijnlijk is.
Mooi verhaal, de gedachte…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Mooi verhaal, de gedachte aan Het geheime dagboek van Hendrik Groen dringt zich hierbij op.
Mooi verhaal, Maria. Ik hoop…
Lid sinds
12 jaar 11 maandenRol
Mooi verhaal, Maria. Ik hoop het zelf nooit mee te maken. Tussen hoestende oude mannetjes. Ik hoest liever in m'n eentje.
Vincent, Muus, Dos, dank…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Vincent, Muus, Dos, dank voor het lezen en jullie reactie. @Muus: het dagboek zat idd ook in mijn gedachten. @Dos: mee eens! @Vincent: mooi omschreven, de pijn...
Hoi Maria, Een verhaal over…
Lid sinds
8 jaarRol
Hoi Maria,
Een verhaal over dapperheid. Wat knap van Anna. Er komt veel op haar pad en de vragen in haar hoofd schetsen duidelijk waarmee ze worstelt. Ik vind de situatie en de plek heel goed beschreven; ik zie het zo voor me. Ik zou wel wat meer willen weten over Ruud en waarom ze tóch heeft besloten om te verhuizen ook al wilde ze dat niet echt. Ik zou me kunnen voorstellen dat niet iedere lezer het woord 'bucketlist' kent, ik kan me óók voorstellen dat Trudy een ander soort woord zou gebruiken voor het fenomeen, bijvoorbeeld dat ze zegt: 'We we gaan ook nog wel eens met elkaar ergens naar toe, omdat er nog zoveel is dat we willen doen/zoveel leuks is om te doen.'
Bedankt voor jouw bijdrage!
Yvette